بازار؛ گروه خودرو: آفرودسواری یا آفرودبازی که این روزها علاقه مندان بسیاری را به سوی خود جذب میکند به عنوان یکی از رشتههای ورزشی به نسبت گران شناخته میشود؛ چراکه برای ورود به آن باید حداقل یک خودرو دو دیفرانسیل مناسب آفرود داشت و هزینهای را برای مجهز کردن آن به تجهیزات سفر پرداخت.
هزینهای که گاه به چندصد میلیون تومان میکشد و برخی از تجهیزاتی که بر روی خودرو نصب میشود هیچ گاه مورد استفاده قرار نمی گیرد. از همین جهت به سراغ یکی از تولیدکنندگان تجهیزات خودروهای سفری و آفرود رفتیم که در ادامه گفت و گوی بازار در خصوص این رشته ورزشی را با امیرحسین پرویزی، خواهید خواند.
* سابقه فعالیتتان به چند سال گذشته بر میگردد و چه محصولاتی را برای آفرود دوستان عرضه میکنید؟
نزدیک به ۱۱ سال است که در این حوزه فعالیت داریم و به عنوان تامین کننده تجهیزات آفرود، سپر، باربند و اکثر وسایل فلزی در بین آفرودسواران شناخته می شویم؛ البته یک مجموعه خودرویی ۷ هزار متری هم داریم که صفر تا ۱۰۰ نصب و تجهیز را انجام میدهیم. فعالیتهایی که در مجموعه انجام میدهیم از تیون، ارتفاع، صافکاری، نقاشی، تودوزی، کمپر و غیره را برای مشتریان انجام میدهیم.
* این روزها که قیمت خودرو تا حد قابل توجهی بالا رفته است، کسانی که قصد ورود به این رشته ورزشی را دارند با چه خودروهایی به شما برای تجهیز شدن مراجعه میکنند؟
همانطور که اشاره کردید از زمانی که قیمت خودرو افزایش یافته است خیلی از مردم خودرو هایلوکس ۲ میلیارد تومانی را برای تجهیز آفرودی نمیآورند و بیشتر سراغ پیکاپها که ارزان تر میروند. همچنین برای مثال کسی که می خواست رونیز برای آفرود بخرد حالا به سراغ پاترول می رود. اما به هرحال شمار معدودی هم هستند که با پاژرو به مراکز تجهیز آفرود مراجعه میکنند.
از زمانی که قیمت خودرو افزایش یافته است خیلی از مردم خودرو هایلوکس ۲ میلیارد تومانی را برای تجهیز آفرودی نمیآورند و بیشتر سراغ پیکاپها که ارزان تر میروند
* اشاره کردید به افزایش قیمت خودرو، پیش از این هم آفرود ورزشی گران شناخته می شد، با این تفاسیر کسانی که در این شرایط قصد ورود به این رشته را دارند باید چقدر هزینه فقط برای تجهیز خودرو بپردازند؟
پاسخ به این سوال بستگی توان و خواست مالک خودرو دارد، برای مثال یک نیسان پیکاپ دو کابین را می توان با ۴ میلیون تومان آفرود کرد، اما یک نفر دیگر ۱۰۰ میلیون تومان برای تجهیز این خودرو می پردازد و یکی دیگر نیز ۵۰۰ میلیون تومان هزینه می کند.
مثال شفاف آن در حوزه بازسازی خانه است شما میتوانید ۵ میلیون تومان هزینه کنید و فقط یک نقاشی انجام دهید یا ۲۰۰ میلیون تومان بپردازید و کف، سقف و کابینتها را عوض کنید؛ بنابراین باید گفت این مالک است که مشخص می کند چقدر هزینه کند.
* به عنوان کسی که هم آفرود سوار است و هم در زمینه تامین و تولید لوازم آفرودی فعالیت دارد به نظرتان بهترین خودرو برای آفرود چیست؟
به نظر بنده بهترین گزینه برای آفرودکردن نیسان پاترول سافاری است که فکر می کنم نزدیک ۶۵۰ تا ۷۰۰ میلیون تومان قیمت داشته باشد.
* بزرگترین چالشی که آفرودسواران با آن مواجه هستند چیست؟
بیشتر یک دغدغه فکری است، همه فکر می کنند ما محیط زیست را تخریب می کنیم در صورتی که اگر قرار است طی یک سفر دو روز در طبیعت باشیم، روز اول کلا در حال جمع آوری زبالههای مردم هستیم. این بزرگترین دغدغه فکری ما است که درباره ما اشتباه فکر می کنند. البته جز جمعآوری زباله بارها شده که در اطراف و کوه های تهران حوادثی رخ داده که هیچ کاری از دست نیروهای امدادی بر نمی آمده و ما آفرودی ها بودیم که رفتیم و مردم را نجات دادیم.
