بازار؛ گروه استانها: سه سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، مرحوم حاج عبدالله والی راهی بزرگ را برای کمک به مردم بشاگرد انتخاب کرد به گونه ای که او را «پدر بشاگرد» نماد مدیریت جهادی و نمونه انقلابی می دانستند و حالا نام والی را از بشاگرد نمی توان جدا کرد. مستند «با دکتر جهاد در بشاگرد» و «بشاگرد دیگر دیار فراموشی نیست» شهید سید مرتضی آوینی را به خاطر داریم. نام بشاگرد پس از پیروزی انقلاب بر سر زبانها افتاد اما متاسفانه این نام با محرومیت، فقر و عقب ماندگی قرین شده است.
دولتها هر یک به فراخور خدماتی را به این خطه از سرزمین ایران ارائه کرده اند. هنوز فراموش نمی شود که برخی از مدیران در خصوص بشاگرد چه گفته اند در سال ۱۳۸۰ نماینده وقت مجلس در نامه ای به رئیس جمهور شرحی از بشاگرد داد و نوشت: از مشکلات عمده مردم خرابی راه ارتباطی و در نتیجه هزینه کمرشکن حمل و نقل است. با آسفالت و تکمیل راه میناب به بشاگرد، جاسک به بشاگرد، بشاگرد به قلعه گنج کهنوج که از راه های اصلی است و سپس پرداختن به راه های فرعی، نفس تازه ای به مردم خواهد آمد. بشاگرد امروز با توجه به وضعیت راه ارتباطی اش مانند یک زندان است و فرقش با زندان این است که اگر در زندان، نگهبان نباشد همه فرار می کنند اما در بشاگرد مردم زندانی تصمیم دسته جمعی گرفته اند که بمانند؛ در زندان غذا و پوشاک و امکانات اولیه زندگی وجود دارد و در اینجا نیست.
احمد خرم وزیر راه دولت اصلاحات هم معتقد بود «نگاه فقرزدایی و رفع محرومیت نباید تنها در راستای تغذیه و رفاه باشد چرا که با نگاه صرف به این موضوع در راستای توسعه پایدار حرکت نشده و این درمان موقتی بوده است».
شاید نگاه دولت به بشاگرد متفاوت از دوره های پیشین باشد. دو اقدام در راستای رفع محرومیت از بشاگرد عبارتند از «تصویب سند جامع توسعه بشاگرد» و «توجه به حوزه های زیر ساختی این شهرستان به ویژه در حوزه راه و ارتباطات».
پراکندگی روستاها، سخت گذر بودن جاده ها، اقلیم خاص بشاگرد، باران های سیل آسای فصلی و کمبود امکانات لجستیکی راهداری و حمل نقل جاده ای از عوامل توقف بشاگرد در نقطه محرومیت است
به گفته فرماندار بشاگرد تا زمانی که راه های بشاگرد مناسب و ایمن نشود، مردم همچنان با مشکلات عدیده ای روبرو خواهند شد. همه می دانند پراکندگی روستاها، سخت گذر بودن جاده ها، اقلیم خاص بشاگرد، باران های سیل آسای فصلی و کمبود امکانات لجستیکی راهداری و حمل نقل جاده ای از عوامل توقف بشاگرد در نقطه محرومیت است و حالا دولت با تدبیری مبتنی بر راهبردهای معین، بشاگرد را در مسیر توسعه پایدار قرار داده است.
آغاز انقلاب راه سازی در بشاگرد
راهی بشاگرد شدم تا سیر تحولات این منطقه را از نزدیک نظاره کنم. پس از سیل دی ماه ۹۸ و مشکلات ارتباط جاده ای که مردم حتی برای دریافت کمکها داشتند، مهمترین سئوالی که ذهنم را درگیر کرده، این است که آیا روزی خواهد رسید که مردم بشاگرد از راه های ارتباطی مناسب بهره مند شوند؟ چه تعداد از ساکنان در سالهای گذشته به واسطه نبود راه دسترسی جانشان را از دست دادند، چه تعداد مادران باردار روستایی هرگز به بیمارستان های سردشت، جاسک، میناب و بندرعباس نرسیدند.
