به گزارش بازار به نقل از اتاق تهران، نایب رئیس اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران می‌گوید، تولیدکنندگان پوشاک به دلیل عدم الحاق ایران به FATF و ضوابط سخت‌گیرانه بازگشت ارز، بازارهای صادراتی خود را از دست داده اند.
بهرام حوالی شهریاری با اعلام اینکه پیش از اعمال ممنوعیت واردات پوشاک و برخورد جدی با برندهای قاچاق ، ارزش واردات پوشاک به کشور حدود 2.5 میلیارددلار برآورد می‌شد، گفت: ارزش واردات قانونی پوشاک 60 میلیون دلار بوده و باقیمانده آن به شکل قاچاق وارد کشور می‌شد. بنابراین ایجاد محدودیت برای واردات رسمی، چندان نمی‌توانست روی ورود پوشاک به کشور اثرگذار باشد. پس از آنکه اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران موضوع جلوگیری از ورود قاچاق پوشاک را مورد پیگیری قرار داد، ارزش واردات پوشاک پیش از پاندمی کرونا از 2.5میلیارددلار به 1.8 میلیارد دلار رسید.
او با بیان اینکه«کاهش ورود پوشاک به کشور، منجر به شکل‌گیری تحرک در تولید داخل شد» ادامه داد: متاسفانه به تازگی در کف بازار، شاهد این هستیم که قاچاق در حال رونق گرفتن است. افزایش قاچاق نیز در سایه افزایش هزینه تمام شده تولید داخلی، تثبیت قیمت دلار در کانال 23 الی 24 هزار تومان و از سرگیری سفرهای خارجی و باز شدن مرز برخی کشورها رخ داده و این برای تولیدکنندگان داخلی نگران‌کننده است.
حوالی شهریاری درباره وضعیت صادرات پوشاک نیز توضیح داد: به دلیل عدم الحاق ایران به FATF و ضوابط سخت‌گیرانه‌ای که دوره آقای همتی در مسولیت بانک مرکزی برای بازگشت ارز وضع شد، عملا بازارهایمان را از دست داده ایم. اگر هم صادراتی صورت بگیرد، چندان قابل ملاحظه نبوده و از رقم 50 تا 60 میلیون دلار فراتر نمی‌رود.
او گفت: اکنون نگاه تولیدکنندگان پوشاک معطوف به داخل است و بسیاری از برندهای ایرانی در حال برندسازی هستند. ما بسیار امید داریم که بتوانیم بازار داخل را اشباع کنیم و نظر مشتریان داخلی را به سوی برندهای ایرانی جلب کنیم. در نهایت اگر وضعیت منابع ارزی و انتقال پول بهبود پیدا کرد، نیم نگاهی هم به صادرات خواهیم داشت.در حال حاضر چندین سفر از سوی تولیدکنندگان داخلی به عراق صورت گرفته و سعی‌مان بر این است که بازار ثابتی در این کشور ایجاد کنیم؛ اما باز هم نمی‌توان با قطعیت در این زمینه نظر داد.
حوالی شهریاری افزود: ترکیه نیز در بازار عراق حضور دارد و با مشکلاتی که برای تولیدات ترکیه در دو سال اخیر ایجاد شده، رقابت با این کشور دشوار خواهد بود. مساله این است که با پدید آمدن پاندمی، حجم قابل توجهی از تولیدات در جهان و ترکیه از جمله در حوزه پوشاک استوک شده و تزریق تولیدات سال‌های قبل به بازار به سادگی میسر نخواهد بود. از این رو، این تولیدکنندگان سعی می‌کنند تولیدات خود را به کشورهایی نظیر ایران و عراق که حقوق برندینگ در آن رعایت نمی‌شود و پدیده قاچاق در آنها جاری است، سرازیر کنند.
این عضو هیات مدیره اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران در ادامه به مشکلات تامین مواد اولیه اشاره کرد وگفت: اگر هدف این است که مصرف کنندگان ایرانی به سمت پوشاک ایرانی متمایل شوند، لازم است دسترسی تولیدکنندگان پوشاک به انواع پارچه فراهم باشد تا هرآنچه سلیقه مشتری می طلبد را تولید کند. اما واقعیت این است که این امکان فراهم نیست و تولیدکنندگان از حیث تامین پارچه مورد نیاز خود دچار مشکل هستند. ضمن آنکه تولیدکنندگان پارچه نیز محدود بوده و تا حدودی از سلیقه مشتری دور هستند. از سوی دیگر تولیدکنندگان نخ نیز نوعی انحصار ایجاد کرده اند و تولیدات خود را گاه تا چند درصد بیش از قیمت‌های جهانی عرضه می‌کنند و این مسایل برای تولیدکنندگان پوشاک محدودیت هایی را ایجاد کرده است.
نظر شما