به گزارش خبرنگار بازار، بیشتر صاحبان مشاغل در حوزه «آی‌تی» استان سمنان مشکلات مالی برای تأمین سخت‌افزار و فضای کار و همچنین کمبود نیروی متخصص را به‌عنوان مشکل اصلی خودشان عنوان می‌کنند مشکلاتی که اگر بتوانیم شاهد رفع آن‌ها باشیم، قطعاً اشتغال و توسعه اقتصادی خوبی را به این استان مستعد، هدیه خواهد داد.
فناوری اطلاعات و اینترنت یکی از رسته‌هایی است که می‌توان از آن تولید ثروت خوبی داشت اما به‌شرط اینکه بتوانیم موانع آن را نیز در سطح استان سمنان برطرف کنیم.
هوش مصنوعی یکی از آن زمینه‌ها است که این روزها توانسته تحولات عظیمی را در فناوری ایران اسلامی ایجاد کند. زمینه‌ای که اتفاقاً می‌توان در آن با سرمایه‌های ناچیز، اشتغال زیاد ایجاد کرد درست مقطع مقابل صنعت که باید در آن سرمایه‌های میلیاردی برای ایجاد هر واحد شغل فراهم شود.
محمدرضا محمدی نژاد کارشناسی فناوری اطلاعات و دانشجوی دکترای هوش مصنوعی یک جوان سمنانی است که شرکتی برای تهیه بازی‌های موبایلی راه‌اندازی کرده است وی از سال ۹۴ وارد صنعت بازی‌سازی و کارآفرینی شده و یک سال و نیم به‌صورت گروهی در این زمینه فعالیت کرده است.
محمدی نژاد در سال ۹۵ توانست شرکتی را برای ساخت بازی موبایل راه‌اندازی کند که هفت نفر در آن اشتغال‌زایی شده است با او درباره شرایط کاری و موانع اشتغال از راه فناوری در سطح استان سمنان به گفتگو نشستیم:
*ابتدا درباره کارتان بگویید آیا همه مخاطبان شما در ایران هستند؟
بازی‌های موبایلی مخاطب منطقه‌ای ندارد اما باید گفت بیشترین مخاطبان ما داخل ایران هستند و دلیل آن‌هم فارسی بودن زبان آن‌ها است و دو بازی برای سایر زبان‌های غیرفارسی نیز در دست تولید داریم.
*بزرگ‌ترین مشکل شما چیست؟
یکی از بزرگ‌ترین مشکلات در شهر سمنان نیروی انسانی و متخصص است ما مشکلی که امروز درگیر آن هستیم به‌واسطه گسترش کارمان نیازمند نیروی متخصص هستیم این در حالی است که به دلیل نزدیکی سمنان به پایتخت بیشتر افراد کارشناس به تهران مهاجرت کرده‌اند و لذا نیروی متخصص در شهر سمنان نمی‌ماند.
دومین مشکل اما سرمایه مالی است ما برای گسترش کارمان نیازمند سرمایه مالی هستیم و با این اتفاقاتی هم که در کشورمان رخ‌داده تأمین منابع مالی و گسترش درزمینهٔ کامپیوتر یک مقدار سخت است زیرا مشکلات زیادی وجود دارند مثلاً گرانی قطعات را می‌توان ازاین‌بین اشاره کرد.
درمجموع اگر بخواهیم دو مشکل اساسی را نام ببرم همین دو مشکل نیروی متخصص و سرمایه است.
*چند نفر در شرکت شما مشغول کار هستند
تیم ما امروز هفت نفره است یعنی چهار نفر برنامه‌نویس، یک نفر آرتیست و یک نفر هم طراح بازی هستند و اگر بتوانیم کارمان را گسترش دهیم و از آن مهم‌تر سرمایه آن را تأمین کنیم چراکه با اضافه شدن هر نیرو بالاخره برخی سخت‌افزارها به مجموعه اضافه می‌شود و این‌ها هزینه‌دارند، می‌توانیم تا ۱۵ نفر اشتغال‌زایی ایجاد کنیم و این تنها در سال دوم است و پس‌ازآن قطعاً گسترش بیشتری نیز می‌توانیم داشته باشیم.
