تهمینه غمخوار؛ بازار: اظهارات جو بایدن، رئیس جمهور منتخب ایالات متحده در جریان مناظره ریاست جمهوری، در رابطه با سرنوشت صنعت نفت آمریکا موجب برانگیخته شدن بحث های زیادی شده است.
موسسه تحقیقاتی فیچ چندی پیش اعلام کرد که پیروزی جو بایدن در انتخابات آمریکا و سیاست گذاری او در جهت کاهش مصرف سوخت های فسیلی و فاصله گرفتن آمریکا از این سوخت ها، تاثیر ناخوشایندی بر صنعت نفت و گاز این کشور خواهد گذاشت.
در گزارش فیچ آمده است که بایدن معتقد است که تغییرات آب و هوایی یک تهدید خطرناک برای کره زمین است و گذر از سوخت های فسیلی و حرکت به سوی انرژی های پاک می تواند یک فرصت اقتصادی جدید برای آمریکا باشد که البته ایالات متحده در جهت رسیدن به این هدف باید در حوزه فناوری انرژی های پاک پیشتازانه عمل کند.
فیچ همچنین معتقد است که اگرچه دموکرات ها پیروز نبرد صندلی ریاست جمهوری شده اند، اما به دلیل آن که احتمال دارد کنترل مجلس سنا در دست جمهوری خواهان باشد و با توجه به حمایت این حزب از صنایع نفت و گاز آمریکا، ممکن است بایدن نتواند سیاست خود در حوزه انرژی را به راحتی پیش ببرد.
در همین راستا و بر اساس اهمیت حوزه انرژی برای امریکا، خبرنگار بازار گفتگویی را با «دکتر ایمان ناصری»، مدیرعامل بخش خاورمیانه شرکت بین المللی FGE، شرکت مشاوره برجسته انرژی جهانی و مشاور بازار نفت در رابطه با تاثیر پیروزی جو بایدن بر صنعت نفت و گاز امریکا ترتیب داده است.
دکتر ایمان ناصری، مدیرعامل بخش خاورمیانه شرکت بین المللی FGE در لندن مستقر است. وی دکترای خود را در رشته اقتصاد در ایالات متحده با گرایش اقتصاد انرژی در سال ۲۰۱۳ دریافت کرد. او دارای مدرک کارشناسی ارشد مهندسی سیستم های انرژی و لیسانس مهندسی برق، از دانشگاه های شریف و شهید بهشتی ایران است. همچنین، پیش از این در انستیتوی مطالعات بین المللی انرژی ایران (IIES)، بازوی تحقیقاتی وزارت نفت به فعالیت پرداخته است. این مدیر مستقر در لندن هم اکنون مسئول تحقیقات نفت خاورمیانه است و تمرکز و فعالیت او در شرکت FGE، بر روی نفت و گاز LNG می باشد. او همچنین از نزدیک با تیم پالایش، تیم چشم انداز پالایش جهانی سالانه FGE و تیم جهانی گاز مستقر در سنگاپور برای مدیریت مشتریان همکاری می کند. از ژانویه ۲۰۱۸ ، ایمان ناصری به عنوان مدیر بخش خاورمیانه، مسئولیت آنالیز FGE و پوشش خاورمیانه برای نفت را به عهده دارد.
FGE یک شرکت مشاور برجسته بین المللی است که خدمات تحقیق، تجزیه و تحلیل، مشاوره و مشاوره مستقل در بازارهای نفت، گاز / LNG و NGL را به گونه ای متنوع و گسترده در سراسر جهان ارائه می دهد.
