طاهر خیری؛ بازار: پژوهش در برنامه های توسعه ای کشور اهمیت فراوانی دارد. اگر می بینیم که در بخش های مختلف از جمله در اقتصاد و صنعت ملی دچار مشکل هستیم به خاطر این است که پژوهش آنچنان که باید جایگاهی در این حوزه ها ندارد. چه اگر موضوع پژوهش محور برنامه های اقتصادی و صنعتی بود و نقش فعالی داشت به یقین در گرداب این مشکلات نمی رفتیم.
اختصاص یک درصد از بودجه دستگاه های اجرایی به امر پژوهش ناکافی است و با این میزان نمی توان در مسیر توسعه گام نهاد. بدون پژوهش هیچ گرهی باز نمی شود و مشکلات اقتصادی پابرجا می ماند. تا زمانی که پژوهش در کشور ما سهم ناچیزی در بودجه دارد و صنعت و اقتصاد از پژوهش بهره مند نمی شوند نمی توان به توسعه پرشتاب امیدوار بود.
واقعیت این است که پژوهش باید در ریل گذاری برنامه های توسعه ای کشور در اولویت باشد. کشورهای توسعه یافته اگر امروز صنعتی هستند و پیشرفته، بی شک در سایه توجه به تحقیق و صرف بودجه های هنگفت برای پزوهش است.
به نظر می رسد حلقه مفقوده پژوهش در کشور ما ارتباط و تعامل ناکافی بین دانشگاه و صنعت است. امروز این خلاء احساس می شود زیرا صنعتگران چندان به پژوهش و یافته های آن اهمیت نمی دهند و دانشگاه نیز تمایل به همکاری مستمر با این حوزه ندارد.
بسیاری از پژوهش های دانشگاهی مرتبط با حوزه صنعت که ماهها برای آن زمان صرف شده است متاسفانه اکنون در قفسه کتابخانه ها خاک می خورند و کسی به سراغشان نمی رود
بسیاری از پژوهش های دانشگاهی مرتبط با حوزه صنعت که ماهها برای آن زمان صرف شده است متاسفانه اکنون در قفسه کتابخانه ها خاک می خورند و کسی به سراغشان نمی رود. اینچنین است که پژوهش های انجام شده در سایه کم لطفی و عدم استقبال بخش صنعت عملیاتی و کاربردی نمی شوند.
بخش صنعت اگر می خواهد ضعف هایش را بشناسد و آسیب های این حوزه را حل کند چاره ای ندارد جز این که به پژوهش اهمیت بدهد و یافته های آن را در تولید پیاده کند. رسیدن از وضعیت موجود فعلی به وضعیت مطلوب که همان توسعه اقتصادی و صنعتی است تنها از طریق در اولویت قرار دادن پژوهش میسر است. پژوهش و یافته های آن می تواند از تکرار آزمون و خطا جلوگیری کند و راهکارهای بهتری پیش روی صنعت قرار دهد.
به طور قطع هر چه در بخش پژوهش هزینه شود و بودجه خاصی برای آن در نظر گرفته شود، سرمایه گذاری برای حال و آینده کشور است. با این اوصاف اما، اعتبارات پژوهشی همیشه در ردیف آخر بودجه سالیانه کشورمان قرار دارد و سهمش حتی به یک درصد هم نمی رسد.
اگر در گذشته، پژوهش از طرف مسئولان جدی گرفته می شد و آنان از کاربرد پر فایده یافته های پژوهشی غفلت نمی کردند اکنون شاهد مشکلات عدیده زیست محیطی، بحران کم آبی، خشکسالی و ... نبودیم.
نظر شما