به گزارش خبرگزاری بازار، سایت ایندیپندنت در مقاله ای با عنوان «شروط بازی با ایران: بایدن اوباما نیست!» به قلم «رفیق خوری» به بررسی شرایط بازگشت بایدن به برجام پرداخته است.
هرچند تهران به بازگشت جو بایدن به سیاست باراک اوباما در پرونده هسته ای خود امیدوار است و هرچند چارلز بلو تحلیلگر نیویورک تایمز، ریاست جمهوری بایدن را «دوره سوم اوباما» توصیف کرده است ولی بایدن، اوباما نیست. او به عنوان معاون اوباما فعالیت کرد و بعد از دهها سال حضور در سنا و دیدار با رهبران جهان، از اوباما در سیاست داخلی و خارجی باتجربه تر و آگاه تر بود.
هیچ نشانه ای وجود ندارد مبنی بر این که بایدن ممکن است –دست کم در موضوع توافق هسته ای با ایران که دونالد ترامپ از آن خارج شد- نسخه ای از اوباما باشد. محاسبات بایدن با محاسبات اوباما تفاوت دارد و در عین حال شرایط کنونی نیز با شرایط زمان ریاست جمهوری اوباما متفاوت است چرا که در ایران محافظه کاران کنترل مجلس را به دست گرفته اند و به زودی ریاست جمهوری را نیز در اختیار خواهند گرفت در حالی که قرار است کاخ سفید تحت کنترل «میانه روها» درآید.
ترامپ سقف خواسته های آمریکا از ایران را بالا برد و حسن روحانی نیز سقف خواسته های ایران را بالا برده است. بایدن خواستار گفتگوی جدید برسر برجام برای برطرف کردن نواقص آن به ویژه «بند غروب» که به مدت زمان محدودیت های ایران در بخش هسته ای مربوط می شود و همچنین موشک های بالستیک و نفوذ ایران در خاورمیانه است.
حسن روحانی خواستار بازگشت بایدن به برجام به شکل کنونی و لغو تحریم های آمریکا و پرداخت غرامت به ایران بابت زیان های ناشی از سیاست «فشار حداکثری» است و رهبر عالی آیت الله علی خامنه ای نیز معادله «نه جنگ و نه مذاکره» را با آمریکا ترسیم کرده و به اصل «دشمنی با آمریکا از اصول انقلاب است» پایبند است و نفوذ منطقه ای ایران و صدور انقلاب و توسعه موشک های بالستیک نیز از اصول ثابت ایران محسوب می شود.
طبعا بعید است که جو بایدن توصیه تحلیلگرانی مانند «اریک ادلمن» و «ری تاکیه» را برای حمایت از مخالفان ایرانی به منظور سرنگون کردن نظام حاکم پس از شکست تلاش های آمریکا برای تغییر رفتار نظام از طریق فشار یا باج دادن، بپذیرد.
در عین حال به دشواری می توان تصور کرد بایدن ایران را به حال خود رها کند تا نفوذ منطقه ای خود را به زیان عربستان و سایر کشورهای خلیج فارس و یمن و عراق و سوریه و لبنان توسعه دهد آن هم به شکلی که منافع آمریکا و متحدانش را تهدید کند. درست است که بایدن از لزوم «تغییر مسیر سریع» سخن گفته است ولی تغییر در حفاظت از منافع حیاتی و راهبردی نیست بلکه در نحوه حفاظت از این منافع است.
نظر شما