بازار؛ گروه خودرو: هزار و ۲۰۰ واحد قطعه‌سازی در سراسر کشور فعالیت داشتند که از این تعداد طی سال‌های اخیر چراغ ۴۰۰ کارخانه خاموش شد و بخشی از ۸۰۰ واحد باقی مانده نیز هرچند هنوز در لیست کارخانه‌های فعال کشور هستند اما معلوم نیست تا چه زمانی دوام بیاورند؛ چرا که نوسانات ارزی، فشار ناشی از تحریم‌ها، سیاست‌های بعضا ضد تولیدی برخی از متولیان، مهار نشدن بیماری کرونا و غیره همگی منجر به این شده است که تولیدکنندگان شرایط دشواری را پشت سر بگذارند.
در این میان همانطور که اشاره شد سیاست‌های نامناسب برخی از صاحب منصبان دولتی نیز باعث شده که تولیدکنندگان ناچار به طی کردن مسیر تعطیلی واحدهای خود و اعلام ورشکستگی کنند؛ بهرام شهریاری یکی از قطعه‌سازان و پیشکسوتان صنعت قطعه است که گرفتار همین نابخردی‌ها شده و طی سال‌های اخیر ناچار به تعطیلی و اعلام ورشکستگی برای سه کارخانه قطعه‌سازی‌اش شده است.
با این حال او بعد از مدتی دوباره تصمیم گرفت چراغ یکی از این کارخانه را روشن کند و درست زمانی که مشغول اورهال کردن آن بود، ماموران برق منطقه‌ای آبیک با دستور از شرکت برق استان زنجان اقدام به تخریب دیوار کارخانه‌ای که چندین دهه از عمر آن می‌گذرد کردند. شهریاری قطعه‌ساز در گفتگو با بازار در خصوص تصمیمات برخی از متولیان که در تضاد با نام «تولید، پشتیبانی‌ها و مانع زدایی‌ها» توضیح می‌دهد.
* سه باب از کارخانه‌هایتان به تعطیلی کشیده شده است؛ دلیل خاموش شدن چراغ آن‌ها چیست؟
طی سال‌های اخیر سه باب کارخانه‌ام به تعطیلی کشیده شد؛ دلیل تعطیلی این کارخانه‌ها طولانی و دردآور است اما در مورد آریا کیان که در آبیک مستقر شده، باید بگویم که این کارخانه به خواست شرکت خودروسازی ایران خودرو طی ۸ ماه تاسیس شد. کارخانه تمام رباتیک و مدرن سیستم تعلیق که هشت سال است چراغ آن خاموش شده.
کارخانه دیگری هم داشتم که در آن اقدام به تولید لنت کلاچ می‌کردم ومحصولات آن به صورت مستقیم به خارج از کشور و پژو فرانسه صادر می‌شد؛ چرا که با توجه به رقابت نادرستی که در داخل کشور بود امکان استفاده از آن در خط تولید خودروسازان فراهم نبود. بنابراین آن هم با تشدید تحریم‌ها و عدم ادامه سفارش شرکت پژو تعطیل شد.
ماموران برق منطقه ای زنجان ابتدای سال جاری به بهانه وجود دو دکل برق در کارخانه اقدام به تخریب بخشی از دیوارهای کارخانه کردند. این نیز درحالی بود که تاسیس کارخانه حتی به قبل از تاسیس شرکت برق منطقه‌ای زنجان و به ۶۰ سال قبل بر می‌گردد
* در ابتدای سال جاری خبری مبتنی بر تخریب دیوار یکی از کارخانه‌های زیر نظر شما در منطقه آبیک قزوین آن هم توسط برق منطقه‌ای زنجان منتشر شد؛ جریان تخریب دیوارهای این کارخانه چه بود؟
متاسفانه برق منطقه آبیک و به طور کلی قزوین زیر نظر استان زنجان است؛ هرچند تاکنون با ماموران برق منطقه‌ای آبیک مشکلی نداشته‌ام اما متاسفانه ماموران برق منطقه ای زنجان ابتدای سال جاری به بهانه وجود دو دکل برق در کارخانه اقدام به تخریب بخشی از دیوارهای کارخانه کردند. این نیز درحالی بود که تاسیس کارخانه حتی به قبل از تاسیس شرکت برق منطقه‌ای زنجان و به ۶۰ سال قبل بر می‌گردد و بعدا دکل‌های مذکور را در کارخانه قرار داده شده است.
بعد از چند دور خرید و فروش کارخانه و زمانی که کارخانه را خریداری و سپس برای مجوز پایان کار ساخت اقدام کردم، به ما گفتند حریم این دکل ها نباید ساخت و سازی باشد؛ ساخت و سازی نکردیم و حریم ها را به طور دقیق حفظ کردیم. طی سال‌های ۸۳ تا به امروز همیشه با توجه به اینکه کارخانه ۲۴ ساعت باز و نگهبان دارد و قابلیت دسترسی به داخل آن است؛ هر بار اداره برق خواستند اقدامی کنند، در باز بود و از آن ها پذیرایی شده است. همیشه هم از این بابت از ما ممنون بودند که در حوزه نگهداری دکل ها دقت داریم.