با احمد محمودی فرماندار بشاگرد همراه شدیم تا ضمن بازدید از آخرین اقدامات انجام شده، گزارشی از روند کار تهیه کنیم. پیشتر به دلیل شرایط سخت منطقه، صعب العبوری، مشکلات اجرای پروژه های راهسازی در انتقال ماشین آلات و مصالح رغبت به ورود به این حوزه وجود نداشت اما در این اواخر مسیرهایی بازگشایی و راههایی احداث شد که بومیان و ساکنان منطقه تصور چنین اتفاقی را نداشتند. شهرستان بشاگرد دارای هزار و ۶۶۷ کیلومتر راه روستایی است که هزار و ۴۸۷ کیلومتر آن خاکی و سخت گذر (صعب العبور)، ۱۰۱ کیلومتر آسفالت و ۷۹ کیلومتر نیز شنی است.
محمودی سفر مسئولان استانی به بشاگرد در مهرماه ۱۳۹۷ را نقطه آغاز تحول در حوزه حیاتی راه دانست و گفت: بلافاصله پس از آن سفر عملیات اجرایی ۱۲۸ کیلومتر از مسیر زیر کوه را شروع کردیم که هم اکنون در مرحله پایان خاکبرداری است.
فرماندار بشاگرد افزود: به جرأت عرض می کنم در شرایط عادی و با اعتبارات عادی و مکانیزم شورای برنامه ریزی هرگز راههای این شهرستان توسعه پیدا نمی کرد.
آنچه مشاهده می کردم باور کردنی نبود؛ شاید در تاریخ بشاگرد چنین تحولی در زیر ساختهای شهرستان صورت نگرفته بود. اگر گفته شود انقلابی در حوزه راه شهرستان بشاگرد به وقوع پیوسته است بیراه نیست.
مسیر زیرکوه ازسمت سردشت تا روستای کهورکان
قطعه اول از کیلومتر یک تا ۲۷ که سال گذشته عملیات بازگشایی آن توسط راهداری به اتمام رسید و اجرای ابنیه فنی آن به پیمانکار بومی واگذار شده از مجموع۲۳ ابنیه، تعداد شش ابنیه آبنما و پل به اتمام رسیده و پیمانکار جدید به زودی ادامه کار را برعهده خواهد گرفت.
قطعه دوم از کیلومتر۲۷ یعنی از روستای محمودآباد تا کیلومتر ۳۵ که عملیات بازگشایی آن به صورت امانی امسال توسط راهداری به اتمام رسیده بود، کار اجرای ابنیه به پیمانکار واگذار شده است. پل شماره ۲ جگین در روستای دهوست در کیلومتر ۳۵ درحال حاضر حفاری هشت پایه از ۱۰ پایه آن به اتمام رسیده است و قطعه سوم بعد از رودخانه دهوست تا دو راهی گرهون از شش کیلومتر تعهد شده پیمانکار پنج کیلومتر بازگشایی شد. قطعه چهارم از دو راهی گرهون تا روستای سرگن به طول ۵ کیلومتر بازگشایی آن توسط راهداری به اتمام رسیده است و آماده اجرای ابنیه و آسفالت می باشد.
قطعه پنجم از کیلومتر ۴۰ تا ۴۸ تا روستا سیت و ماسیتی در دو قطعه مجزا توسط دو پیمانکار در حال بازگشایی بود که تا امروز مجموعا چهار کیلومتر بازگشایی شده و عملیات بازگشایی همچنان ادامه دارد. ضمن اینکه قطعه ششم از روستای سیت ماسیتی به طول ۲۰ کیلومتر تا روستای پاراپیون توسط فرمانداری قبلا به اتمام رسیده است. قطعه هفتم از روستای پاراپیون تا آخران که با تغییر مسیر انجام شده از ۲۲ کیلومتر به حدود ۱۶ کیلومتر کاهش می یابد توسط راهداری تاکنون ۱۴.۵ کیلومتر بازگشایی شده است. قطعه هشتم از روستای آخران تا کهورکان به طول ۱۸ کیلومتر که قبلا حدود ۷۰ درصد بازگشایی شده است و مقرر شد با حداکثر استفاده از مسیر قبلی بازگشایی شود توسط پیمانکار فرمانداری در حال بازگشایی می باشد و تاکنون حدود چهار کیلومتر بازگشایی شده است.