همه فکر می کنند ما محیط زیست را تخریب می کنیم در صورتی که اگر قرار است طی یک سفر دو روز در طبیعت باشیم، روز اول کلا در حال جمع آوری زبالههای مردم هستیم. این بزرگترین دغدغه فکری ما است که درباره ما اشتباه فکر می کنند
برای مثال چندسال پیش یک پرادو در کویر گم شده بود یا برای مثال در همین جاده لواسان جاده بسته شد و یک لندکروز گیر کرده بود، در جاده دیزین جاده ریزش کرده بود و ماشینهای هلال احمر نمی توانستند بروند و غیره که ما به کمک مردم شتافتیم. البته این به این معنا نیست که امدادگران کوتاهی می کنند، بلکه دورههایی که گروه امدادی دیده اند با آنچه که آفرودیها دلی انجام می دهند کاملا متفاوت است.
* با این تفاسیر برای رفع مشکلات و توسعه هرچه بیشتر آفرودسواری به حمایت هایی نیاز دارید؟
اول باید فرهنگ سازی کنیم معدود آفرودسوارها محیط زیست را تخریب نکنند. برای مثال زبالهای که گردشگران اعم از آفرودی و غیر آفرودی در محیط زیست می اندازند باید بدانند که در آن منطقه رفتگری نیست که برود و جمع آوری کند. بنابراین این ما هستیم که باید زباله ها را جمع کنیم. آفرودسوار می خواهد مدیرعامل یک مجموعه بزرگ یا یک گردشگری ساده باشد نباید زباله ها را در طبیعت رها کرد.
بعد از این موضوع یک سری ضوابط برای آفرودیها گذاشته اند که تقریبا می توان گفت همه جا را برای آفرودیها بسته اند و نمی توانند جایی بروند. حتی برای ورود به برخی از کویرها هم باید ورودی بدهیم. یعنی از همه طرف برای گردشگر راه را بسته اند. اگر هم نخواهیم ورودی بپردازیم باید چندین چالش سخت را رد و از کوه، دشت و بیابان به منطقه ورود کنیم. این تفریح و ورزش سالمی است که باید جلوی آن را باز گذاشت.
* به نظرتان می توان این حوزه را به عنوان یک صنعت رشد و توسعه داد؟
۱۱ سال پیش که به این حوزه ورود کردیم همزمان تور طبیعت گردی هم می بردیم. در آن موقع در بخش لوازم جانبی سفر اقدامی نکرده بودیم و طی این چند سال اخیر است که این حوزه مورد توجه قرار گرفته است. خوشبختانه سال به سال شرایط برای آفرودرها بهتر می شود. با اینکه کرونا در کل دنیا شیوع یافته است اما باز هم شاهد پیشرفت های خوبی در این زمینه هستیم.
الان خیلی از مردم دنبال ظاهر خودرو هستند. یعنی خودروهایی که خریداری میکنند و نزدیک به ۲۰۰ میلیون تومان تجهیزات می بندند که هیچ کارایی ندارند
* در بخشی از صحبتهایتان به این موضوع اشاره کردید که بین ۴ تا ۵۰۰ میلیون تومان برای تجهیز خودروهای آفرودی هزینه می شود؛ چقدر از این هزینه کاربردی و ضروری است؟
الان خیلی از مردم دنبال ظاهر خودرو هستند. یعنی خودروهایی که خریداری میکنند و نزدیک به ۲۰۰ میلیون تومان تجهیزات می بندند که هیچ کارایی ندارند. ما که در حال نصب این تجهیزات هستیم می دانیم که این ها کارایی ندارند و فقط بحث ظاهرشان پر رنگ است.
* واردات قطعاتی که انجام می دهید با چه چالشی مواجه هستید؟
خیلی وقت است که وارداتی نداریم و همگی تولید داخل هستند.
* کرونا برای شما چه چالشهایی ایجاد کرده است؟
سفرها کمتر و طبیعت گردی کمتر شد، بنابراین وقتی بیرون رفتن مردم کمتر میشود تجهیزاتی هم نیاز ندارند. برای مثال وقتی یک خودرو دو دیفرانسیلی را گوشه پارکینگ بگذارید نیازی به تجهیزات هم ندارد.
نظر شما