اقتصاد ملی معنای گذشته خود را از دست داده است| باید تسلیم نیروهای بازار شد!

بازار؛ گروه بین الملل: «کوین اسلوبودیان» اخیرا کتاب «گلوبالیستها: پایان امپراتوری و تولد نئولیبرالیسم» که توسط دانشگاه هاروارد منتشر شده را به رشته تحریر درآورده است.

اکثر مردم ادعا می کنند که درک کلی از نئولیبرالیسم به عنوان جنبشی از اصول لسه فر با هدف تضمین بازارهای آزاد و اقتصاد بدون محدودیت دارند.

در کتاب «گلوبالیستها: پایان امپراتوری و تولد نئولیبرالیسم»، «کوین اسلوبودیان» نشان می دهد که در آغاز ، نئولیبرالیسم در واقع محافظ دنیای اقتصاد در مقابل جهان سیاسی بود – یعنی محافظت از اقتصاد جهانی ، نه آزاد کردن آن.

از نظر اسلوبودیان، نئولیبرالیسم در نهایت بیشتر از آنچه یک نظریه بازار یا اقتصاد باشد؛ نظریه ای مربوط به قانون و دولت بوده و کار او درک واضح تری از اینکه چگونه دنیای قدیمی امپراتوری در قرن بیستم جای خود را به دنیای بازارهای شبه آزادیخواهانه نداد اما به نهادهای بین المللی که در تجویز سیاست ها و قوانین تجارت بسیار فعال بودند داد؛ می دهد.
در زیر، اسلوبودیان کتاب خود را معرفی می کند.

دکتر «کوین اسلوبودیان» استاد دانشگاه هاروارد و کالج ولسلی آمریکا در خصوص ضرورت نگارش کتاب «گلوبالیستها: پایان امپراتوری و تولد نئولیبرالیسم» به خبرنگار بازار گفت: آنچه من دریافتم این است که نئولیبرالیسم بیشتر از آنکه دکترین اقتصاد باشد دکترین نظم است یعنی ایجاد نهادهایی که کلیت را هدف قرار می دهند. هسته اصلی آن، این ایده نیست که ما بتوانیم آخرین جنبه های وجودی انسان را کمی، شمارش، قیمت گذاری، خرید و فروش کنیم.

وی افزود: در واقع، اینجا بعد انسانی کاملاً عرفانی می شود. به خصوص مکتب نئولیبرال های اتریش و آلمان به نوعی اقتصاد نامرئی جهان باور دارند که نمی توان آن را کمی کرد و همیشه از درک انسان فراتر است. به دلیل محدودیت های بسیار زیاد دانش ما مجبوریم برخی قوانین را نادیده بگیریم و سعی نکنیم موضوعی کاملاً بنیادی مانند عدالت اجتماعی، توزیع مجدد یا تحول جمعی را دنبال کنیم. در جهانی کنونی، باید خود را تسلیم نیروهای بازار کنیم، در غیر این صورت تمامی کارها متوقف می شود.

استاد دانشگاه هاروارد در ادامه یادآور شد: بنابراین این یک نسخه کاملاً متفاوت از تفکر نئولیبرال است که معمولاً دارای خلاصه ای از آزادی فردی یا آزادی انتخاب است. در اینجا یکی آزاد است - اما پس از پاسخگویی به نیروهای جهانی بازار و فقط در محدوده گزینه های باقی مانده. یکی از استدلال های اصلی کتاب من این است که انسجام درونی نئولیبرالیسم را فقط در صورتی می توان درک کرد که آن را به عنوان دکترین مربوط به کل افراد بدانیم.

اسلوبودیان تأکید کرد: از نظر من استعاره محصور کردن در مورد جهانی سازی نئولیبرال؛ بسیار منطقی تر از ایده معمول بازارهای آزاد و بدون محدودیت است. چگونه ممکن است که در دوره تکثیر دادگاه های داوری شخص ثالث، قانون سرمایه گذاری بین المللی، معاهدات تجاری و مقرراتی که ما در مورد بازارها تنظیم می کنیم، صحبت از آزادی داشته باشیم؟ یکی از اهداف مهم کتاب من نشان دادن این مهم است که نئولیبرالیسم یکی از اشکال تنظیم در میان بسیاری از قوانین مهم است.

وی یادآور شد: آنچه من در جهان کنونی بررسی می کنم این است که چگونه می توانیم سازمان تجارت جهانی را به عنوان آخرین سری از اصلاحات نهادی پیشنهادی برای مسئله ملی گرایی نوظهور و آنچه نئولیبرال ها به عنوان سردرگمی بین حاکمیت یک کشور و مالکیت املاک درون آن می دانند، بدانیم.

استاد دانشگاه هاروارد در ادامه تصریح کرد: من در اینجا بر اساس کار سایر مورخان کار می کنم و نشان می دهم که چگونه خواسته های ملل آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین در سازمان ملل متحد برای مواردی مانند حاکمیت دائمی بر منابع طبیعی، یعنی حق ملی کردن شرکت های متعلق به خارجی، در واقع از نظر وجودی برای کسبه جهانی ترسناک بود.

وی گفت: من نشان می دهم که چگونه می توانیم توسعه WTO را عمدتاً پاسخی به ترس از یک سیاره برابر بدانیم. شاید تصویری ماندگار از جهانی شدن که کتاب از خود برجای گذاشته، این است که سرمایه داری، جهانی مضاعف را - دنیای دولتها و دنیای سلطه – ایجاد کرده است.

 اسلوبودیان تأکید کرد: بینش نئولیبرالی دهه ۱۹۳۰ این بود که بازار از خود مراقبت نخواهد کرد: آنچه ویلهلم روپکه پلیس بازار نامید در دنیایی که مردم چه به دلیل انگیزه های اتاویستی و چه انگیزه های انسانی تحسین برانگیز، تلاش می کردند تا زمین را به مکانی برابرتر و عادلانه تر تبدیل کنند.

استاد دانشگاه هاروارد در پایان گفت: اوج این فرایندها تا دهه ۱۹۹۰ اقتصاد جهانی؛ کمتر شبیه یک بازار لسه فر و بیشتر شبیه یک قلعه است و منابع و ایده های جهان از طریق ابزارهای حقوقی فراملی تنظیم می شوند. این کتاب به عنوان نوعی راهنمای میدانی برای موسسات بین المللی عمل می کند و امیدوارم اندیشه های قرن بیستم که آنها را تولید کرده است، دوباره بازسازی کند.