بازار؛ گروه بین الملل: حمل و نقل ریلی برقی برای اولین بار در سال ۱۹۲۵ در هند معرفی شد؛ زمانی که بخش ۱۶ کیلومتری راه آهن برقی شد تا خدمات حومه ای سریع از حومه بمبئی به شهر ارائه دهد. در بازه زمانی استقلال این کشور
در سال ۱۹۴۷ و سالهای اولیه قرن بیست و یکم، تلاشهای برقرسانی عمدتاً بر خطوط رفتوآمد و خطوط اصلی بینشهری متمرکز شد و بهتدریج به عنوان بخشی از برنامههای استراتژیک پنج ساله راهآهن هند پیشرفت کرد.
اما در ژانویه ۲۰۱۵، همه چیز تغییر کرد. هیئت ملی راه آهن، یک اداره محیط زیست برای هماهنگ کردن ابتکارات زیست محیطی در سراسر شبکه راه آهن هند ایجاد کرد. در این مرحله، لوکوموتیوها مخلوطی از گازوئیل و برق بودند و حدود ۴۵ درصد از شبکه ریلی برقی شده بود. تا دهه ۱۹۸۰، این شبکه تا حد زیادی با انرژی بخار کار می کرد. تلاشهای مدرنسازی، لوکوموتیو دیزلی را معرفی کرد، اما این امر مشکلات جدیدی در رابطه با امنیت انرژی به همراه داشت.
هند با برخورداری از چهارمین ذخایر بزرگ زغال سنگ در جهان، میتوانست قطارهای خود را هنگامی که با بخار حرکت میکردند، به حرکت در آورد، ضمن اینکه این کشور ۸۰ درصد وابستگی به واردات نفت خام دارد. از طرفی، سرمایه گذاری جدید اداره محیط زیست، شاهد افزایش قابل ملاحظه نرخ برق رسانی بوده است. در طول سالهای ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳، با نرخ ۱۶ کیلومتر مسیر در روز، نرخ برقرسانی تقریباً دو برابر نسبت به دوره پنجساله قبلی و ۹ برابر سریعتر از دوره قبل از آن، افزایش یافته است.
با ۹۴ درصد برق رسانی خطوط راه آهن از اول ژانویه ۲۰۲۴، نخست وزیر هند نارندرا مودی متعهد شده است که راه آهن هند ظرف چند ماه ۱۰۰ درصد برق رسانی خواهد شد
از سال ۲۰۱۴ حدود ۴۰ هزار کیلومتر برق رسانی شده است؛ در حالی که در تمام سال های قبل از سال ۲۰۱۴ این میزان ۲۱۸۰۱ کیلومتر بوده است. با ۹۴ درصد برق رسانی خطوط از اول ژانویه ۲۰۲۴، نخست وزیر هند نارندرا مودی متعهد شده است که راه آهن هند ظرف چند ماه به ۱۰۰ درصد برق رسانی خواهد رسید. بر اساس دادههای راهآهن هند، مجموع هزینههای برقیسازی راهآهن از سال ۲۰۱۴ به بیش از ۵.۵ میلیارد دلار رسیده است.
بر همین اساس، مدتی طول می کشد تا لوکوموتیوهای دیزلی کاملاً بازنشسته و با مشابه های الکتریکی جایگزین شوند، اما در حال حاضر جزر و مد به طور قابل توجهی تغییر کرده است، تا دسامبر ۲۰۲۳، ۱۰۲۳۸ لکوموتیو برقی و ۴۵۴۳ لکوموتیو دیزلی مشاهده شده است.
در همین راستا، معاون مدیر موسسه انرژی و منابع، یک موسسه تحقیقاتی مستقر در دهلی میگوید: سرعت برقرسانی بالاترین میزان در ۱۵ سال گذشته بوده است: بین سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۰، حدود ۲۰ هزار کیلومتر خطوط راهآهن برقدار شده اند و ۲۰ هزار کیلومتر دیگر از مسیر، بین سالهای ۲۰۲۰ تا نوامبر ۲۰۲۳ برقدار شده اند که این یک سرعت باورنکردنی از برق رسانی برای یک سیستم راه آهن بسیار وسیع است.
راهآهن هند به بزرگترین مصرفکننده برق کشور تبدیل شده و تأثیر این تغییر به سمت برقسازی بر استقلال انرژی این کشور قابل توجه است
به گفته معاون این موسسه، کلید موفقیت برق رسانی تامین مالی تضمین شده، صدور سریع مجوز، مهندسی سریع، تدارکات و ساخت و ساز، و تمرکززدایی قدرت هزینه و تصمیم گیری بوده است؛ به طوری که بسیاری از مناطق هند اکنون دارای ریل ۱۰۰ درصد برقی هستند. راهآهن هند به بزرگترین مصرفکننده برق کشور تبدیل شده است و تأثیر این تغییر به سمت برقسازی بر استقلال انرژی این کشور قابل توجه است. در همین راستا، کمیته امور اقتصادی کابینه در تصویب برقیسازی بخش غیر برقی باقیمانده شبکه راهآهن (۱۳۶۷۵ کیلومتر) در سال ۲۰۱۸ اعلام کرد که با تغییر این بخش، سالانه ۲.۸ میلیارد لیتر گازوئیل پرسرعت صرفهجویی میشود.
