بازار؛ گروه کشاورزی: صنعت کشاورزی جهان همیشه جایی مطمئن برای طرح و اجرای ایده های نو بوده چرا که با نوآوری ها می توان ضمن ایجاد تحول در صنعت، سختی کار کشاورزی را کاهش داد و بهره وری را در آن بالا برد. شاید بتوان گفت صنعت کشاورزی ایران چندان در ارائه طرح های نو موفق عمل نکرده است که غالبا به دلیل حمایت نشدن از سوی ارگان ها و سازمان های مربوط است. با این وجود هنوز هم افرادی هستند که دلسرد نشده اند و سعی در ارائه طرح هایی نو در این صنعت و دیگر صنایع دارند. این در حالی است که به گفته بزرگان، کار آفرینان و ایده پردازان اصولا ۱ درصد کره زمین هستند که به جهان خدمت می کنند و ۹۹ درصد مصرف کننده هستند.
«آرش برَگ چی، مخترع ۱۱ روش جدید تولید غذا و خوراک ارگانیک ایران و جهان» از جمله این افراد است که علیرغم اینکه مشکلات بسیاری را پشت سر گذاشته اما هنوز به آینده امیدوار است و به گفته خود قصد دارد تا سال ۱۴۱۸ نود شعبه در کشورهای حوزه خلیج فارس و آسیای میانه راه اندازی کند و به متقاضیان، غذاهای ارگانیکی ارائه دهد که مواد تولیدی و فرمولاسیون آنها انحصاری خود وی است.
خبرنگار بازار گفت و گویی با این مخترع و ایده پرداز بخش کشاورزی انجام داده است که در ادامه می خوانید.
*به عنوان سوال اول توضیح بدهید که چه عاملی باعث شد ایده های خود را در صنعت کشاورزی و غذایی کشور عرضه کنید؟
سال ۱۳۹۰ به همراه خانواده در جستجوی یک زندگی بهتر از گیلان به اصفهان مهاجرت کردم و بعد از مسائل و مشکلاتی که سر راهم قرار گرفت خداوند به من لطف کردند و گشایشی در کارم ایجاد شد. به طوری که تا به امروز ۱۱ اختراع در صنعت غذا ثبت کرده ام البته متریال و فرمولاسیون آن را به کسی نشان نداده ام چون انحصاری است.
در ادامه با ثبت برند ریمون گیلان در سال ۱۳۹۳ موفق شدم این کار را انجام دهم و با حمایت مردم اصفهان، از سال ۱۳۹۵ رسما شروع به کار کردیم و پایه های یک امپراطوری غذای ارگانیک در جهان را در شهر اصفهان پایه گذاری کردیم و در حال آماده سازی خود برای معرفی به جهان هستیم. هدف از آمدن به این صنعت این بود که آینده خانواده و فرزندانم را تامین کنم چون پدر و مادر من هر دو معلم بودند و حرفه ای برای ما به جا نگذاشته اند که آینده مان تامین باشد. به همین دلیل تصمیم گرفتم ایده های خود را در صنعتی به کار بگیرم که فرزندانم و فرزندان آنها نیز بتوانند از آن بهره ببرند.
برندهای بزرگ جهان بلند مدت فکر می کنند اما در ایران عمدتا کارآفرینان بلند مدت فکر نمی کنند و همه کوتاه مدت هستند و می خواهند فورا به ثروت آنچنانی برسند
*کمی از ابداعات و نوآوری هایتان بگویید.
همانطور که گفتم ۱۱ اختراع به صنعت غذا وارد کرده ام؛ یکی از ابداعات ما نوعی پیتزا است که قند خون را به پایین می آورد؛ یعنی کسانی که انسولین می زنند می توانند از پیتزاهای طبیعی ما استفاده کنند. جالب اینجاست که واکنشی که بدن نشان می دهد این است که بدن انسولین تولید می کند البته لازم است بگویم هنوز کارهای سیب سلامت و تحقیقات این محصول در حال پیگیری است.
ما همچنین یک نوشیدنی درست کردیم که کار نوشابه را انجام می دهد اما هیچ عنصر شیمیایی ندارد و حتی گاز هم ندارد اما عملکرد آن مانند نوشابه است!
یک ابداع دیگر این بود که ۷۰ تا ۸۰ چلو خورش از بین رفته استان گیلان را که ثبت جهانی هم شده را با اسم و فرمولاسیون جدید وارد بازار ایران کردیم. چرا که کودکان امروزی غالبا از خوردن غذاهای گوشتی اجتناب می کنند و به دنبال فست فود هستند. در نتیجه به جای خمیر و پنیر های مرسوم در غذاهای فست فودی از محصولات ابداعی خود استفاده می کنیم که کاملا گیاهی است.
علاوه بر این یکسری انسان ها در سراسر دنیا گیاه خوار هستند و به هیچ وجه گوشت حیوانات نمی خورند. بنابراین برای این افراد ۳۰ خورش محلی تولید کردیم که بدون اینکه گوشت حیوانی در آن باشد مواد مغذی مورد نیاز این افراد را تامین کند. از سوی دیگر ما از هیچ گونه مواد افزودنی استفاده نمی کنیم چون معتقدیم مواد افزودنی باعث می شود مشتریان ما به مرور زمان از دست بروند.
*مواد اولیه مورد نیاز را از کجا تهیه می کنید؟
ما مزرعه نداریم که خودمان تولیدکننده باشیم اما از مزارعی که بدون مواد شیمیایی محصولات کشاورزی پرورش می دهند و می دانیم سلامت هستند مواد اولیه مورد نیاز را تهیه می کنیم. گاهی مواقع نیز به مزارع مورد اعتماد خود سفارش می دهیم با یکسری شرایط مشخص، فلان محصول را برای ما کشت کنند و در یک دوره مشخص به ما تحویل بدهند.
