بازار؛ گروه خودرو: نزدیک به یک هفته از عذرخواهی علیرضا رزم حسینی، وزیر صنعت، معدن و تجارت از مردم در خصوص کاهش کیفیت خودروها می گذرد و برخی پایین آمدن کیفیت را در بین واحدهای قطعه سازی داخلی که دست به تامین نیاز خودرو سازان می زنند جستجو می کنند. این نیز درحالی است که در بازار مشهور به چراغ برق، اغلب فروشندگان قطعات خودرو از کیفیت محصولات داخلی اظهار رضایت مندی می کنند، بنابراین برای پاسخ به این سوال که باید کیفیت را در چه واحد هایی جستجو کرد به سراغ بهرام شهریاری، تولیدکننده قطعات خودرو رفتیم که گفتگو بازار با وی را در ادامه خواهید خواند.
* هر وقت صحبت از کیفیت پایین خودروها به میان می آید، اول از همه انگشت اتهام به سمت قطعه سازان داخلی نشانه می‌رود که اقدام به تامین نیاز خودرو سازان می کنند، با این مقدمه به نظرتان کاهش کیفیت خودروها که وزیر صمت نیز بخاطر آن از مردم عذرخواهی کرد ریشه در کجا دارد؟
بخش عمده از کیفیت به طراحی خودرو بر می گردد. چراکه خودرو هایی که اکنون ساخته می شود قدیمی و با طراحی دوران گذشته است، بنابراین تکنولوژی روز را ندارند و نمی توانند آن سطح کیفی مطلوب را هم داشته باشند. نکته بعدی با توجه به فشاری که دولت به صنعت خودرو آورده بود تا قیمت ها افزایش نیابد، خودرو سازان ناچار به کاهش کیفیت قطعات و در نهایت کاهش تدریجی کیفیت شد. یعنی اگر قیمت تمام شده قطعه ای بالا بود، مواد اولیه آن را تغییر دادند تا بتوانند به آن سطح قیمت مورد نظر برسند که این گفته قابل اثبات است. با این شرایط باید گفت مشکل صنعت قطعه و خودرو از جایی شروع شد که تیراژ تولید پایین آمد و صرفه اقتصادی برای تولید کننده کاهش یافت. از همین رو تولیدکننده نتوانست با آن قیمت واقعی دست به تولید بزند و همین مساله منجر به این شد که تکنولوژی مورد استفاده هم بهبود نیابد.
* وزیر در بخشی از صحبت های خود به تولید در شرایط تحریمی اشاره کرده بود، به نظرتان این تحریم های خصمانه آمریکا علیه ایران چطور در صنعت قطعه و بعد از آن خودرو تاثیر گذاشته است؟ آیا با توجه به اینکه بخشی از مواد اولیه قطعه سازان از طریق صنایع داخل تامین می شود تاثیر گذار بوده است؟
بله تاثیر گذار بوده است، متاسفانه مواد اولیه هر بار از یک جا تامین می شود که کیفیت آن‌ها متغییر است؛ بنابراین مواد اولیه ثابت به دست تولیدکنندگان نمی رسد و همین موضوع می‌تواند در کیفیت نهایی محصول هم اثرگذار باشد. چراکه تولیدکننده با هر مواد اولیه و با هر کیفیتی که به دستشان می رسد ناچار به تولید هستند تا خطوط تولید بخصوص خودروسازان متوقف نشود. اما از این مسائل که بگذریم، صنعت قطعه سازی نشان داده که توانایی تولید قطعات با کیفیت بالا را دارد.
