دریا قدرتی پور؛ بازار: «اگر کرونا ادامه پیدا کند، چه بر سر اقشار کم درآمد خواهد آمد»، این سوالی است که این روزها به ذهن افراد زیادی متبادر می شود؛ به گفته کارشناسان رفع مشکلات ناشی از شیوع کرونا اگر تنها با خانه نشینی قشر شاغل ادامه دار شود، نه تنها باعث شکاف طبقاتی به شکل افراطی خواهد شد، بلکه آسیب های اقتصادی جبران ناپذیری را هم به دنبال خواهد داشت.
همه اینها در حالی است که تقریبا هیچ چیز قطعی نیست، نه از زمان احتمالی پایان بحران کرونا خبری قطعی هست و نه از میزان قطعی هزینه‌ها و خسارات جانی و مالی که بر اقتصاد وارد خواهد شد اما به یقین بیشترین تاثیرات منفی اقتصادی ناشی از کرونا متوجه اقشار ضعیف و کارگران فصلی و اقشار ضعیفی است که تا پیش از کرونا هم با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می کردند و با توجه به دستمزدهایشان برای تورمی که هر لحظه پایه های زندگیشان را به خطر می انداخت آمادگی نداشتند و حالا بیش از گذشته لرزه بر اندام معیشتشان افتاده است.
یک کارشناس اقتصادی در گفت و گو با خبرنگار بازار در این زمینه اظهار داشت: نرخ بیکاری اصفهان در روزهایی که مردم با کرونا دست و پنجه نرم می کنند نسبت به سال های قبل بیشتر شده است و اکنون اصفهان با نرخ بیکاری بیش از ۱۱ درصدی دست و پنجه نرم می کند که نسبت به مدت مشابه ۱.۱ درصد افزایش یافته و معلوم نیست با شرایط کنونی این آمار به چه سمت و سویی برود.
افزایش نرخ بیکاری در اصفهان
میترا درگهانی افزود: مطابق برنامه ریزی مسئولان پیش از شیوع کرونا قرار بود در سال ۱۳۹۹ در استان اصفهان ۶۳ هزار شغل جدید ایجاد شود تا نرخ بیکاری در این استان به ثبات برسد، اما متاسفانه با شیوع این ویروس شرایط متفاوت شد و نرخ بیکاری افزایش یافت.
محیط کسب و کار نصف جهان نیازمند تحولی اساسی است چراکه دور نمای این استان نشان می دهد که نه صنعت و نه کشاورزی هیچکدام نمی تواند مرهمی بر زخم های این شهر باشد
وی تاکید کرد: اکنون با ترسیم شرایط و وضعیت اقتصاد و اشتغال در اصفهان، تنها یک موضوع اهمیت پیدا می کند، اینکه محیط کسب و کار نصف جهان نیازمند تحولی اساسی است چراکه دور نمای این استان نشان می دهد که نه صنعت و نه کشاورزی هیچکدام نمی تواند مرهمی بر زخم های این شهر باشد. مساله آب از یک سو و از سویی دیگر اشباع شدن صنعتی، فضای صنعت و کشاورزی را برای اشتغالزایی این استان بسته است.
این کارشناس اقتصادی با اشاره به اینکه بیکاری که از آن به عنوان مسئله مهم کشور یاد شده در استان اصفهان نیز آمار قابل تأملی دارد، تصریح کرد: صنعتی‌ترین استان کشور با ظرفیت‌های فراوان اقتصادی، خدماتی و کشاورزی امروز با بحرانی به نام بیکاری روبه‌رو است و آماری بالاتر از میانگین کشوری را در این رابطه به خود اختصاص داده است که قابل تامل است.
همه اینها در حالی است که ۱۵ درصد از تولید ناخالص کشور متعلق به استان اصفهان بوده و باید گفت اصفهان صنعتی‌ترین استان کشور است که ۷۰ درصد از فولاد کشور،۵۰ درصد از صنایع ساختمانی، ۶۰درصد مصنوعات طلایی کشور و ۲۵ درصد از فرآورده‌هایی نفتی در آن توزیع می‌شود و ۱۰ درصد کارگران کشور در این استان فعالیت می‌کنند.
مهاجرت معکوس راه درمان بیکاری
نماینده مردم اصفهان در مجلس در گفت‌وگو با خبرنگار بازار با بیان اینکه مهاجرت، بحران آب و بیکاری مهمترین عوامل زمینه‌ساز آسیب‌های اجتماعی در این استان هستند، گفت: راه برون‌رفت از آنها را در گروی مهاجرت معکوس و ایجاد اشتغال در مناطق محروم اصفهان دانست.
شیرین طغیانی گفت: بدون شک رفع آسیب های اجتماعی ناشی از بیکاری در سایه مشارکت تمامی نهادها در ایجاد مهاجرت معکوس است.
وی با اشاره به اینکه اصفهان یک شهر صنعتی به شمار می رود که با این وصف نباید با این نرخ روبرو باشد، ابراز داشت: متاسفانه مهاجرت بی رویه به این کلان شهر نرخ بیکاری را افزایش داده است؛ ما باید در روستاها امکاناتی ایجاد کنیم تا بتوانیم به مهاجرت معکوس دست پیدا کنیم و شاهد حاشیه نشینی هایی که آسیب ایجاد می کند نباشیم.