مسیرهای زیر کوه و پشت کوه را باید رویایی ترین مسیر هایی دانست که با بازگشایی آنها مشکل تاریخی ساکنان این منطقه در تردد را رفع می کند
کل طول این مسیر ۴۳ کیلومتر می باشد که بخشی از آن در شهرستان میناب و بخشی در شهرستان بشاگرد است در محدوده شهرستان بشاگرد ۱۱ کیلومترآن از دو راهی روستای پاهتگ در بخش گوهران تا روستای وائن آسفالت شده است و حدود ۵کیلومتر بازگشایی شده است و بازگشایی دو کیلومتر دیگر نیز در حال انجام می باشد.
بازگشایی سه کیلومتر راه روستایی کاهکن، شش کیلومتر از هشت کیلومتر راه رینن، اجرای هشت کیلومتر آسفالت راه تیدر بشنو از مجموع ۱۰ کیلومتری که آماده آسفالته شدن می باشد. آسفالت هشت کیلومتر راه خمینی شهر به نیکدشت از مجموع ۱۱ کیلومتر زیرسازی شده، بازگشایی راه از بیخ کهنو تا دولت آباد و احداث پنج دستگاه پل در این مسیر، بازگشایی دو کیلومتر از مسیر دولت آباد تا برکهنگ که عملیات اجرایی آن با حضور وزیر راه و شهرسازی و استاندار هرمزگان آغاز شد.
رفع مشکل تاریخی مردم با بازگشایی مسیرهای زیر کوه و پشت کوه
مسیرهای زیر کوه و پشت کوه را باید رویایی ترین مسیر هایی دانست که با بازگشایی آنها مشکل تاریخی ساکنان این منطقه در تردد را رفع می کند. حتی گاهی بارندگی ها ماهها این مسیر ها را مسدود می کرد و امکان تردد وجود نداشت. برخی از راههای موجود در بستر رودخانه بودند که با تخریب آنها، مردم به اتصال ارتباط با روستاهای همجوار یا مرکز شهرستان امیدی نداشتند.
بازگشایی، خاکبرداری و خاکریزی ۱۰کیلومتر از مسیر ۱۶ کیلومتری روستای ملکن تا درنگ مدو مرکز بخش گافروپارامونو احداث دو دستگاه پل در این مسیر در حال انجام است در حالی که قطعه دوم ازدرنگ مدو تاروستای درگل حدود ۲۵ کیلومتر قبلا بازگشایی وتعدادی ابنیه فنی اجراشده است. بازگشایی سه کیلومتر از قطعه سوم بعد از روستای درگا به طول ۱۹ کیلومتر تا روستای آخران به انجام رسیده است.
نکته مهم این اقدام جهادی، ورود فرمانداری بشاگرد در راستای تسریع در اتمام مشکلات حوزه راه این شهرستان است. بازگشایی راه روستاهای دهن، دهجنگل،. کولغ، سربیر به طول پنج کیلومتر، بازگشایی راه روستای شهر شیب به طول یک کیلومتر، بازگشایی راه روستای پشتگر بخش مرکزی به طول یک کیلومتر، بازگشایی و بهسازی راه روستای بایینی به طول دو کیلومتر و تسطیح زمین مسکونی جهت جابجایی روستا که در معرض خطر سیل بودند و بازگشایی و بهسازی راه روستایی شهورخ به طول تقریبی دو کیلومتر اتفاقاتی بود که در حوزه راه شهرستان بشاگرد در کمتر از دو سال حادث شده است. نکته مهم اینست که فرمانداری در برخی پروژه ها عهده دار اجرا شده بود.
فرماندار در پاسخ به سوالم گفت: به خاطر اینکه امور جهاد گونه پیش رود و مردم بشاگرد حلاوت خدمت را با بهره برداری از این طرحها بچشند از امکانات محلی و امکانات شورای مدیریت بحران نهایت استفاده را می بریم تا به سرعت این طرحها محقق شوند. در برخی مسیر ها مثل مسیر پشتکوه، دولت آباد کار زیرسازی، ابنیه فنی و آسفالت به صورت همزمان در حال انجام بود.
در همین زمینه استاندار هرمزگان در سفر اسفندماه وزیر ارتباطات به بشاگرد گفت «تحول و توسعه تاریخی در شهرستان بشاگرد در حال رقم خوردن است و این شهرستان تا پایان دوره فعالیت دولت با تکمیل پروژه های در حال اجرا، از نظر شاخص های توسعه و زیرساختی به یک شهرستان برخوردار تبدیل خواهد شد».
نظر شما