مشروح مصاحبه در ادامه آمده است:
*به اعتقاد برخی حضور بایدن در کاخ سفید می‌تواند تغییرات جدی در سیاست های نفتی و گازی آمریکا ایجاد کند. یکی از دلایل این موضوع تمرکز او بر انرژی های تجدید پذیر و کاستن از انرژی های فسیلی و بازگشت به توافق آب و هوایی پاریس است. ارزیابی شما چیست؟
من فکر می کنم که جو بایدن در دوره اول ریاست جمهوری خود اقدامات زیربنایی زیادی را انجام خواهد داد، اما تغییر جدی در سیاستهای نفتی و گازی امریکا ایجاد نخواهد کرد. البته تغییرات، من جمله بازگشت به توافق آب و هوایی پاریس همانطور که در جریان انتخابات به آن اشاره کره بود، مشاهده خواهد شد. اما تنها تغییری که در کوتاه مدت از بایدن انتظار می رود که در سیاستهای نفتی و گازی انجام دهد، منع فعالیتهای مربوط به شیل در زمین ها و آب های فدرال است
به نظر می رسد که بایدن در جهت کمک به اقتصاد امریکا، رویکرد سیاست خارجی و کل پکیجی که دموکراتها به دنبال آن هستند، باید بخش نفت و گاز امریکا را در یک رونق نسبی نگه دارد. بنابراین اعمال و انجام تغییرات جدی در این حوزه از او انتظار نمی رود
*بنا به آنچه بایدن تاکنون اظهار کرده سیاست های وی شبیه به دولت اوباما خواهد بود که احتمالا به معنی بازگشت ایران و ونزوئلا به عنوان دو عضو اوپک و خروج از تحریم های آمریکا است. البته این به شرطی است که مسیر برای خروج بحران بین آمریکا و این دو کشور ترسیم شوند. به نظر شما با ورود ایران و ونزوئلا به بازار نفت آیا شاهد افت قیمتها خواهیم بود؟
نظر من و مجموعه FGE در این باره این است که ما در کوتاه مدت هیچ کدام از این دو کشور را در بازار نفت نخواهیم دید. در میان مدت یعنی شاید حدود یک سال دیگر در پایان سال ۲۰۲۱ یعنی سه ماهه چهارم، شاهد بازگشت بخشی از نفت ایران به بازار شویم. اما شرایط برای بازگشت ونزوئلا و رفع تحریم های این کشور سخت تر از ایران در دولت بایدن خواهد بود. زیرا به دلایل مسائل سیاسی موجود میان دولت مادورو و کل سیاستمداران امریکایی در هر دو حزب دموکرات و جمهوری خواه وجود دارد، این بازگشت دشوار است.
شرایط برای بازگشت ونزوئلا و رفع تحریم های این کشور سخت تر از ایران در دولت بایدن خواهد بود، زیرا به دلایل مسائل سیاسی موجود میان دولت مادورو و کل سیاستمداران امریکایی در هر دو حزب دموکرات و جمهوری خواه وجود دارد، این بازگشت دشوار است
بنابراین انتظار ما این است که ایران حدود یک سال دیگر یعنی کوارتر چهارم ۲۰۲۱ تا سقف یک میلیون بشکه مشابه دولت اوباما به بازار در جهت آغاز مذاکراتی که میان دو کشور به منظور دستیابی به یک توافق جدید صورت خواهد گرفت، بازگردد که اختلاف نظرهایی وجود خواهد داشت که این توافق به چه شکل خواهد بود. اما احتمال این که عینا برجام اتفاق بیفتد، بعید خواهد بود اما برای بازگشت در نیمه دوم سال آینده به نظر می رسد که مشکلی وجود نخواهد داشت.
حتی شاید بازار از نقطه نظر بالانس و توازن میان عرضه و تقاضا آمادگی هم داشته باشد. اگر کسی با این نگاه سیاسی ما موافق نباشد یا اگر بخواهیم سناریویی فرض کنیم که نفت ایران به سرعت با سرکار آمدن بایدن به بازار باز خواهد گشت، در آن صورت ما قطعا فشاری را بر روی قیمتها خواهیم داشت.
اینکه شاهد افت قیمت خواهیم بود یا نه خیلی نمیتوان اظهارنظر کرد. برآیند چند نیرو قیمت ها را تعیین می کند که از آن جمله می توان به تاثیر واکسن هایی که توفیق ساخت آن اعلام شده و سرعت توزیع و فراگیر شدن آن در جوامع مختلف، قوانینی که بر روی تقاضا تاثیرگذار خواهد بود و این موضوع که اوپک و اوپک پلاس چه تدابیری را در پذیرفتن نفت ایران در داخل بازار به هر میزانی که فرض کنید اتخاذ کرده اند و در نهایت برآیند عرضه و تقاضا و سطح مخازن و ذخایر موجود در سال ۲۰۲۰، اشاره کرد.
عوامل تاثیر گذار در تعیین قیمت نفت: واکسن کرونا، تدابیر اوپک و اوپک پلاس در پذیرش نفت ایران به بازار نفت ،برآیند عرضه و تقاضا و سطح مخازن و ذخایر موجود در سال ۲۰۲۰
اگر نفت ایران فرضا در سه ماهه اول ۲۰۲۱ به سرعت بازار بازگردد، حتما فشار رو به پایین برای قیمتها خواهد داشت، اما شاید تاثیر آنچنانی بر روی قیمت به تنهایی نگذارد. بله اگر ایران و ونزوئلا به طور کامل به بازار بازگردند، حتما و قطعا شاهد افت قیمت نفت خواهیم بود.
