بازار؛ گروه بین الملل: سایت تحلیلی اونیره ایتالیا اخیرا مقاله ای با قلم «والتر ریچاردی» با عنوان «کووید؛ تزریق فقط یک دوز واکسن؟ خطری که به بومرنگ تبدیل می شود» منتشر نموده است که در ادامه می آید.
الگوی انگلیسی با اشتباهات اسفباری روبرو بوده و ممکن است خطرناک باشد. ما هشدار داده بودیم اما کسی به حرف ما گوش نکرد و اکنون ایتالیا در آستانۀ رویاروبی با موج سوم همه گیری ویروس کرونا قرار دارد که به واسطۀ سرایت پذیری گونه های جدید و تسلیم شدن غیرمسئولانۀ بسیاری از تصمیم گیرندگان سیاسی در سطح ملی و نیز منطقه ای شدیدتر شده است.
مطالعۀ ارزیابی ها و نظرات افرادی که با آنکه هرگز به این مبحث نپرداخته اند، اقدام به طرح نسخه ها، انتقادها و راه حل هایی به منظور حل هر گونه مشکل و خروج فوری از این پاندمی می نمایند، اندکی ناراحت کننده است.
طبعاً بسیاری از آنها می توانستند بسیار بهتر از مذاکره کنندۀ اتحادیه اروپا به گفتگو پرداخته و میلیون ها دوز در عرض چند روز خریداری یا تولید کرده تا تمامی مردم ایتالیا را واکسینه کنند. برخی دیگر نیز فوری اقدام به خریداری میلیون ها دوز واکسن اسپوتنیک و حتی واکسن چینی کنند و برای کسی هم اهمیت ندارد بداند کجا و چگونه تولید می شوند.
یکی از سوال برانگیزترین بحث ها این روزها این است که آیا ما نیز مانند انگلیس که از ماه دسامبر همچنان محدودیت ها را اعمال می کند و با تنها یک دوز، کارزار واکسیناسیون را به راه انداخته است رفتار کنیم و در جهت مخالف برنامه های واکسیناسیون پیشنهادی از سوی سه شرکت اعطاکننده که بر پایۀ دو دوز استوار است، حرکت نمائیم.
باید گفت که بهتر است از رویکرد کشورهایی تقلید کرد که یک کارزار واکسیناسیون سریع و کاملاً سازمان یافته به راه انداخته اند و طبق جدول بندی و با دو دوز حرکت کرده اند که ابتدا به شدت میزان مرگ و میر را کاهش می دهد و اکنون نیز می روند که شتاب ویروس را متوقف سازند.
کاری که ما باید انجام دهیم این است که احتمال ظهور گونه های جهش یافته را محدود کرده زیرا این گونه ها زمانی ظاهر می شوند که با ویروس به شکل مناسبی و با تدابیر مهار شدید مقابله نمی شود و آزادانه انتشار می یابد. هر چه سریع تر بازتولید شود بیشتر احتمال دارد که گونه های تهاجمی تر ظهور یابند.
در هر صورت باید خاطرنشان ساخت که حتی در صورتی که واکسیناسیون انبوه به شکل مناسبی محقق گردد، این راه به تنهایی کافی نیست. به نظر می رسد که بسیاری از حاکمان متوجه این موضوع نشده اند که با وجود بیماری های بسیاری که با واکسن مهار شدند ما فقط قادر به ریشه کن کردن آبله شده ایم و سایر بیماری ها همچنان میلیون ها قربانی می گیرند.
باری، این بحث و جدل ها باعث بدگمانی شهروندان گردیده و آنها را وادار می نمایند که دیگر به علم و نهادهای بهداشتی دولتی اعتمادی نداشته باشند. مسأله ای که باعث خواهد شد که کشور محکوم به یک بی ثباتی بهداشتی و اقتصادی شود. بی ثباتی که کشورهایی که به طرز مناسبی این پاندمی را مدیریت می کنند، اکنون سعی می کنند از آن اجتناب ورزند.
نظر شما