چرا آمریکا به کنترل صادرات دشمنان روی آورده است؟| وقتی تحریم آثار مورد انتظار غرب را ندارد

بازار؛ گروه بین الملل: سایت تحلیلی نشنال اینترست در طی مقاله ای نوشت: اثربخشی کنترل های صادراتی با چالش هایی مواجه خواهد شد و زمان بر خواهد بود. بانک‌های بین‌المللی به زمان نیاز دارند تا سیستم‌های پیچیده و پرهزینه را برای برآوردن نیازهای جدید ایجاد کنند. اعمال تحریم‌های ویرانگر بر بانک‌های چینی رقابت چین و آمریکا را فراتر از آنچه دولت بایدن با آن راحت است تشدید می‌کند. با این حال موفقیت این رویکرد جدید ممکن است رقابت قدرت های بزرگ را برای سال های آینده تعریف کند.

ترجمه متن مقاله در ادامه می آید.

قرن بیست و یکم دوران جدیدی از جنگ مالی را آغاز کرد زیرا ایالات متحده آمریکا تحریم های مالی شدیدی را علیه دشمنان خود اعمال کرد. برخلاف تحریم‌های تجاری سنتی، این اقدامات بر ایجاد اختلال در کانال‌های مالی فرامرزی کشور هدف برای جدا کردن آن از اقتصاد جهانی متمرکز است. اقدامات مالی به آمریکا اجازه داد تا از وضعیت دلار به عنوان ارز ذخیره جهان استفاده کند.

از این رو بانک‌ها به سرعت ترجیحات آمریکایی‌ها را در مورد رویه‌های حقوقی اتخاذ کردند - چیزی که برخی از محققان آمریکایی‌سازی سیستم مالی می‌نامند و بوروکراسی‌های گسترده با این سیستم مالی سازگار شدند. اکنون دولت بایدن کنترل صادرات را در مرکز ضروری ترین تحریم های غرب قرار داده است.

در حالی که تحریم های مالی هنوز نقش اساسی برای ایالات متحده آمریکا و متحدانش دارد، تمرکز بر کنترل صادرات معطوف شده است. تحریم های اقتصادی در تضعیف اقتصاد کشورهایی مانند ایران، سوریه و ونزوئلا تأثیرگذار بود.

نیاز به محدود کردن دسترسی نظامی و اقتصادی روسیه به محصولات با ارزش فناوری غربی و کند کردن پایگاه نظامی و صنعتی چین که به سرعت در حال گسترش است، واشنگتن را وادار کرده است که اشتیاق خود را برای کنترل صادرات فناوری که پس از سقوط دیوار برلین به نفع ترویج تجارت آزاد رها شده بود، دوباره کشف کند

با این حال از آنجایی که تحریم‌ها در عصر رقابت قدرت‌های بزرگ به سلاح انتخابی تبدیل می‌شوند، کنترل‌های صادراتی در کانون توجه قرار گرفته‌اند. نیاز به محدود کردن دسترسی نظامی و اقتصادی روسیه به محصولات با ارزش فناوری غربی و کند کردن پایگاه نظامی و صنعتی چین که به سرعت در حال گسترش است، واشنگتن را وادار کرده است که اشتیاق خود را برای کنترل صادرات فناوری که پس از سقوط دیوار برلین به نفع ترویج تجارت آزاد رها شده بود، دوباره کشف کند.

وزارت خزانه‌داری و بازرگانی که به ترتیب مسئول تحریم‌های مالی و کنترل صادرات هستند، در ژوئن ۲۰۲۲، اکتبر ۲۰۲۲ و مه ۲۰۲۳ اعلامیه‌های مشترک متعددی را صادر کرده‌اند و از بانک‌ها برای شناسایی، بررسی و گزارش تراکنش‌های مالی مشکوک مبنی بر صادرات خواستار آگاهی شده‌اند. درست قبل از کریسمس کاخ سفید فرمان اجرایی را صادر کرد که الزامات جدیدی را بر بانک‌های بین‌المللی تحمیل می‌کرد و بنک هایی را که تراکنش‌های روسیه را از سیستم مالی ایالات متحده انجام می‌دادند مستثنی می‌کرد و احتمالاً دارایی‌های آنها را مسدود می‌کرد.