اگر نفت ایران فرضا در سه ماهه اول ۲۰۲۱ به سرعت بازار بازگردد، حتما فشار رو به پایین برای قیمتها خواهد داشت، اما شاید تاثیر آن چنانی بر روی قیمت به تنهایی نگذارد. بله اگر ایران و ونزوئلا به طور کامل به بازار بازگردند، حتما و قطعا شاهد افت قیمت نفت خواهیم بود
*یکی از کمبودهای دولت بایدن نسبت به ترامپ این است که آنگونه که جمهوریخواهان رابطه نزدیکی با عربستان داشتند به خصوص در حوزه نفتی، دموکرات ها احتمالا نخواهند داشت. ترامپ توانسته بود روابط خوبی را به خصوص با «محمد بن سلمان» ولیعهد سعودی که در عمل پادشاه این کشور است و امور را به دست گرفته ایجاد کند. عربستان تأثیرگذارترین کشور در اوپک است و عدم وجود رابطه خیلی نزدیک بین بایدن و سعودی‌ها بدان معناست که احتمالاً آن گونه که تا پیش از این آمریکا بر سیاست های اوپک اثرگذار بود، دیگر نتواند بر این گروه نفتی تأثیرگذار باشد. ارزیابی شما چیست؟
نظر من این است که رابطه نزدیک ترامپ و بن سلمان تاثیر آنچنانی بر روی اوپک نداشته است. من تصمیمات اوپک در رابطه با اتفاقات اوپک را خیلی متاثر از روابط نزدیک ترامپ و حمایت های او از دولت بن سلمان نمی بینم. بنابراین فکر نمی کنم که سیاستهای اوپک تحت سرپرستی بایدن تفاوتی داشته باشد.
قطعا از این پس شاهد توئیتهای ترامپ در قبال عربستان نخواهیم بود، اما هنگامی که همان توئیت ها را ارزیابی می کنیم، رفتارهای دوگانه ای از او می بینیم یعنی روابط نزدیک سیاسی و حمایت هایی را با عربستان داشت، اما هنگامی که به بحث نفت، قیمت آن و اوپک می رسید، ترامپ توئیتهای خود را تغییر می داد و سیاست خصمانه ای را در قبال کشورهای اوپک نشان می داد، به طوری که برخی عقیده داشتند که اگر عربستان پرچم دار اوپک است، چگونه کسی با دوست خود چنین برخوردی می کند. بنابراین فکر نمی کنم که سیاست های اوپک تاثیر زیادی از تغییر دولت در امریکا داشته باشد.
* در حالی که ترامپ همواره به دنبال افزایش حداکثری تولید نفت و گاز در آمریکا بود، بایدن اعلام کرده است که قصد دارد صدور مجوز برای حفاری های جدید در مناطق و آبهای فدرال این کشور را با هدف مقابله با تغییرات آب و هوایی ممنوع کند. آمریکا در سال ۲۰۱۹ روزانه سه میلیون بشکه نفت از مناطق و آبهای فدرال خود برداشت کرده و میزان گاز برداشتی از این حوزه ها معادل روزانه ۱۳.۲ میلیارد متر مکعب بوده است. این میزان تولید نفت از نواحی فدرال معادل یک چهارم تولید نفت و یک هشتم تولید گاز آمریکا است. بنا به آنچه بایدن گفته طی حدود چند سال تولید نفت و گاز از این مناطق متوقف خواهد شد. این مسئله همچنین می تواند بر درآمد دولت فدرال از محل تولید نفت و گاز که در سال ۲۰۱۹، ۱۲ میلیارد دلار بود اثرگذار باشد. این موضوع چه تأثیری بر تولید انرژی آمریکا خواهد داشت؟
همانگونه که اشاره شد، اقدامی که بایدن قصد انجام آن را دارد، ایجاد ممنوعیت در صدور مجوزهای جدید برای حفاری های جدید در مناطق و آبهای فدرال است. شما در صورت سوال اینگونه مطرح کردید که امریکا در سال گذشته روزانه سه میلیون بشکه نفت از مناطق و آبهای فدرال خود برداشت کرده؛ اما ارزیابی ما بسیار پایین تر است، یعنی حدود شاید به میزان ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار بشکه در روز حفاری نفت شیل از زمینهای فدرال انجام می شود.
رشد تولید نفت شیل در امریکا وابستگی زیادی به تداوم روند حفاری شیل در زمینهای فدرال داشته که قطعا این میزان متوقف خواهد شد و تاثیر آن شاید در سال ۲۰۲۱ یا سالهای آتی مشخص شود.
با آغاز انجام این ممنوعیتها به تدریج بخشی از این ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار بشکه در سال ۲۰۲۱ و بقیه آن در سال ۲۰۲۲ از دور خارج خواهد شد. مجوزهایی هم اکنون وجود دارد و تولیدات نفتی که در حال انجام است. این چاهها از یک نرخ افت طبیعی برخوردار هستند که یکی دو سال طول می کشد که این مقدار از بین برود، البته در صورتی که مجوز جدیدی صادر نشود.
اما ضربه بزرگی به جلوگیری از رشد این تولید در سالهای پیش رو خواهد زد که بزرگترین تاثیر بایدن بر صنعت نفت و گاز امریکا خواهد بود.
نظر شما