ویروس چینی بخش گردشگری آسیا را ضربه فنی کرد

بازار- تهمینه غمخوار ؛در این روزها عادت کرده ایم که فیلم هایی از گردشگران و مسافران کشتی های تفریحی مشاهده کنیم که به خاطر شیوع گسترده این ویروس کشنده چینی با حالتی مضطربانه درحال ترک کشتی هستند و یا خلوتی فرودگاهها و لغو پروازها در واقع این گستردگی موجب انجام اقدامات تهاجمی برای مهار می شود.

مسئله ای که به وضوح دیده می شود سفر و جهانگردی در کشورهای آسیایی ست که این روزها از خلوت بودن هتل های متروکه گرفته تا فرودگاه های خالی همگی تحت تاثیر این ویروس چسبنده، خطرناک و اما مظلوم قرار گرفته اند و تعطیلات و خوش گذرانی را به جهنمی ترسناک برای مسافران تبدیل کرده است.

چند روز پیش انتقاد فزاینده ای بر مقامات ژاپنی در کشتی تفریحی دایاموند پرینسس وارد شد. یک کارشناس بهداشتی ژاپن که از این کشتی در بندر یوکوهاما بازدید کرده بود گفت که اوضاع در کشتی کاملا هرج و مرج زده بود.

ایالات متحده اولین کشوری بود که مسافران آمریکایی را از کشتی کروز تخلیه کرد. کشتی پرنسس دایاموند از سوم فوریه در ژاپن تحت قرنطینه است.  

تست کرونا از سرنشینان کشتی نشان داد که ۴۵۴ نفر مبتلا به این ویروس و این آمار بزرگترین گروه مبتلا را در خارج از چین نشان می دهد.

باوجود قرنطینه این کشتی و تعطیلی کار آن،  مراکز کنترل بیماری و پیشگیری در آمریکا اخطار داد ممکن است تدابیر اتخاذ شده در کشتی برای جلوگیری از سرایت بیماری کافی نبوده باشد.

تحقیقات گروه بانکی و مالی آی‌ان‌جی نشان داد که گسترش سریع ویروس کرونای چین می‌تواند منجر به ضرر ۱۰۰ میلیارد دلاری در صنعت توریسم آسیا شود. در واقع بر اساس این تحقیق فرایندی برای برآورد ضرر تولید ناخالص داخلی آسیا از طریق دریافت سهم گردشگری از دست رفته در نظر گرفته شده که به تنهایی  ۱۰۵تا ۱۱۵ میلیارد دلار می رسد.

بخش های زیادی از چین در وضعیت فوق العاده و اضطراری قرار دارند و سفرهای بسیار کمی بین چین و سایر مناطق آسیا وجود دارد که در صورت انجام این سفرها مراحل غربالگری و قرنطینه به شدت در حال انجام است. با این وجود،  اقتصاددان ارشد و رئیس تحقیقات بخش آسیا -اقیانوسیه ای‌ان‌جی اظهار کرده که بر اساس پیش بینی ها در سال جاری چین پذیرای هیچ گردشگر آسیایی‌ای که به این کشور سفر کند نخواهد بود و هیچ گردشگر چینی‌ای هم برای بازدید از کشورهای آسیایی دیگر پرواز نخواهد کرد.

اگر بخواهیم از سفرهای خارجی چینی ها صحبتی کنیم در میابیم که در سال ۲۰۱۸، ساکنان چین بیش از ۵۳ میلیون بازدید از خارج از کشور به سایر مناطق آسیا انجام دادند. بیشترین این موارد مربوط به تایلند بود که بیش از ۱۰ میلیون بازدید کننده از چین داشت. پس از آن  ژاپن، کره جنوبی و هنگ کنگ و بعد از آن ها ویتنام قرار دارد.

مسافرت های برون مرزی برای چینی ها بیشتر بر سفرهای جهانگردی آنها اشاره دارد تا سفرهای تجاری.  اماکن گردشگری در مورد عواملی که محرک این جریانهای گردشگری هستند، متفاوت سخن می گویند .

گردشگران چینی همچنان  به عنوان منبع درآمد بسیار مهمی برای سایر اقتصادهای آسیای جنوب شرقی هستند. در میان ورودی های کشور کامبوج و ویتنام بازدید کنندگان چینی تعداد بسیار بیشتری را به خود اختصاص می دهند.

جالب اینجاست که  وقتی به آمار سال ۲۰۱۸ منطقه آسیا و اقیانوس آرام نگاه می کنیم کره جنوبی از همه برجسته تر است که  در بازدید از چین ۳۴ درصد از کل ورودی ها را به خود اختصاص داده است. ژاپن نیز بیش از ۳۰درصد از چین فاصله ندارد، کامبوج و ویتنام نیز در نزدیکی صدر قرار دارند که به همراه تایلند با جایگاه پنجمی و میزان  ۲۷.۵ درصد قرار گرفته اند.  این اختلافات احتمالاً نشانگر این واقعیت است که تایلند بیشتر یک مقصد جهانی گردشگری است.

جهانگردی آسیایی ها در چین
  به نظر می رسد کره جنوبی در رده برتر جدول لیگ قهرمانان آسیا برای عزیمت توریست ها به چین با ۴.۲ میلیون توریست در سال ۲۰۱۸ قرار گرفته است. این تعداد ۵۰ درصد بیشتر از ژاپن یا ایالات متحده برای سفر به چین است.

