محمد حیدریان در گفتگو با خبرنگار بازار، درباره مشکلات بخش تعاونی استان سمنان، تاکید کرد: نزدیک به یک هزار و ۲۰۰ تعاونی در استان فعال است که بیش از ده درصد آنها فقط مخصوص زنان است و نیمی شان به روستاها اختصاص دارد اما به واقع چقدر این تعاونی‌ها توانسته‌اند در تولید و اشتغال مؤثر باشند؟
وی با بیان اینکه طبق اعلام مسئولان تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان سمنان در هفت سال دولت روحانی (به جز سال ۹۹ تا ۱۴۰۰) چهار هزار و ۷۳۹ فرصت شغلی توسط تعاونی‌های استان ایجاد شده است، افزود: این در حالی است که جمعیت استان ۷۰۳ هزار نفر و جمعیت قابل فعالیت در بازار تولید و کار این استان نزدیک به ۳۰۰ هزار نفر است که علناً نشان می‌دهد نتوانسته‌ایم بهره خوبی از تعاونی‌ها ببریم.
این فعال بخش تعاونی با بیان اینکه مسئولان استان سمنان از اشتغال ۱۳ هزار نفری در بخش تعاونی در مجموع سخن می‌گویند در حالی که این آمار به چند دلیل نادرست است نخست اینکه وقتی تعاونی ایجاد و مثلاً اعلام می‌کند که توانایی ایجاد ۴۰ شغل را در زمینه بافندگی فرش دارد مسئولان دولتی هنوز آن شرکت به تولید نرسیده ۴۰ فرصت شغلی را به نام وی درج می‌کنند. در حالی که بسیاری از فعالان بخش تعاونی مقطعی کار می‌کنند.
حیدریان با بیان اینکه کل تعاونی‌های استان سمنان که در زمینه کشاورزی فعالیت می‌کنند نزدیک به ۴۵۰ تعاونی است، تاکید کرد: در کنار خدمات، بخش کشاورزی بیشترین سهم را در بین تعاونی‌ها دارند اما کمترین سهم در زمینه اشتغال داشته‌اند که البته به خشکسالی و سرمازدگی و … نیز برمی‌گردد اما مهمترین مشکل تعاونی‌های ما فقدان فرهنگ تعاون و همکاری است.
وی با بیان اینکه ما باید ریشه فرهنگ تعاون را در استان بپرورانیم، گفت: چند تعاونی موفق مثلاً در همین بخش کشاورزی وجود دارد که توانسته‌اند تحولی ایجاد کنند یا با سرمایه‌های مردم، سرمایه گذاری را صورت دهند یا طرحی را بنویسند که بتوانند سرمایه گذار به درون استان بیاورند؟ غالب تعاونی‌های ما امروز خرید محصولات و فروش هستند که در آن نیز موفق نبوده‌ایم زیرا تعاونی‌های ما مبتنی بر یک آمایش درست سرزمینی و فرصت شناسی و مزیت شناسی نبوده‌اند.
این کارشناس بیان کرد: امروز باید پرسید در کالپوش که مهد تولید عدس و لوبیا است چند تعاونی مسئولیت خرید محصولات و فروش آنها را دارند؟ اما در کالپوش تعاونی خوراک دام وجود دارد در حالی که ابتدا باید بر روی مزیت اصلی آن منطقه کار می‌کردیم و در کنار آن به بقیه بخش‌ها مکی پرداختیم.
حیدریان افزود: اگر بپذیریم که تعاونی اقتصاد مبتنی بر سرمایه‌های مردمی است پس چرا نفع این تعاونی‌ها به مردم نمی‌رسد؟ اینها مسائلی هستند که نه ریشه در اقتصاد بلکه ریشه در فرهنگ کار جمعی ما دارند که نیاز به تقویت دارد. از سوی دیگر باید گفت ده‌ها و صدها تعاونی هم هستند که به دلیل همین نداشتن فرهنگ تعاون تعطیل شده اما هرگز تعداد دقیق شأن از سوی مسئولان اطلاع رسانی نمی‌شود.
نظر شما