طی این مدت که کارخانه تعطیل بوده بدون اینکه اطلاع دهند، یکی دوبار مراجعه کرده اند. البته باید به این نکته هم اشاره کنم که کارخانه از زمانی که اعلام ورشکستگی کرد، مسئولیت آن با اداره ورشکستگی است و این مسائل نیز به بنده منتقل نمی شود. اگر اخطاری آمده باید به اداره ورشکستگی داده می شده است اما به آن اداره نیز چنین اخطاری نداده اند و ادعایی که می کنند کذب است. آمده اند آنجا به بهانه ی اینکه دیوارها سازه و در حریم هستند، آن‌ها را تخریب کردند. این درحالی است که دیوارها نه سازه و نه در حریم بودند؛ دیوارها فقط محصور کننده کارخانه بودند و همیشه در برای بازرسان اداره برق باز بوده است.
* اشاره کردید به اینکه همیشه در کارخانه به روی ماموران اداره برق باز بوده؛ پس چرا بدون اطلاع قبلی اقدام به تخریب کردند؟ آیا در زمان تخریب کسی در کارخانه حضور داشت؟
بله پرسنل کارخانه حضور داشتند، متاسفانه ماموران اداره برق به آنجا آمده و به پرسنل کارخانه گفته بودند که ۱۵ میلیون تومان بدهید تا برویم. چون پرسنل زیر بار نرفتند و درخواست رسید در مقابل پرداخت پول کرده بودند؛ آن‌ها تصمیم به تخریب دیوار گرفتند و به ناحق آنجا را تخریب کردند. کارخانه ربات است و خط رنگ آن از آخرین تکنولوژی روز دنیا برخوردار است و الان بدون حفاظ مانده. ممکن است مورد هجمه سارقین قرار بگیرد. متاسفانه به نظر می رسد عده ای خلاف منویات رهبر جمهوری اسلامی فعالیت کنند؛ چرا که وقتی مقام معظم رهبری می فرمایند باید از تولید مانع زدایی کنیم، آن‌ها مانع تراشی می کنند. عده ای هستند می خواهند مخالف جریان توسعه کشور حرکت کنند.
به خاطر اینکه نماینده قطعه سازان بودم و منافع قطعه سازان را مطرح می کردم به بنده جفا کردند و بجای اینکه با خود من مواجه شوند با شرکتم مواجه شدند و من را مورد هجمه قرار دادند. سوال بپرسید که چرا دیگر خودروسازان به من قطعه ندادند و نگذاشتند تولید را ادامه دهم؟
* اشاره کردید از طرفی در حال اورهال بودن خط تولید بودید و از طرف دیگر کارخانه در اختیار اداره امور ورشکستگی بوده است، در این خصوص بیشتر توضیح می‌دهید؟
در حال مذاکره بودیم که دوباره شروع به کار کنیم و خط رنگ را اورهال کرده بودیم اما آن‌ها تلاش‌های ما را برای دوباره روشن کردن چراغ کارخانه به بن بست رساندند. بنده از سال ۱۳۶۲ در این صنعت کار می کنم و از سال ۱۳۶۹ اولین کارخانه ام را به مسیر تولید هدایت کردم و جزو اولین نفرات در این حوزه بوده ام.
یعنی فقط ۳۸ سال است که در این صنعت کار می کنم و نزدیک به ۵۰ سال سابقه کار دارم اما از ادامه کار با این سنگ اندازی‌ها نا امیدم کردند؛ چرا که طی ۸ ماه این کارخانه را به آن عظمت ساختیم و بنا بر درخواست ایران خودرو این اقدام را کردیم وگرنه به دنبال این بودم که بدنه خودرو بسازم. اما هشت سال عمرم را گرفتند تا فقط آن را جمع کنم؛ چرا؟ چون خودشان آن را بستند. کارخانه ای که به رغم داشتن قرار داد، فروردین و اردیبهشت ۹۳ فقط دو روز تولید داشتیم.
خط تولید کارخانه با خط تولید ایران خودرو فقط سه ساعت فاصله داشت و سر ساعت تحویل را انجام می دادیم و هیچ وقت خط را تعطیل نکردیم. جالب این است که برگشت از خط تولید نیز صفر مطلق بود. کیفیت قطعات تولید شده در کارخانه‌هایمان همیشه بسیار بالا بوده است و جزو گریدهای برتر بودیم. اولین تولید کننده ای بودم که مجموعه ای را از ایران خودرو بیرون آوردم و به صورت مدرن تری دست به تولید زدم و بهشان محصول تحویل دادم اما بعد با بنده جفا کردند.
جفا کردند به خاطر اینکه نماینده قطعه سازان بودم و منافع قطعه سازان را مطرح می کردم. بجای اینکه با خود من مواجه شوند با شرکتم مواجه شدند و من را مورد هجمه قرار دادند. سوال بپرسید که چرا دیگر خودروسازان به من قطعه ندادند و نذاشتند تولید را ادامه دهم؟ چرا بدون دریافت ریالی وام یا ارز خط ۲۰۶ را آوردم و نذاشتند یک قطعه با آن تولید کنم؟ ۲ میلیون یورو در آن تاریخ سرمایه گذاری کردم اما دریغ از یک قطعه که از آن بیرون بیاید؛ این درحالی است که قرارداد داشتم. امروز هم این کارخانه را تخریب کردند و فکر می کنم عمدی وجود دارد که تولید شکل نگیرد.
نظر شما