به گزارش بازار، قرارداد آتی یکی از انواع ابزارهای مشتقه است که به موجب آن فروشنده تعهد می‌کند در سررسید تعیین‌شده، تعداد معینی از دارایی پایه را به قیمتی که در زمان انعقاد قرارداد تعیین می‌شود، بفروشد و در مقابل خریدار متعهد می‌شود آن تعداد معین از دارایی پایه را در تاریخ سررسید خریداری کند؛ بنابراین در قراردادهای آتی بر خلاف قراردادهای اختیار معامله هر دو طرف خریدار و فروشنده متعهد به انجام معامله در سررسید قرارداد هستند.
از این رو هر دو طرف در راستای تضمین انجام تعهدات، مکلف به ارائه وجهی با عنوان وجه تضمین هستند. این وجه تضمین به‌صورت روزانه با توجه به تغییرات قیمت دارایی پایه و معاملات قرارداد آتی، به روزرسانی می‌شود.
قراردادهای آتی قراردادهایی استاندارد با مشخصات تعیین‌شده هستند که در اطلاعیه‌های فرابورس به اطلاع عموم خواهد رسید و هیچ‌کدام از طرفین امکان تغییر این مشخصات را نخواهند داشت.
از سوی دیگر قرارداد آتی، قراردادی دو طرفه است؛ به این معنی که سرمایه‌گذاران در این بازار می‌توانند علاوه بر افزایش قیمت، از کاهش قیمت‌ها نیز سود کسب کنند. به‌طور کلی قراردادهای آتی در کنار سایر ابزارهای مشتقه امکان مدیریت ریسک پرتفوی را فراهم می‌کند.
در کنار مزایای اشاره‌شده این قراردادها پرریسک هستند و با توجه به اهرمی بودن آن‌ها، ورود به معاملات این اوراق نیاز به مهارت و تخصص بالایی دارد.
نظر شما