معاون مدیر موسسه انرژی و منابع همچنین می گوید: «هند بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار طی آوریل تا دسامبر ۲۰۲۳ برای واردات نفت خام هزینه کرد که این بار سنگینی بر دوش خزانه هر کشوری است که تلاش می کند مسیر توسعه را بالا ببرد.» علاوه بر افزایش امنیت انرژی، شبکه راهآهن هند میگوید که دلیل اصلی برقیسازی، سازگار کردن سیستم راهآهن با محیطزیست است.
سال گذشته، راه آهن هند یک هدف بلندپروازانه برای تبدیل شدن به یک تولید کننده کربن خنثی تا سال ۲۰۳۰ تعیین کرد. سهم تعیین شده ملی هند؛ تعهدی که به عنوان بخشی از توافقنامه پاریس در سال ۲۰۱۵ به سازمان ملل ارائه شده است، همچنین به سیستم ریلی کربن زدایی شده به عنوان ابزاری برای دستیابی کشور به هدف کاهش انتشار گازهای گلخانه ای اشاره می کند.
با این حال، در حال حاضر، الکتریسیته سازی لزوماً معادل کربن زدایی نیست. حدود ۷۰ درصد از برق این کشور همچنان از سوزاندن زغال سنگ تامین میشود، علیرغم اینکه سیاستهای اصلی در حال انجام برای تقویت انرژی خورشیدی است. در همین راستا، رئیس مرکز تحقیقات سیاست عمومی مستقر در کرالا، میگوید: «یک مشکل عمده در منبع انرژی برای برق وجود دارد. ما نیاز به سرمایهگذاری بیشتر در انرژیهای تجدیدپذیر داریم تا نیازهای انرژی راهآهن هند را برآورده کنیم و تعهدات آن در مورد تغییرات آب و هوایی را محقق نماییم.»
هند در زمینه راه آهن برقی بسیار جلوتر از سایر مناطق جهان ...
تغییر سریع هند به سمت ریل برقی در تضاد آشکار با نرخ برق رسانی و جاه طلبی موجود در سایر نقاط جهان است. آژانس بینالمللی انرژی در جدیدترین گزارش رهگیری صفر خالص ۲۰۵۰ خود میگوید: «تلاشهای بیشتری لازم است تا سیستمهای ریلی جهان نیازهای صفر خالص را برآورده کنند.» این گزارش نشان میدهد که طی دو دهه گذشته، انتشار مستقیم دی اکسید کربن از عملیات ریلی دیزلی به طور متوسط سالانه ۰.۶ درصد افزایش یافته است، در حالی که انتشار گازهای گلخانهای باید تا سال ۲۰۳۰ سالانه حدود پنج درصد کاهش یابد تا در مسیر یک بخش ریلی صفر خالص باشد.
در آلمان، دویچه بان، شرکت ملی راه آهن این کشور، یک هدف بی طرفی آب و هوا برای سال ۲۰۴۰ تعیین کرده است_ ده سال کامل عقب تر از هند_ و تحلیلگران شکایت دارند که این کشور در مسیر رسیدن به هدف ۲۰۳۰ خود برای برق رسانی شبکه ۷۵ درصدی قرار ندارد
در آلمان، دویچه بان، شرکت ملی راه آهن این کشور، یک هدف بی طرفی آب و هوا برای سال ۲۰۴۰ تعیین کرده است_ ده سال کامل عقب تر از هند_ و تحلیلگران شکایت دارند که این کشور در مسیر رسیدن به هدف ۲۰۳۰ خود برای برق رسانی شبکه ۷۵ درصدی قرار ندارد. در ایالات متحده نیز که طولانی ترین شبکه ریلی جهان را دارد، امتراک یکی از شرکتهای راهآهن آمریکایی، هدفی را برای انتشار صفر خالص تا سال ۲۰۴۵ تعیین کرده است. با این حال، برقرسانی با سرعت حلزون اتفاق میافتد، به طوری که در حال حاضر تنها یک درصد از مسیرهای ایالات متحده الکتریکی شده است.
فقدان اراده سیاسی برای تغییر وضعیت، و همچنین این واقعیت که راهآهنهای انگلیس قدیمیترین راهآهن در جهان هستند و بودجههای موجود معمولاً برای تعمیرات فوریتر مصرف میشود، دلایلی برای پیشرفت کند برقرسانی در این کشور ذکر شده است
در همین حال، در انگلیس، شبکه ریلی تا ۲۰۵۰ به صفر خالص خواهد رسید_ دو دهه کامل پس از هند_ و برنامهریزی میکند و در حال حاضر ۳۸ درصد شبکه راه آهن برقی است. شبکه ریلی هدف خود را برق رسانی به ۴۴۸ کیلومتر مسیر در سال تعیین کرده است، اما در سال ۲۰۲۲ تنها توانست ۲.۲ کیلومتر را برق رسانی کند. فقدان اراده سیاسی برای تغییر وضعیت، و همچنین این واقعیت که راهآهنهای انگلیس قدیمیترین راهآهن در جهان هستند و بودجههای موجود معمولاً برای تعمیرات فوریتر مصرف میشود، دلایلی برای پیشرفت کند برقرسانی در این کشور ذکر شده است.
نظر شما