«رمز ارز ملی» راهی برای تبادل نقدینگی بین کشورها| بیت کوین می تازد

فرحناز سپهری؛ بازار: براساس آنچه در نوشته هاست، بیت کوین توسط شخص یا گروهی به نام ساتوشی ناکاماتو ابداع و در سال ۲۰۰۹ به شکل عمومی منتشر شد؛ در حالی که شاید در آن دوره به فکر کسی هم نمی رسید که یک زمانی جزو سرمایه گذاری برتر نزد افراد و حتی بانکهای بزرگ و موسسات مالی قرار گیرد.

در عین حال که در زمان نگارش این نوشتار قیمت بیت کوین به بیش از ۵۴ هزار دلار و ارزش بازار رمزارزها به بیش از یک تریلیون و ۷۰۰ میلیارد دلار رسیده است و از طرف دیگر رمزارز محبوب یعنی بیت کوین ۵۸ درصد بازار را در اختیار دارد. همچنین در این مدت افراد و موسسات مالی بزرگ سرمایه گذاری در این فضا را آغاز کرده اند؛ که می توان به موسسات مهم، از جمله پی پال، اسکوئر و ویزا، گری اسکیل اشاره کرد. اما شیوع کرونا ویروس و محدودیت در استفاده از پول نقد نیز دلیل دیگری بر صعود قیمت ارزهای دیجیتال بوده است. به طوری که می توان گفت بیت کوین رالی صعود خود در حال تجربه است.

از آن سو علاوه بر سرمایه گذاری ها در حوزه رمزارزها ، بلاک چین هم بی نصیب از این استقبال نبوده است: سال ۲۰۲۰ سال بزرگی برای بلاک چین بوده است. به طوریکه ۴.۳ میلیارد دلار آمریکا در بلاک چین هزینه شد.

باید اشاره کرد شورای تجارت جهانی بلاک چین (GBBC) و مجمع جهانی اقتصاد (WEF) با مشارکت رهبران بلاک چین و دارایی های دیجیتال در سراسر صنعت، دانشگاه و گروه های کنسرسیوم صنعت گرد هم آمدند تا طرح نقشه استانداردهای جهانی (GSMI) را منتشر کنند. GSMI تلاشی بی سابقه برای تهیه نقشه و تحلیل داده های بیش از ۳۰ نهاد تنظیم کننده استاندارد، ۱۸۵ حوزه قضایی و نزدیک به ۴۰۰ کنسرسیوم صنعت است. محصولات نهایی شامل دو گزارش («قانونی و نظارتی» و «فنی») و یک نقشه تعاملی از رگولاتوری بلاک چین و دارایی های دیجیتال و راهنمایی آن است.

به طوریکه براساس این تجزیه و تحلیل، تعدادی از روندها و بینش ها را ارایه می دهد؛ در عین حال که باید یادآور شد رویکردهای تنظیم بلاک چین و دارایی های دیجیتال از کشوری به کشور دیگر متفاوت است - بنابراین آموزش مقامات دولتی همچنان نقش مهمی در این روند دارد. انجام این کار رگولاتورها را قادر می سازد مدل های بهتر و پایدارتری بسازند که حتی با ادامه پیشرفت این فناوری نیز در ارتباط با هم باقی بمانند.

مساله ای که به نظر می رسد در ظاهر تعریف بلاک چین مهم باشد، دارایی های دیجیتال و ارزهای رمزپایه است. در حالی که این  مساله چارچوب های نظارتی عملکردی را چالش برانگیز می کند و می تواند در تمام مراحل تدوین و اجرای استانداردها اثرات و پیامدهایی داشته باشد. عدم همسویی بین بازیگران صنعت همچنین می تواند برای تنظیم کننده ها و سیاست گذاران، که برای تنظیم بلاک چین و به ویژه دارایی های دیجیتال به دسته بندی و ترسیم نقشه ها وابسته هستند، گیج کننده باشد.

اما طبقه بندی ها به لطف نهادهای صنعت در حال حرکت به سمت مجموعه ای از تعاریف مشترک هستند. با این حال، سردرگمی ها همچنان یک چالش است. در حالی که باید جوامع و به ویژه گروه های صنعتی، روند اجماع بیشتر در مورد تعاریف و طبقه بندی مشترک را در اولویت خود قرار دهند.

از طرفی برخی استانداردها ممکن است زودهنگام یا غیرضروری باشند. با این حال، توجه به این نکته مهم است که جنبه هایی از این فناوری وجود دارد که هنوز برای استانداردسازی بالغ نشده اند و حرکت به سمت استاندارد سازی این موارد می تواند نوآوری را به آن شکل که باید عملیاتی نسازد. به همین ترتیب، تمرکز بر ابتکارات استاندارد و بر اساس سیگنالهای تقاضا از صنعت و جامعه فنی  و بررسی این بازیگران در طول مسیر مهم است.

