علی عبدالهی؛ بازار: طی هفته گذشته رئیس‌جمهور در سخنانی درباره قیمت بنزین اظهاراتی داشت که برخی آن را به عنوان مقدمه‌ای برای افزایش قیمت بنزین تفسیر کرده‌اند. البته از طرفی نیز این را می‌توان به فال نیک گرفت که دولت در نظر دارد هرگونه اعمال تغییر در حامل‌های انرژی را پس از تبیین کامل، با مشارکت مردم انجام دهد اما در این رابطه، لازم است به چند نکته اساسی توجه کنیم.
اولاً، تجربه تاریخی نشان می‌دهد که افزایش قیمت بنزین، اگر به‌درستی مدیریت شود، می‌تواند بدون هزینه‌های اجتماعی سنگین انجام شود. به عنوان مثال، در دولت خاتمی شاهد افزایش چهار برابری قیمت بنزین بودیم، اما این تغییر بدون ایجاد شوک‌های جدی اقتصادی یا نارضایتی عمومی به انجام رسید. این تجربه نشان می‌دهد که با برنامه‌ریزی مناسب، افزایش قیمت‌ها می‌تواند به‌صورت مدیریت‌شده و با کمترین تبعات منفی اجرایی شود.
ثانیاً، بحث بر سر قیمت بنزین نباید به افزایش‌های موقت و مقطعی محدود شود. در واقع، این مسئله باید یک‌بار برای همیشه حل شود و قیمت بنزین به‌طور کامل آزاد شود. اما این آزادسازی نباید به معنی گران‌کردن غیرمنطقی باشد؛ بلکه باید به‌گونه‌ای انجام شود که بازار خود تنظیم‌کننده قیمت‌ها باشد و دخالت‌های دولتی در تعیین قیمت‌ها به حداقل برسد. آزادسازی قیمت بنزین، در کنار اصلاحات ساختاری، می‌تواند به بهینه‌سازی مصرف سوخت کمک کند.
ثالثاً، با آزادسازی قیمت و تسهیل واردات سوخت، امکان مصرف بهینه سوخت نیز فراهم می‌شود. واردات آزاد، می‌تواند رقابت را در بازار افزایش داده و مصرف‌کنندگان را به استفاده بهینه‌تر از منابع سوختی ترغیب کند. این امر نه تنها به کاهش مصرف غیرضروری منجر می‌شود، بلکه می‌تواند به حفظ منابع ارزی کشور نیز کمک کند.
در نهایت، لازم است در هر گونه تصمیم‌گیری درباره قیمت بنزین، منافع عمومی و تأثیرات اقتصادی و اجتماعی آن به‌طور کامل مدنظر قرار گیرد تا از پیامدهای منفی احتمالی جلوگیری شود.
نظر شما