*مخاطبان ابداعات شما چه کسانی هستند و با چه هدفی آنها را برگزیده اید؟
مخاطبان ما دو طیف کودکان و افراد مسن هستند؛ چرا که در یک خانواده این دو طیف هستند که تصمیم می گیرند چه بخورند، حتی تعطیلات به کجا بروند و چگونه وقت بگذرانند و بقیه اعضا عمدتا تابع تصمیمات این دو دسته هستند!
از سوی دیگر ما برای نسل بعدی هدف گذاری می کنیم و می خواهیم شرایطی ایجاد کنیم که نسل بعدمان با غذاهای سالم رشد کنند.
چون همانطور که می دانید برندهای بزرگ جهان بلند مدت فکر می کنند. اگرچه در ایران عمدتا کار آفرینان بلند مدت فکر نمی کنند و همه کوتاه مدت هستند و می خواهند فورا به ثروت آنچنانی برسند. اما ما باید برای آینده به فکر باشیم تا آنقدر وابسته به دیگر افراد و دیگر کشورها نباشیم. متاسفانه امروز برای واکسن، دارو، تکنولوژی و غیره به کشورهایی مانند آلمان، اتریش و ژاپن وابسته ایم و این اشتباه پدران ما بوده است که کاری اساسی انجام نداده اند که ما که نسل بعدی محسوب می شویم آنقدر وابسته نباشیم.
بنابراین امروز ما مسئول هستیم که نگذاریم نسلهای بعدی ما وابسته به دیگران باشند به خصوص از نظر غذایی. این در حالی است که کشور ایران با این اقلیم و آب و هوا تکه ای از بهشت است و هر برگ آن خاصیتی دارد، اما ما بقدری درگیر مسائل پیش پا افتاده هستیم که نمی توانیم از آن استفاده کنیم، به همین دلیل ما آمده ایم تا این زنجیره وابستگی را قطع کنیم.
جالب است بدانید مواد اولیه تولیدی محصولات ما را می توان حتی در یک اتاق تولید کرد و نیاز به هیچ کارخانه ای نداریم. در حقیقت بزرگترین امتیاز مثبت کار ما این است که وابستگی نداریم در حالی که وابستگی اصولا ما را ضعیف می کند. این در حالی است که راز موفقیت برخی کشورهای موفق این است که به هیچ کسی وابستگی ندارند و خودشان بزرگترین تولیدکنندگان هستند پس نیازی به کسی ندارد و بر دیگران حکمرانی می کند.
مواد اولیه تولیدی محصولات ما را می توان حتی در یک اتاق تولید کرد و نیاز به هیچ کارخانه ای نداریم؛ در حقیقت بزرگترین امتیاز مثبت کار ما این است که وابستگی نداریم در حالی که وابستگی اصولا ما را ضعیف می کند
*در این مسیر با چه چالش هایی روبه رو هستید؟
بنده اگرچه عضو باشگاه مدیران ارشد ایران هستم اما وقتی برای ثبت اختراعاتم به سازمان ثبت خلاقیت ها مراجعه کردم تنها چیزی که مد نظرشان بود گرفتن فرمول این اختراعات بود! که بنده هم ممانعت کردم چون فرمول انحصاری منحصر به خود مخترع است.
متاسفانه در برابر ایده ها و نوآوری ها اصولا سنگ اندازی می شود بنده نیز بی نصیب از این مساله نبوده ام؛ به طوری که کارخانجات تولید پنیر، سوسیس و کالباس ما را گاهی تهدید می کردند.
چرا که محصولات تولیدی ما را می توان در ماشین آلاتی که مخصوص تولید سوسیس و کالباس است ریخت و تولید انبوه کرد. به این ترتیب به جای محصولاتی که برای سلامت ضرر دارد می توانند محصولاتی سالم استفاده کنند و این قضیه به مذاق این عزیزان خوش نیامد.
* برای آینده چه برنامه توسعه ای دارید؟
در حقیقت هر انسانی برای بقا به دو عنصر «غذای سالم و هوای پاک» نیاز دارد؛ بنابراین اگر من بتوانم مشتریانم را با غذای سالم ۱۷۰ سال زنده نگه دارم نوه های من نیز مشتریان خود را دارند! و این یک دید بلند مدت است که در طول زمان می خواهیم انجام دهیم و نمی خواهیم این محصولات را تجاری سازی کنیم.
در واقع بنده یک طرح توسعه ۱۸ ساله دارم و اگرچه با وقوع کرونا یک سال عقب افتادیم، اما در سال بعد طرح توسعه مان برای شهرهای اطراف اصفهان اجرایی می شود.
در این طرح توسعه ۱۸ ساله قصد دارم در سال ۱۴۱۸ نود شعبه در کشورهای حوزه خلیج فارس و آسیای میانه که جمعیت بسیار بالایی دارند و با کمبود مواد غذایی مواجه می شوند، دایر کنم.
البته از کشورهای ترکیه، کانادا و ارمنستان نیز مشتریانی داشتیم که پیشنهاد دادند که در آن کشورها هم کار کنیم اما فعلا در برنامه مان نیست چون عجله ای نداریم و نمیخواهیم تجاری سازی کنیم و یک شبه به پول هنگفتی برسیم. از سوی دیگر ۲۰ تا ۲۵ ایده دیگر نیز دارم که مدتی است روی آنها کار می کنم که کلا در راستای خدمت به جامعه بشریت است و مختص کل جهان است.
نظر شما