این در حالی است که بانکهای بزرگ در سراسر دنیا هم در خصوص رمز ارزها اقداماتی را انجام داده اند به طوری که در همین راستا بانک مرکزی روسیه (CBR) اعلام کرد، ممکن است توسعه ارزهای دیجیتال سیستم پرداخت بانکی بین المللی سوئیفت را به چالش بکشد. با توجه به سرعت توسعه، ممکن است چندین کشور، این شکل جدید ارزی را طی ۵ تا ۷ سال آینده راه اندازی کنند. همچنین ممکن است شبکه بانکی جهانی به یکی از پلتفرم های این شکل جدید ارزهای ملی تبدیل شود.

طبق گزارش بانک تسویه حساب های بین المللی (BIS) حداقل ۳۶ بانک مرکزی مطالعات خود را درباره ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) از جولای سال جاری منتشر کرده اند. چین، آزمایش های یوان دیجیتال خود را گسترش داده است. همچنین سوئد از جمله کشورهایی بوده که ارز دیجیتال بانک مرکزی آزمایشی خود را راه اندازی کرده و اتحادیه اروپا روی یوروی دیجیتال اقداماتی انجام داده است.

در حالی که منطقه آسیا و اقیانوسیه (APAC) در استقبال از فن آوری جدید پیشرو شده است. به طوری که به دلیل کاربردهای ابتکاری خود در فن آوری پیشرفته، توجه جهانیان را به خود جلب کرده است. در عین حال که کشورهایی که در طول تاریخ پیشتاز تحولات ارزی بوده اند، مانند ایالات متحده و انگلیس دیگر این حوزه را رهبری نمی کنند.

رمزارز ملی؛ مزایا و پلتفرم ها
با این حال، رمز ارزهای ملی همچنین مزایای قابل توجهی برای استفاده عمومی دارند که آنها را در نوع خود بسیار جذاب می کند. به طور خاص، انگیزه های بانک های مرکزی دربکاربردن این نوع ارز شامل مواردی همچون ارائه جایگزین نقدی - ترویج شمول مالی، افزایش سود حق الضرب (به معنای تفاوت بین ارزش اسمی ارز و هزینه تولید و توزیع آن است)، اجرای سیاست های پولی، امکان پیوند پرداخت ها با احراز هویت افراد و مدرن سازی پرداخت ها برای اقتصاد دیجیتال می شود.

اما آنچه در مورد مدلهای اخیر جالب توجه است، رویکرد مشارکتی است که بسیاری از افراد با بازیگران پشتیبانی از بخش خصوصی در پیش می گیرند. به عنوان مثال، بانک انگلیس در حال تحقیق در مورد «مدل پلت فرم» است، که در آن بانک تنها عضوی است که مجاز به ایجاد یا از بین بردن توکن است، در حالی که بستری برای «ارائه دهندگان رابط پرداخت» (PIP) برای تعامل با کاربران نهایی فراهم می کند. این طرح مسئولیت نگهداری و چک های مربوط به احراز هویت را انجام می دهد.

از طرفی برخی نهادهای دیگر یک گام فراتر رفته اند. محققان در صندوق بین المللی پول اخیراً اصطلاح «رمزارز مصنوعی» را برای توصیف مدلی ابداع کردند که در آن یک نهاد بانک غیر مرکزی، مانند یک بانک تجاری، می تواند یک بیت کوین ثابت با پشتیبانی از ذخایر بانک مرکزی صادر کند و به احتمال زیاد شاهد استفاده های متنوعی از این نوع ارزها در فضاهای خرد و پیاده سازی های مختلف در این حوزه خواهیم بود. این مزایای مهم برای طیف گسترده ای از موسسات، از بخش های خزانه داری شرکت ها گرفته تا شبکه های پرداخت می‌تواند به شکل عمومی مدنظر قرار گیرد.

رمزارز ملی ابزاری مناسب در سطح کلان است و بلاک چین همچنین معماری سیستم پرداخت امن تری را تنظیم می کند که در آن هیچ نقطه متمرکز برای از کارافتادگی یا برای حمله هکرها وجود ندارد. سرانجام، امکان اتصال به یک اکوسیستم مالی توکن دار رو به رشد با یکپارچگی جهانی را فراهم می کند.

با نگاه به جلو، می توانیم در آینده نزدیک معماری کاملاً جدیدی برای پول تصور کنیم که از بسیاری جهات، به اندازه اختراع کارت اعتباری، تغییر ماهیتی در پول ایجاد خواهد کرد. می تواند این معماری توسط بلاک چین به عنوان یک سیستم فعال شود و متکی به تلاش بانک های مرکزی در ارائه چارچوب های حاکمیتی قوی برای این دارایی های جدید باشد.

افزایش تصویب و دسترسی به ارزملی گام بعدی برای انجام وظایف بانک های مرکزی در ارائه راه حل های پرداخت مدرن و دیجیتال است. این امر باعث ایجاد ارتباط در صنعت مالی در کنار نوآوری های موازی استفاده از بلاک چین در مناطقی که در حوزه پرداخت با مشکلاتی روبرو هستند، می شود و یک فرصت عالی برای بانکهای مرکزی وجود دارد که یکی از آنها آسیاست که در حال پیشبرد راه است و از مزایای آن بهره می برد.