معصومه شهر آبادی؛ بازار: از سال گذشته کمبود برق برای همه استانها دردسرساز شده تا آنجا که به بهانه قطع برق قیمت سیمان افزایش یافت، برق اداره و خانه‌های پرمصرف قطع شد و یا بر خاموشی بوستان‌های سطح شهر روی آوردیم.
این اتفاقات در حالی در کشور ما رخ می‌دهد که ۳۰۰ روز در سال آفتاب داریم و به‌طور میانگین روزانه ۵.۵ ساعت از نعمت آفتاب برخوردار هستیم و لذا اگر کمی انرژی‌های تجدید پذیر را جدی بگیریم مشکلی برای تأمین برق نداریم!
متأسفانه باوجوداینکه سرمایه‌گذاری‌های بسیاری در بخش انرژی توسط بخش خصوصی انجام‌شده اما به دلایل مختلف هزینه‌های این سرمایه‌گذاری که با دلار ۴ هزار تومان محاسبه‌شده هنوز به برخی پیمانکاران استانی پرداخت‌نشده و لذا بسیاری از سرمایه‌گذاران و پیمانکاران خراسانی را که در افغانستان کارکرده‌اند از این بابت پشیمان هستند.
شاخص رشد
در تبصره ۱۶ قانون بودجه سه سال پیاپی است که موضوع انرژی‌های تجدید پذیر مطرح‌شده است اما میزان وامی که برای این موضوع اختصاص‌یافته، برای هر سیستم تغییر چندانی نکرده است.
شاخص الکتریسیته به‌عنوان یکی از ۱۳ شاخص کسب‌وکار جهانی مطرح است و لذا ما هم‌اکنون با بحرانی در حوزه انرژی به‌ویژه برق و الکتریسیته مواجه هستیم و قاعدتاً این موضوع رتبه ما را در کسب‌وکار جهانی کاهش می‌دهد و از طرفی، تأثیری منفی بر کسب‌وکارها خواهد گذاشت.
طبق گزارش سال ۱۳۹۶، تولید نفت خام ۳۰۶۰ میلیون بشکه بوده است و در سال ۱۳۸۸، ۲۴۴۳میلیون بشکه نفت تولید کرده‌ایم. از طرفی، صادرات کل انرژی کشور در فاصله سال‌های ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۶ تنها ۱۸درصد رشد داشته است.
متأسفانه رشد تولید برق در کشور ما در این سال‌ها بسیار پایین بوده است؛ درحالی‌که یکی از شاخص‌های رشد کشورها، افزایش تولید برق است.
در کشور ما بیشترین مصرف انرژی در فرآورده‌های نفتی، مربوط به بخش حمل‌ونقل و در مصرف گاز، ابتدا بخش خانگی و سپس صنعت است.
از کل مصرف انرژی، حدود ۳۱ درصد در بخش فراورده‌های نفتی، ۵۶ درصد در بخش گاز و ۱۱ درصد در بخش برق است. بیشترین مصرف ایران در بخش‌های گاز و فرآورده‌های نفتی است؛ درحالی‌که در دنیا بیشترین مصرف به سمت انرژی برق رفته است. این نشان می‌دهد که نتوانسته‌ایم در قسمت انرژی رشد خوبی در تولید داشته باشیم و نتوانسته‌ایم موقعیت خوبی در کاهش اتلاف انرژی رقم بزنیم.
یکی از راه‌های کمک به حوزه انرژی، تمرکز بر انرژی‌های تجدید پذیر و نیز توجه به نرخ خرید برق تضمینی است.
سیاست‌های خاموش
بحث انرژی‌های نو در کشور ما تقریباً شعاری است زیرا اگر بخواهیم ظرفیت تولید انرژی خورشیدی را به ۷هزار مگاوات برسانیم، سالانه باید حدود ۷۰هزار میلیارد تومان هزینه کنیم که از بودجه وزارت نیرو بیشتر است.
همین سرمایه‌گذاری اندک نشان می‌دهد سیاست‌های جایگزینی انرژی نو به‌جای فسیلی به‌صورت لاک‌پشتی دنبال شده است لذا در این راستا توصیه می‌شود تا بحث بورس و بازار را فعال کنیم تا انحصار از دست دولت خارج شود.
بخش خصوصی اگر مطالبه گر فعال کردن بازار انرژی باشد، می‌توان شاهد نتایج مطلوبی بود و هم دولت و هم بخش خصوصی از این موضوع بهره‌مند گردند.
صنایع سیمان امروز درگیر مسائل و مشکلات عدیده‌ای هستند و برای بقای خود می‌جنگند و سوء مدیریت‌ها در قطعی گاز آن‌ها را به‌شدت دچار مشکل می‌کند. از طرفی ،قیمت‌گذاری دستوری سیمان از سوی مجلس، این واحدها را به ورطه نابودی می‌کشاند زیرا در این میان دلالان ورود کرده و سوءاستفاده می‌کنند.
در همین راستا با توجه به رشد مصرف برق در کشور، لازم است سالانه برای تولید ۳-۴ هزار مگاوات برق با سرمایه‌گذاری معادل ۱۳۰ هزار میلیارد تومان، برنامه‌ریزی صورت گیرد وگرنه باز با خاموشی در زمستان آینده مواجه می‌شویم.
تبدیل‌شدن به هاب انرژی و صادرات برق آن‌هم به کشورهای همسایه مانند افغانستان و پاکستان که به شدن نیازمند انرژی هستند می‌تواند نقش ما را در منطقه تثبیت کند.
اگرچه بزرگ‌ترین صنعت برق خاورمیانه و بهترین تولیدکنندگان صنعت برق را در ایران داریم اما امکان اینکه هاب انرژی منطقه باشیم را نداریم و میزان صادرات برق کشور هم شاید جمعاً به ۲ میلیارد دلار نرسد لذا باید اقتصاد برق را اصلاح کنیم.
ورود بخش خصوصی
در حال حاضر سرمایه‌گذاری متعددی در حوزه تولید نیروگاه‌های خانگی در روستاها انجام پذیرفته است که جای بسی خوشحالی دارد اما این موضوع در شهرها چندان به چشم نمی‌آید.
مصارف خانگی نقش بسزایی در مصرف انرژی دارد و لذا با استفاده از پنلهای خورشیدی می‌توانیم درآمد پایداری برای مشارکت خانواده‌ها در تولید انرژی‌های خورشیدی داشته باشیم.
در این راستا نیاز است تا با پرداخت تسهیلات بانکی به سمت استفاده از انرژی‌های پاک در خانه مردم را تشویق کرده تا به سبد صادرات بیفزاییم.
حداقل درآمد یک نیروگاه خورشیدی ۱۰ کیلوواتی سه میلیون تومان در ماه است و چنانچه کسی بین ۸۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان سرمایه‌گذاری در یک نیروگاه خورشیدی انجام دهد و پنل خورشیدی را روی پشت‌بام منزل خود نصب کند ماهانه سه میلیون تومان درآمد خواهد داشت که البته هر چه کیلووات بالاتر برود درآمد هم بالاتر می‌رود.
در همین راستا نرخ بازگشت سرمایه در نیروگاه‌های خورشیدی نزدیک به سه سال است، بعدازاین سه سال فرد ۱۷ سال سود خالص خواهد داشت اما شاید همین خبر و چند جمله ساده را هنوز بسیاری از مردم و سرمایه‌داران نمی‌دانند و بستر این فعالیت برای بسیاری از هم‌وطنان ما فراهم نشده است!
نظر شما