به گزارش بازار، بیمه بیکاری یکی از حمایت‌های اجتماعی است که سازمان تامین اجتماعی بر اساس آن مکلف است با دریافت حق بیمه بیکاری مقرر به کارگران مشمول قانون بیمه که به طور غیر ارادی بیکار و از سوی ادارات تعاون، کار و رفاه اجتماعی معرفی شده‌اند، مقرری بیمه بیکاری پرداخت کند.
بیمه شدگانی که به دلیل بروز حوادث قهریه و غیر مترقبه از قبیل سیل، زلزله، جنگ، آتش‌سوزی و... بیکار شوند، می‌توانند از مقرری بیمه بیکاری استفاده کنند. همچنین بیمه شدگانی که به علت تغییرات ساختار اقتصادی واحد مربوطه به تشخیص وزارتخانه ذیربط و تأیید شورای عالی کار، بیکار موقت شناخته شوند، بیمه بیکاری دریافت خواهند کرد.
بیمه بیکاری به کارگران مشمول قانون کار و تابع قانون تامین اجتماعی تعلق می‌گیرد و بر اساس آن کارفرما مکلف است سه درصد از مزد کارگر را به صندوق بیمه بیکاری واریز کند.
بر اساس گزارش مرکز برنامه‌ریزی و اطلاعات راهبردی وزارت کار، در سال ۱۴۰۱ تعداد کل مقرری بگیران بیمه بیکاری ۱۷۵ هزار و ۳۹۱ نفر بوده که از این تعداد ۱۱۱ هزار و ۴۵۸ نفر مرد و ۶۳ هزار و ۹۳۳ نفر زن هستند. تعداد مقرری بگیران بیمه بیکاری در سال ۱۴۰۱ نسبت به سال ۱۴۰۰ که ۱۸۶ هزار و ۴۲۲ نفر بوده کاهش پیدا کرده است.
در بین استان‌های کشور، تهران با ۴۶ هزار و ۴۳۹ نفر و پس از آن اصفهان و خراسان رضوی به ترتیب بیشترین تعداد مقرری بگیران بیمه بیکاری را به خود اختصاص داده‌اند.
مقرری بیمه بیکاری مبلغی است که ماهانه به مقرری بگیران پرداخت می‌شود و میزان و مدت استحقاق بهره‌مندی از آن بر اساس سابقه پرداخت حق بیمه بیکاری و متوسط مزد، حقوق یا کارمزد روزانه کارگر مشمول بیمه بیکاری مشخص می‌شود.
پیشتر علی حسین رعیتی‌فرد ـ معاون روابط کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی از کاهش تعداد مقرری بگیران بیمه بیکاری در دو سال دولت سیزدهم خبر داده و گفته بود: در تیرماه ۱۴۰۰ تعداد مقرری بگیران بیمه بیکاری ۲۷۰ هزار نفر بودند که شهریورماه سال ۱۴۰۰ به ۲۴۰ هزار نفر کاهش پیدا کرد و تا تیرماه ۱۴۰۲ نیز ۱۷۶ هزار نفر بیمه بیکاری دریافت کردند.
آنطور که وی گفته این کاهش آمار نشان می‌دهد تلاش‌های دو سال گذشته باعث شده تعداد مقرری بگیران بیمه بیکاری به دلایلی از جمله بازگشت به کار یا کاهش اخراج و تعدیل نیرو کاهش پیدا کند.
نظر شما