به جای اینکه انگشت اتهام به سمت قطعه ساز بگیرند، بهتر از خود خودروساز بپرسند که چرا به دنبال طراحی خودرو نرفته و نخواسته طراحی خودرو جدید با تکنولوژی روز داشته باشد
* همانطور که اشاره کردید صنعت قطعه توانایی تولید قطعات با کیفیت را همواره دارد، پس چرا باز هم شاهد کاهش کیفیت محصول نهایی یعنی خودرو هستیم؟
وقتی شرکت های پژو و رنو هر کدام به عنوان خریدار از قطعه سازان قطعه دریافت کرده اند، یعنی سطح کیفی قطعات ما را پذیرفته اند. بنابراین قطعه سازان به عنوان تولید کننده قطعات خودرو به صورت مستقیم برای پژو فرانسه قطعه صادر کردند و این موضوع نشان دهنده کیفیت بالای محصولات بوده است. بنابراین ما توانایی تولید قطعات با کیفیت بالا را داریم اما شما خودرو ساز به عنوان خریدار تعیین می کنید سطح کیفی چی باشد؟ بنابراین خودرو ساز تعیین کننده پول و کیفیت قطعات است. اما در همان کیفیت پایین تر خودرو هم عواملی که عرض کردم دخیل است. بنابراین به جای اینکه انگشت اتهام به سمت قطعه ساز بگیرند، بهتر از خود خودرو ساز بپرسند که چرا به دنبال طراحی خودرو نرفته و نخواسته طراحی خودرو جدید با تکنولوژی روز داشته باشد. هرچند همانطور که اشاره کردم این موضوع هم فقط یک عامل ندارد و اول از همه خودرو سازان ما دولتی و انحصاری هستند و مهم تر از همه اینکه تحریم ها هم باعث تشدید مشکلات شده است.
* با توجه به اینکه گفتید قیمت خودرو به صورت دستوری سال‌ها پایین نگه داشته شده و این موضوع همانطور که می دانیم منجر به زیان انباشته خودرو سازان شده است؛ به نظرتان کاهش نقدینگی خودرو سازان و تغییر سورس‌های تامین کننده قطعات هم به کاهش کیفیت خودروها منتهی شده است؟
تیراژ پایین و ایجاد سورس های متعدد هم از دلایل کاهش کیفیت خودروها بوده است، چرا خودرو سازان تمایل به ایجاد سورس های متعدد داشتند؟ برای اینکه به یک قطعه ساز بدهکار می شدند و می دیدند نمی توانند بدهی را پرداخت کنند بنابراین سراغ یک قطعه ساز دیگر می رفتند و می گفتند تا این تولیدکننده هم به مرحله درخواست مطالباتش برسد می توانند مدتی از قطعات آن استفاده کنند.
البته مشکل فقط به اینجا منتهی نشد و متاسفانه خودرو سازان یک دوره هم برای تامین قطعات سراغ یک عده رفتند که قطعه ساز نبودند و تنها بازاری بودند. بنابراین به عنوان قطعه ساز این گروه ها را وارد میدان کردند که آن‌ها از چین و مناطق دیگر اقدام به واردات قطعات می کردند و قطعه سازهای اصلی که داشتند با دقت بالا کار می کردند را از میدان خارج کردند. تمام این عوامل در این مساله کاهش کیفیت خودروها موثر بود.
* حالا که راه های ارتباطی برای استفاده از قطعات خارجی بعضا بی کیفیت بسته شده و میزهای تعمیق ساخت داخل نیز برای کاهش ارز بری صنعت خودرو برگزار شد به نظرتان در صورتی که دوباره روابط بین الملل برقرار شود باز هم خودرو سازان اقدام به واردات قطعه می‌کنند یا وفادار به قطعه سازانی که در دوران سخت رهایشان نکردند می مانند؟
یک دوره با توجه به بهبود روابط بین الملل خودرو سازان قطعه سازان را رها کردند و به سمت واردات رفتند. بنابراین اکنون هم اگر روابط دوباره برقرار شود و یک درآمد نفت سرشار برای دولت وجود داشته باشد به طور حتم به سمت واردات قطعات می روند. مگر اینکه درآمد نفتی چندان نباشد که مجبور شوند همچنان نیازها را از داخل تامین کنند. به طور کلی باید بگویم همین حالا هم تولید ادامه دارد اصلا اقتصادی نیست و هنوز به سمت تولید واقعی نرفته ایم برای این مهم نیز در ابتدا نیاز به اصلاح سیاست های کلان اقتصادی است تا صنایع بتوانند به درستی مسیر تولید و پیشرفت را طی کنند.
نظر شما