نماینده مردم اصفهان در مجلس ادامه داد: مهاجران به امید شغل و با هدف اشتغال به شهرهای بزرگ روی می آورند، در حالیکه در شهرهای بزرگ تنها با بیکاری و عدم اشتغال روبرو می شوند.
وی تاکید کرد: مجلس یازدهم با تاکید بر این مساله سعی دارد که آسیب های اجتماعی را با ایجاد اشتغال در مناطق محروم و به خصوص روستاها افزایش دهد تا این مشکل به صورت ریشه ای حل شود.
به طور معمول آمارها در اخبار پر طمطراق و پررنگ گفته می شود تا به نوعی گفته شود که هنوز هم در استان اصفهان اشتغالزایی می شود، اما وقتی نرخ بیکاری استان اصفهان نسبت به میانگین کشوری سه درصد بیشتر باشد نمی توان به برخی از آمارهای ساختگی و سطحی بسنده کرد
آمارهایی که زخم می زند
اما برخی از کارشناسان اقتصادی، دلخوش شدن به آمارهای امیدوار کننده و شعارها را عملی نمی دانند؛ در همین ارتباط سعید مطلبی در گفت و گو با خبرنگار بازار اظهار داشت: وقتی در یک طرف ترازو میزان بیکاری اصفهان دو رقمی شده است و از طرف دیگر کرونا درصد اشتغال را هر روز پایین تر می آورد، هر آنچه هم که از آمارهای اشتغالزایی صحبت شود تنها نمکی است که بر زخم ها زده می شود.
وی ادامه داد: به طور معمول آمارها در اخبار پر طمطراق و پررنگ گفته می شود تا به نوعی گفته شود که هنوز هم در این استان اشتغالزایی می شود، اما وقتی نرخ بیکاری استان اصفهان نسبت به میانگین کشوری ۳ درصد بیشتر باشد نمی توان به برخی از آمارهای ساختگی و سطحی بسنده کرد.
این کارشناس اقتصادی افزود: با توجه به موقعیت حساسی که اکنون کشور با آن روبرو است، تمامی فعالیت های اقتصادی گره خورده به روزهایی است که مردم باید با این ویروس روزگار بگذرانند، اما تاثیرات سوء ناشی از کمبود درآمدی که این روزها با ماندن در خانه نمی توان از زیر بار آن بیرون آمد، بیش از پیش در حال پررنگ شدن است؛ این در حالی است که معلوم نیست این ویروس تا چه زمانی ماندگار شود و نبود حمایت های معیشتی از قشری که هر بار به شکل موقتی باید کارشان را ببوسند و کنار بگذارند نمی تواند درد بیکاری و آسیب های ناشی از آن را بهبود بخشد.
مطلبی ادامه داد: بسیاری از کسانی که در این شرایط مجبور به بیکار شدن هستند، نه بیمه دارند و نه در ارگان های دولتی یا کارگاه های خصوصی کار می کنند تا بتوانند از بیمه های بیکاری که دولت تعیین کرده است استفاده کنند و به همین خاطر ترجیح می دهند که بدون اینکه توجهی به شیوع بیشتر کرونا داشته باشند، به همان شغل های قبلی خود بازگردند.
کارگران فصلی از حمایت خط خوردند
وی اضاف کرد: در کنار اقشار کم درآمد بدون بیمه مانند کارگران فصلی، متاسفانه کارگران زیادی هم وجود دارند که به شکل غیررسمی کار می کنند، افرادی که انتظار می رود در سبد معیشتی در جایگاه ویژه و در اولویت باشند. حالا همان اندک نانی که در سفره این قشر بود هم دیگر با ورود میهمان ناخوانده ای که این روزها خیال رفتن ندارد، نیست و درآمدهای کم این قشر هم از دست رفته است.
به گفته مطلبی، اگر این قشر در اولویت معیشتی و حمایت های دولتی قرار نگیرند معلوم نیست با چه آسیب هایی روبرو خواهند شد و در صورت عدم رسیدگی به موقع و کمک‌های دولت به این قشر خسارات و تبعات دامن‌گیری از این لحاظ را شاهد خواهیم بود.
وی اضافه کرد: در این میان قشری که از همه واضح تر با مشکل روبرو است، کارگران فصلی هستند که به شکل غیررسمی کار می کنند، آنها نه مشهودند و نه مشخص و نه آماری در نرخ های بیکاری دارند. این در حالی است که بیمه بیکاری هم بیشتر مشمول کارگرانی می شود که در واحدهای رسمی کار می کنند و آماری هم در مورد تعداد این کارگران غیررسمی وجود ندارد و بر این اساس ممکن است نرخ بیکاری در اصفهان بیش از اعداد و ارقامی باشد که اکنون در رسانه ها مطرح و گفته می شود.
درد کارگرانی را نه با مهاجرت معکوس می توان درمان کرد و نه جایی در ثبت نامی های دولت برای حمایت دارند و ممکن است در معرض آسیب های بی شمار از اقتصاد ناتوان اصفهان باشند؛ کارگرانی که در حاشیه خیابان ها به امید یافتن نانی در سفرشان با وجود خطرات ناشی از کرونا هستند و باکی از این ویروس کشنده هم ندارند، چرا که ترس از فقر و گرسنگی و خالی ماندن سفره هایشان، چندین برابر ترس از کرونا برای آنها است.
نظر شما