اگر رویکرد ما برآورد هزینه تاثیر این ویروس چینی بر حسب تولید ناخالص داخلی (GDP) باشد، این شاخص می‌تواند مخارج و هزینه های سفر را اندازه گیری  کند، بنابراین اگر کسی به تعطیلات یا سفری  نرود و در این تعطیلات مبلغ ۱۰۰۰ دلار فرضی را خرج نکند، اگرچه این ۱۰۰۰ دلار از بین نمی رود و هنوز در حساب بانکی او نشسته است، گیرنده فرضی این هزینه ها اکنون چیزی دریافت نمی کند.

اگر فرض کنیم که گردشگری به چین و همچنین از چین اساساً در سال ۲۰۲۰ متوقف میشود و گردشگری خارج از منطقه نیز کاهش می یابد، در نتیجه هزینه های منطقه از محل درآمد از دست رفته گردشگری به تنهایی تقریباً ۱۰۵ تا ۱۱۵ میلیارد دلار است.

اگر چه این آمار به اندازه کافی ترسناک به نظر نمی رسد، اما خوب است به خاطر داشته باشیم که‌  گردشگری تنها یکی از کانال هایی است که از طریق آن می توان تاثیر کرونا را بر تضعیف رشد تولید ناخالص داخلی کشورهای آسیایی  که با این بیماری همه گیر درگیر هستند، را اندازه گیری کرد.

همچنین توجه به این موضوع که چگونه این ویروس  بر سایر سفرهای منطقه تأثیر می گذارد مهم است. چین خود کشوریست که هم بازدید میکند و هم بازدید می آورد. برای انجام درست تحلیل تاثیر کرونا بر صنعت گردشگری، باید هزینه های سفر گردشگران خارج از کشور به چین و همچنین گردشگران ورودی چینی را که دیگر از آنها بازدید نخواهند کرد، در نظر گرفته شود. یافتن داده های معتبر برای انجام چنین مقایسه ای کار ساده ای نیست که در این صورت ارائه فرصیات ساده ضروری می باشد.

برای یک کشور خاص، گردشگری هم یک واردات و هم یک صادرات است و هزینه خالص گردشگری چیزی است که در محاسبه تولید ناخالص داخلی آنها قرار می گیرد. برای برخی از اقتصادهای کمتر توسعه یافته آسیا، جهانگردی عمدتا صادرات است و درآمدهای ناخالص مسئله واقعی در نظر گرفته می شود.

علاوه بر این، فراموش نخواهیم کرد که اگر حدود ۴۰ درصد از همه سفرهای آسیایی به چین یا از چین انجام شود، از باقیمانده آن ، مقدار مشابه خارج از منطقه بین چین حدود ۲۰ درصد از خارج از منطقه است. 

در سال ۲۰۱۸ تعداد بازدید کننده چینی از کره حدود یک میلیون بیشتر از بازدید کنندگان کره ای به چین بودند. این ویروس ممکن است برای کره ضربه وارده به تولید ناخالص داخلی را از درآمد از دست رفته گردشگری چین کاهش دهد، به ویژه اگر کره ای ها به جای چین به مکانهای دیگری سفر نکنند.

آمارهای خالص گردشگری ممکن است نشانگر این مسئله باشند که برخی اقتصادها آمار کمتری نسبت به تولید ناخالص داخلی دارند. اما اگر سایر کشورهای آسیایی نیز بازدید از چین را متوقف کنند، این امر خود  یک فقدان تولید ناخالص داخلی است که در سطح منطقه ای در نظر گرفته میشود. در این صورت باید به سفرهای ورودی و برون مرزی بین چین و سایر منطقه آسیا افزوده شود تا تأثیر احتمالی ویروس به راحتی به دست آید .

علاوه بر آن ، باید نسبت توان مصرفی نسبی گردشگران که از چین وارد می شوند، در مقایسه با کسانی که از آن بازدید می کنند، در نظر گرفته شود . برخی از کشورهای منطقه ارقام هزینه زیادی را برای گردشگران کشورهای مختلف ارائه می دهند. به عنوان مثال، طبق آمار گردشگری استرالیا، گردشگران چینی بطور قابل توجهی بیشتر از بازدید کنندگان بیشتر کشورهای دیگر را در  گذرچین می گذرانند.

رسانه های کره ای گزارش می دهند که بسیاری از بازدید کنندگان چینی برای خرید کالاهای لوکس یا جواهرات برای فروش مجدد در چین به فروشگاههای بزرگ سفر می کنند و قیمت های مختلف این کالاها را در آنجا منعکس می کنند. مقاله ای در روزنامه چین دیلی گزارش می دهد که گردشگران چینی در سال ۲۰۱۸ نزدیک به ۱۲۸ میلیارد دلار در ۱۴۹ میلیون سفر خارج از کشور هزینه کردند. این رقم در حدود ۸۵۰ دلار برای هر گردشگر است .

همچنین داده های اخیر نشان می‌دهد که سنگاپور ۳.۴ میلیون بازدید کننده از سرزمین اصلی چین با نرخ ۳.۹ میلیارد دلار هزینه دارد که به طور متوسط بیش از ۱۰۰۰ دلار برای هر بازدید کننده هزینه بر است .