چرا بانک ها؟

تحلیلگران به طور کلی موافق هستند که نتایج اقدامات کنترل صادرات متفاوت بوده است. مقامات کنترل صادرات ایالات متحده آمریکا به صبر توصیه می کنند و استدلال می کنند که این اقدامات زمان می برد تا تأثیر کامل آنها آشکار شود. شرکت‌های تولیدکننده فناوری و فناوری پیشرفته به اجرای اهداف سیاست خارجی کشورهای خود عادت ندارند. زنجیره‌های تأمین فناوری بین‌المللی به‌طور باورنکردنی پیچیده هستند و نظارت بر آن دشوار است، درست مانند جریان‌های مالی.

دیجیتالی شدن سوابق مالی و افزایش مرکزیت زیرساخت‌های مالی جهانی که عمدتاً در غرب مستقر هستند، ردیابی و جلوگیری از تراکنش‌های مالی و رویه‌های پیچیده بازرسی بانکی را تا حدودی آسان می‌کند و یک اثر پانوپتیکون با نقاط مهار قابل بهره‌برداری ایجاد می‌کند. هیچ معادلی برای این مورد در حوزه فناوری وجود ندارد، زیرا شرکت‌ها قبلاً اذعان کرده‌اند که نظارت بر اینکه محصولاتشان پس از فروش به کجا ختم می‌شود بسیار دشوار است.

واشنگتن به طور فزاینده ای به دنبال تکیه بر بانک ها جهت انجام وظایف کنترل صادرات است، زیرا موسسات خدمات مالی درجه قابل توجهی از تجارت محصولات فناورانه تحریم شده را مشاهده می کنند

به این ترتیب واشنگتن به طور فزاینده ای به دنبال تکیه بر بانک ها جهت انجام وظایف کنترل صادرات است، زیرا موسسات خدمات مالی درجه قابل توجهی از تجارت محصولات فناورانه تحریم شده را مشاهده می کنند. آنها همچنین می توانند این تراکنش ها را از طریق پرداخت های برون مرزی تسهیل کنند و خدماتی مانند پردازش اعتبار اسنادی یا صدور اعتبار به طرف های درگیر ارائه دهند. واشنگتن امیدوار است از ظرفیت‌های موجود بانک‌ها در پایبندی به تحریم‌ها برای جبران محدودیت‌های موجود در بین شرکت‌های تولیدکننده فناوری و فناوری پیشرفته استفاده کند.

چالش های بانک ها

بانک‌ها برای اجرای رژیم‌های پیچیده کنترل صادرات مناسب نیستند، زیرا مدل انطباق سنتی در درجه اول به صادرکنندگان متکی است که بررسی‌های لازم را انجام می‌دهند. به عنوان مثال در امور مالی تجارت، طرفین چنین معاملاتی را می توان در مقابل لیست های تحریم بررسی کرد. با این حال، بازرسی کالاهای اساسی چالش برانگیزتر است. علاوه بر این بانک‌ها ممکن است به اسناد حیاتی دسترسی نداشته باشند که بسیاری از آنها هنوز مبتنی بر کاغذ هستند یا فقط از یک بخش از تراکنش مطلع باشند که بررسی دقیق را به چالش می‌کشد.

مسکو با درک این ضعف، شبکه‌های پیچیده فرار از تحریم‌ها را برای تهیه اجزای تحریم‌شده جمع‌آوری کرده است، تا جایی که فهرستی از اقلام حیاتی را با متحدان خود به اشتراک گذاشته و واردات برخی از کالاها را برای جبران محدودیت‌های تحریمی مجاز کرده است. این مهم توضیح می دهد که چگونه اقلام ممنوعه مانند سدان های لوکس هنوز در نمایشگاه های مسکو یافت می شود.

مسلماً مهمترین ابزار مالی برای فرار از تحریم ها، محصولات تأمین مالی مورد استفاده در تجارت بین المللی مانند اعتبار اسنادی و ضمانت نامه های بانکی است. پیگردهای اخیر وزارت دادگستری نشان می‌دهد که عوامل مسکو به‌شدت کنترل‌های صادرات ایالات متحده و محدودیت‌های آن‌ها در فناوری‌های حساس را درک می‌کنند و استفاده از محصولات مالی تجارت و حمل و نقل به کشورهای ثالث را به یک طرح کلاسیک و تکرارشونده تبدیل می‌کنند.

