بازار؛ گروه بین الملل: سایت تحلیلی نشنال اینترست اخیرا مقاله ای با قلم «عظیم ابراهیم» با عنوان «نحوه پیروزی در بازی بزرگ جدید در آسیای مرکزی» منتشر نموده است. ترجمه متن مقاله در ادامه می آید.
در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، در جریان «بازی بزرگ» بین امپراتوری روسیه و امپراتوری بریتانیا، آسیای مرکزی به حوزههای نفوذ تقسیم شد. پنج استان مدرن تحت کنترل سن پترزبورگ بودند. سقوط اتحاد جماهیر شوروی، اندکی بیش از سی سال پیش به پنج کشور آسیای مرکزی استقلال داد. باید گفت این منطقه تا حد زیادی توسط قدرت های بزرگ جهان نادیده گرفته شد، حتی زمانی که افغانستان – همسایه جنوبی آن - صحنه جنگ بیست ساله ناتو بود.
با این حال، ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک از آن زمان تغییر کرده است. این پنج کشور چه در سطح داخلی و چه در منطقه به بلوغ رسیده اند و با هم همکاری می کنند تا پتانسیل منطقه را به عنوان یک قطب معدنی و زیرساختی کلیدی برای امنیت انرژی و تجارت جهانی آزاد کنند. این منطقه روابط تاریخی نزدیکی با روسیه دارد و در امتداد طرح یک کمربند یک جاده چین قرار دارد. با این حال، فرصت های قابل توجهی برای شرکت های آمریکایی و اروپایی برای دسترسی به فلزات گرانبها کلیدی برای انتقال انرژی فراهم می کند.
خروج بی نظم آمریکا از افغانستان و حمله روسیه به اوکراین در فوریه ۲۰۲۲ باعث شد چرخش سیاست خارجی در پایتخت های غربی به طور جدی آغاز شود
در نتیجه این منطقه شاهد تغییری شدید در تعاملات با گردهمایی های مکرر سران کشورها، دیدارهای وزیران خارجه و تعداد بی سابقه ای از توافقنامه های دوجانبه امضا شده است که برای دسترسی به املاک و مستغلات جدید ژئوپلیتیکی و اقتصادی رقابت می کنند. اما خروج بی نظم آمریکا از افغانستان و حمله روسیه به اوکراین در فوریه ۲۰۲۲ باعث شد چرخش سیاست خارجی در پایتخت های غربی به طور جدی آغاز شود.
سفر دیوید کامرون به منطقه در ماه گذشته او را به اولین وزیر خارجه بریتانیا تبدیل کرد که وارد قرقیزستان، تاجیکستان و ترکمنستان شد. مقامات در لندن به این نتیجه رسیده اند که منطقه آسیای مرکزی تغییر کرده و برای امنیت و رفاه اروپا حیاتی است. همزمان با سفر کامرون در ماه آوریل، دولت ایتالیا میزبان «امامعلی رحمان» رئیس جمهور تاجیکستان در رم بود.
کامرون تصمیم گرفته - مانند آنچه در مورد غزه انجام داده است - دست خود را بازی کند و از نفوذ بریتانیا برای ایجاد روابط کلیدی استفاده کند. وی اخیرا گفت: ما در دنیای رقابتی زندگی می کنیم. اگر میخواهیم از منافع بریتانیا محافظت کنیم و آنها را ارتقاء دهیم، باید به مناطق مهم رفته و رقابت کنیم.
محور اقتصادی توافقی که کامرون منعقد کرده است، دسترسی منطقه به تجارت، امنیت و تخصص بریتانیا را فراهم می کند. شرکت های انگلیسی در حال حاضر زیرساخت های آبی منطقه را با توسعه پروژه های برق آبی ارتقا می دهند و ۵۰ میلیون پوند هزینه توسعه برنامه ریزی شده است. این هزینهها با طرحهایی مرتبط است که برای ترویج آموزش زبان انگلیسی و بورسیهها برای آوردن بهترین دانشجویان به دانشگاههای بریتانیا طراحی شدهاند.
هسته اصلی مشارکت اقتصادی بلندمدت، تامین فلزات خاکی کمیاب حیاتی خواهد بود. سرمایهگذاری و کسبوکارهای غربی در توسعه مشترک این استخراج منابع، امکان دسترسی متنوعتر به مواد خام با قیمت بهتر را فراهم میکند. باز کردن مسیرها به بازار امکان باز کردن سطوح بی سابقه سرمایه گذاری بین المللی را به آسیای مرکزی می دهد.
جهان دموکراتیک این فرصت را دارد که با کمک به توسعه یک جامعه اقتصادی و سیاسی منطقه ای که امنیت و رفاه بلندمدت متقابل را تضمین می کند، این رابطه را تقویت کند
این جامعه منطقهای باید در درازمدت شامل دو کشور یعنی افغانستان و پاکستان نیز باشد که راههایی را برای ایجاد اتصال «کریدور جنوبی» به بندری با آب گرم عمیق در دریای عرب باز میکند و کشورهای محصور در خشکی را در اقتصاد جهانی دریایی ادغام می کند. این منطقه همچنین آینده مناسبی را با ادغام اقتصادی و سیاسی با همسایگان خود به افغانستان ارائه خواهد کرد. این تنها راه تضمین این مهم است که افغانستان دوباره به صادرکننده تروریسم تبدیل نخواهد شد. مهم این است که منطقه گرایی روسیه را از تحقق جاه طلبی های قرن نوزدهمی خود برای ایجاد کریدور جنوبی به خلیج فارس باز می دارد.
بنابراین، سیاستگذاران در واشنگتن، لندن و بروکسل باید از تخصص خود استفاده کنند و به هفت کشور – پنج کشور آسیای مرکزی و افغانستان و پاکستان - کمک کنند تا با ایجاد یک اتحادیه منطقهای، با حمایت بانک زیرساخت و سرمایهگذاری مخصوص خود و مرجع مواد معدنی حیاتی به طور رسمیتر گرد هم آیند.
یک سازمان چندجانبه قوی تر گفت و گو را تسهیل می کند و منطقه را به یک بلوک مستقل قانونی و مقرراتی تبدیل می کند که بتواند منافع خود را به طور مؤثرتری نمایندگی کند. همچنین نهادها و امنیت قویتری را به منطقهای با ناآرامیهای اقتصادی-اجتماعی تاریخی و نیازهای مشترک ضد تروریسم میآورد. مهمتر از همه، چنین سیاست هایی ثبات و رفاه بیشتر را به همراه خواهد داشت و توسعه یک شریک تجاری کلیدی برای کالاهای استراتژیک فردا را ارتقا می دهد.
نظر شما