*آیا دولت به شما کمکی کرده است؟
زمینه کاری ما بازی‌های موبایلی است و ما بازی‌هایمان را به‌صورت سفارشی نمی‌سازیم یعنی بازی‌ها همگی برای خودمان ساخته‌شده و خیلی با ارگان‌های دولتی در ارتباط نبوده‌ایم لذا نه از آن‌ها بودجه‌ای خواسته‌ایم و نه آن‌ها موانعی برای ما ایجاد کرده‌اند.
اما به دلیل اینکه شرکت ما مستقر در پارک علم و فناوری سمنان است باید به این موضوع اشاره‌کنیم که این مجموعه اتفاقاً کمک‌های بسیار خوبی هم به ما کرده است. حضور در این پارک توانسته به ما کمک کند که دغدغه نداشته باشیم و فقط بر روی کارمان تمرکز کنیم. از سوی دیگر استقرار در پارک به ما کمک کرده تا دیگر فکر مالیات، اجاره و محل کار و … نداشته باشیم.
*آیا تسهیلات بانکی هم دریافت کرده‌اید؟
خیر؛ ما همیشه با سرمایه خودمان کارکرده‌ایم و تا امروز وام بانکی دریافت نکرده‌ایم. البته ما در سال نخست یک بازی ناموفق ساختیم و این برایمان مشکل ایجاد کرد و حتی سبب شد تا تیم چهارنفره‌مان از هم بپاشد و بعدازآن دوباره به کار ادامه دادیم و دوباره توانستیم تیم را راه‌اندازی کنیم و شاید اگر در آن برهه وامی از بانکی گرفته بودیم یا سرمایه‌ای داشتیم شاید می‌توانستیم امروز شرایط بهتری داشته باشیم و البته شاید هم خیر؛
*آیا از کارآفرینی که انجام داده‌اید راضی هستید؟
۱۰۰ درصد؛ بهترین کارآفرینی در زمینه فناوری است؛ اولاً مخاطب ما حوزه جغرافیایی خاصی نیست، ما وقتی بازی موبایل می‌سازیم دیگر به حیطه استانی نگاه نمی‌کنیم و مخاطبان زیادی از شهرهای دیگر جذب می‌شوند. معدود کاری است که بتوانید در شهر خودتان کارکنید و مخاطب شهر دیگری را بتوانید هدف قرار دهید لذا این عدم وجود محدوده جغرافیا یک امتیاز برای فناوری است.
موضوع بعد اینکه مواد اولیه چندان زیادی نمی‌خواهیم درواقع مواد اولیه شرکت‌های فناوری همان دانششان و سیستم سخت‌افزاری و تجربه است که می‌تواند ایده را به مرحله اجرا دربیاورد. برای کسانی که تازه‌وارد این عرصه می‌شوند باید گفت که این نوع کارها، اموری هستند که هزینه اولیه آن‌ها دانش، زمان و تجربه است و نه سرمایه مالی!
اگر شما دانش ساخت یک اپلیکیشن را داشته باشید دیگر نیازی به خرید قطعات و … ندارید. اگر بتوانید دانش آن را کسب کنید با یک لپ‌تاپ می‌توان بازی ساخت و آن را فروخت.
*تاکنون چند بازی ساخته‌اید؟
تا امروز شش بازی ساخته‌ایم که بازی موفقمان جدول‌ستان است که در حال حاضر ۹۲ هزار کاربر فعال دارد و بیش ز ۹۰۰ هزار بار دانلود شده است.
*میانگین هزینه ساخت یک بازی چقدر است؟
بیشترین هزینه همان مدت‌زمان است چراکه شما چند کارشناس خبره را به کار گرفته‌اید که میانگین حقوقشان بین سه تا پنج میلیون تومان در ماه است و ساخت یک بازی چهار ماه طول می‌کشد و تازه بعدازآن درآمدها کسب می‌شود.