جهت رسیدگی کامل به الزامات دستور اجرایی جدید، بانک‌ها باید رویکردهای جدید و مبتنی بر ریسک را برای استخراج داده‌های داخلی توسعه دهند تا بینش‌هایی به دست آورند، از جمله بررسی رتبه‌بندی ریسک داخلی کشور برای حوزه‌های قضایی که توسط قانون‌گذاران برجسته شده است. جهش‌های غیرقابل توضیح در حجم پرداخت یا تجارت همراه با بینش‌هایی درباره ماهیت این افزایش‌ها (حواله‌های شخصی در مقابل صادرات الکترونیکی) همچنین می‌تواند اطلاعات مهمی در کشف شبکه‌های فرار فراهم کند.

بررسی فعال و مستمر مشتریان و بررسی هدفمند فعالیت‌های تجاری با ریسک بالاتر از منظر تحریم‌گریزی ضروری خواهد بود و از محدوده مبارزه با پولشویی متعارف فراتر می‌رود. کارکنان این نقش‌ها باید مهارت داشته باشند زیرا مجموعه مهارت‌هایی برای بررسی همزمان خدمات مالی در زمینه کنترل صادرات و پویایی امنیت ژئوپلیتیکی منحصر به فرد و نادر مورد نیاز است. با این حال فعالان اقتصادی اعلام کرده‌اند که از بین بردن فرار از تحریم‌ها یک اولویت برای گروه هفت است و احتمال اقدامات اجرایی پایدار و میلیارد دلاری علیه موسسات مالی خارجی، مشابه تجربه بانک‌های اروپایی در اوایل دهه ۲۰۱۰، امکان‌پذیر است.

به ناچار ممکن است درگیری بین رژیم ها نیز رخ دهد که توانایی بانک‌های جهانی را برای تبعیت از رژیم‌های مختلف پیچیده‌تر می‌کند. در مقابل تحریم‌ روسیه توسط غرب، شاهد تحریم‌های متقابل قابل توجهی از سوی مسکو بوده ایم. با وجود اینکه این محدودیت‌ها قابل توجه نیستند اما سرمایه‌های بزرگ غربی را در روسیه مسدود کرده است و کرملین تهدید می‌کند که اگر بروکسل پرداخت‌های بهره‌ای را که توسط سیستم مالی اتحادیه اروپا باید پرداخت شود توقیف کند، این دارایی‌ها را ملی خواهد کرد.

موارد کنترل صادرات با توجه به ماهیت متقابل زنجیره های تامین بین المللی پیچیده تر هستند. به عنوان مثال، کنترل صادرات استراتژیک چین بر صادرات مواد معدنی کمیاب حیاتی می تواند فعالیت های تولیدی را مختل کند

موارد کنترل صادرات با توجه به ماهیت متقابل زنجیره های تامین بین المللی پیچیده تر هستند. به عنوان مثال، کنترل صادرات استراتژیک چین بر صادرات مواد معدنی کمیاب حیاتی می تواند فعالیت های تولیدی را مختل کند. بانک های چینی اکنون تردید بیشتری در تسهیل تراکنش های روسیه نشان می دهند. پکن ممکن است به طور علنی شراکت بدون محدودیت خود با مسکو را تبلیغ کند، اما حتی شرکت های مالی دولتی چینی نیز محاسبات ریسک دارند.

در نهایت اثربخشی این اقدامات با چالش هایی مواجه خواهد شد و زمان بر خواهد بود. بانک‌های بین‌المللی به زمان نیاز دارند تا سیستم‌های پیچیده و پرهزینه را برای برآوردن نیازهای جدید ایجاد کنند. اعمال تحریم‌های ویرانگر بر بانک‌های چینی رقابت چین و آمریکا را فراتر از آنچه دولت بایدن با آن راحت است تشدید می‌کند. با این حال موفقیت این رویکرد جدید ممکن است رقابت قدرت های بزرگ را برای سال های آینده تعریف کند.