برای محاسبه این دستمزدها اما دو راه است یکی اینکه پول را تقسیم‌بر میزان وقتی‌که هر فرد گذاشته کرد تا یک دستمزد مشخص برای هر شخص داشت و راه دوم این است که یک بازی را ارزش‌گذاری کرده و طبق آن بهای کار هر فرد و نقش‌آفرینی آن محاسبه می‌شود.
در ایران برای ساخت هر بازی موبایلی حداقل ۱۴۰ میلیون تومان در نظر گرفته‌شده که بنیاد ملی بازی‌سازی ایران آن را اعلام کرده است.
*مسئولان چقدر از ظرفیت‌های اشتغال حوزه فناوری را شناخته‌اند؟
مسلماً این فضاها خیلی شناخته‌شده نیست. ما مشکلات زیادی در فضاهای کارآفرینی داریم از سوی دیگر میزان افرادی که از دانشگاه‌ها فارغ‌التحصیل می‌شوند باکسانی که وارد بازار کار می‌شوند قطعاً متفاوت است و این نشان می‌دهد که ظرفیت‌ها شناخته‌نشده است.
مشکل البته در سطح‌های مختلفی است، از آموزش در دانشگاه‌ها تا سیاست‌گذاری و … باید گفت مشکلات وجود دارند و اینکه دقیقاً چه چیزی عامل این مشکل است نمی‌توان اظهارنظر کرد. در حیطه کاری ما نیز ضعف‌هایی وجود دارد مثلاً گروه‌های بازی‌سازی پتانسیل‌های فراوانی وجود دارد و می‌توان عده‌ای را گرد هم آورد، مدیریت کرد و اتفاقات خوبی را رقم زد اما از این گروه‌ها در سمنان زیاد مشاهده نمی‌کنیم.
در تهران این گروه‌ها تحت عنوان شتاب‌دهنده‌ها بیشتر هستند یعنی تیم‌هایی که می‌آیند و افراد مستعد را شناسایی و حمایت می‌کنند و درنهایت این افراد به ساخت بازی‌ها و کارآفرینی برای دیگران مبادرت می‌ورزند. این‌یک معامله برد برد است چراکه هم افراد مستعد کارشان را ارائه می‌کنند و هم از قبال درامد آن شرکت‌های شتاب‌دهنده، پول دریافت می‌کنند.
از سوی دیگر باید گفت افراد مستعد و توانمند هم خیلی درباره سازوکارهای این شتاب‌دهنده‌ها، پارک علم و فناوری و … اطلاع ندارند و نمی‌دانند برای اجرای یک ایده خلاقانه باید چه کرد و دلیل آن شاید عدم اطلاع‌رسانی، تبلیغات محیطی و… باشد. من حتی یک‌بار هم ندیدم که شرکتی در استان سمنان فراخوان جذب افراد مستعد را داده باشد و حتی شرکت ما یک سال بعد از ایده پردازی تازه‌وارد پارک شد درنتیجه باید گفت اطلاع‌رسانی هم ضعیف است.
*در خاتمه بگویید چه درخواست‌هایی دارید؟
افراد جوان و باانگیزه و بااستعداد فراوان هستند اما سیستم آموزشی بی ایراد نیست. ما در علم کامپیوتر می‌گوئیم هر شش سال علوم دو برابر می‌شوند اما در دانشگاه ما علمی تدریس می‌شود که متعلق به دهه ۹۰ میلادی است یعنی ما ۲۰ سال از سیستم آموزشی عقب هستیم درنتیجه فارغ‌التحصیل با این آموزش‌ها اصلاً نمی‌تواند به‌سرعت وارد بازار کار شود حال‌آنکه ما باید منابعمان به‌روز و آنلاین باشد.
علم آن‌قدر سریع پیشرفت می‌کند که حتی مجال چاپ کتاب نیست چراکه تا این کتاب برود و چاپ بشود، علم عوض‌شده و ارتقا یافته است و آن کتاب کهنه می‌شود تقاضای ما این است که آموزش‌ها ارتقا یابد، همچنین ارتباط بین صنعت و دانشگاه تقویت شود. همچنین ما می‌خواهیم از جوانان مستعد حمایت و به آن‌ها مشاوره داده شود.
نظر شما