آمریکا و چین نمی توانند یکدیگر را شکست دهند؛ درس گرفتن از نقاط قوت یکدیگر

بازار، گروه بین الملل: سایت thinkchina در مقاله ای با قلم « ژو ژیقون» نوشت: رقابت سالم جهت بهبود زندگی مردم، چارچوبی سازنده‌تر برای تعامل بین چین و ایالات متحده آمریکا خواهد بود و اندکی فروتنی فرهنگی در فرآیند خودکاوی و نقد خود راه درازی خواهد داشت.

ترجمه متن مقاله در ادامه می آید.

آمریکا و چین درگیر رقابت شدیدی هستند. اما آنها دقیقا جهت رسیدن به چه هدفی رقابت می کنند؟ برتری ایدئولوژیک؟ سلطه جهانی یا سیستم های سیاسی جذاب؟

برخی از مردم رقابت آمریکا و چین را از منظر ایدئولوژیک می بینند. برای مثال، رئیس جمهور «جو بایدن» چالش های جهانی را در قالب دموکراسی در مقابل استبداد ترسیم کرده است. او میزبان اولین اجلاس سران برای دموکراسی در دسامبر ۲۰۲۱ در واشنگتن دی سی بود و از کشورهای دموکراتیک خواست تا با خودکامه هایی مانند روسیه و چین مبارزه کنند. بایدن همچنین «شی جین پینگ»، رهبر چین را دیکتاتور خوانده است.

بذرهای رقابت آمریکا و چین

کنگره ایالات متحده آمریکا به وضوح ظهور چین را به عنوان یک تهدید ایدئولوژیک می بیند. کمیته بلندپایه کنگره ضد چین، که در ژانویه ۲۰۲۳ تشکیل شد، کمیته منتخب مجلس نمایندگان ایالات متحده برای رقابت استراتژیک بین ایالات متحده و حزب کمونیست چین نامیده می شود و دولت ایالات متحده آمریکا را در مقابل حزب حاکم چین قرار می دهد.

برخی دیگر، پروژه های جاه طلبانه چین مانند ابتکار یک کمربند یک جاده (BRI) را به عنوان تلاشی برای از بین بردن سلطه جهانی ایالات متحده علیرغم فقدان توانایی و قصد چین برای انجام این کار می دانند. دولت ایالات متحده نه تنها از این طرح انتقاد کرده و متحدان خود را برای دوری از آن تحت فشار قرار داده است، بلکه اقدامات متقابلی نیز انجام داده است. کریدور اقتصادی جدید هند-خاورمیانه-اروپا که در اجلاس سران گروه ۲۰ در سپتامبر ۲۰۲۳ در هند رونمایی شد، به شدت مورد حمایت دولت بایدن است و رقیب طرح یک کمربند یک جاده چین است.

ماهیت رقابت بین امریکا و چین باید در مورد ظرفیت حاکمیتی و توانایی ارتقای رفاه شهروندان باشد

برخی بررسی کرده‌اند که چرا حزب کمونیست چین (ح‌ک‌پی) در چین محبوبیت خود را حفظ کرده است. بر اساس گزارشی که توسط گروهی از محققان دانشگاه هاروارد انجام شده است، از سال ۲۰۰۳ رضایت شهروندان چینی از دولت تحت رهبری ح‌ک‌چ تقریباً در سراسر جهان افزایش یافته است. از تأثیر سیاست های ملی گرفته تا رفتار مقامات محلی، شهروندان چینی دولت را تواناتر و مؤثرتر از همیشه ارزیابی می کنند. برخی دیگر پیشنهاد می کنند که رشد چین با هر مدل توسعه مطابقت دارد. چین شرایط منحصر به فرد فرهنگی و تاریخی خود را با تجارب توسعه سایر کشورها ترکیب کرده است که دستاوردهای آن در چند دهه گذشته را نشان می دهد.

بدون شک رقابت آمریکا و چین حاوی عناصری از ایدئولوژی، نفوذ جهانی و مدل سیاسی است. اما ماهیت این رقابت در مورد ظرفیت حاکمیتی و توانایی ارتقای رفاه شهروندان باید باشد. به جای تمرکز بر رقابت، شاید دو کشور بتوانند در هر کجا که برتری دارند از یکدیگر بیاموزند.

هم ایالات متحده آمریکا و هم چین به سیستم های خود اطمینان دارند. در ایالات متحده، عموماً بر این باورند که دموکراسی به سبک غربی بهترین شکل حکومت است که از ایده یونان باستان یعنی حکومت مردم سرچشمه می گیرد. مهمتر از همه، شهروندان حق رای دادن در انتخابات منظم و رقابتی و برخورداری از آزادی بیان را دارند. در چین، دولت چهار اعتماد به نفس را در بین مردم ترویج کرده است - مردم چین باید به مسیر انتخاب شده مطمئن باشند، به نظریه های راهنما اطمینان داشته باشند و به نظام سیاسی و فرهنگ اعتماد داشته باشند.

با این حال، در واقعیت به نظر نمی رسد هیچ کدام از این دو قدرت به خود اطمینان داشته باشند. به عنوان مثال اگر ایالات متحده به سیستم دموکراتیک خود تا این حد اطمینان دارد، چرا از مداخله خارجی می ترسد؟ ممنوعیت محصولات هوآوی و بستن موسسات کنفوسیوس نشان دهنده ناامنی و عدم اعتماد آمریکا است.

علاوه بر این، هم آمریکا و هم چین در سیاست های خود از ایدئولوژی پیروی نمی کنند. ایالات متحده که قهرمان دموکراسی است، روابط نزدیکی با چندین دولت خودکامه حفظ کرده است. برای مثال چندین دهه است که به راحتی نقض حقوق بشر در عربستان سعودی، یک سلطنت مطلقه را نادیده گرفته است. اخیرا واشنگتن در حال بررسی یک توافق امنیتی با عربستان سعودی است که شبیه توافقات با ژاپن یا کره جنوبی است.

امروز زمان مناسبی برای ترویج دموکراسی به سبک آمریکایی نیست. تیراندازی های مکرر دسته جمعی، بی خانمانی های دائمی، تنش های نژادی فزاینده، زیرساخت های ویران و عدم یک پارچگی دولت ملی تحت سلطه هشت ساله ها تنها برخی از مشکلاتی است که بسیاری از چینی ها و دیگران را به این باور رسانده که ایالات متحده آمریکا چراغ امید یا شهر درخشان نیست.

چالش‌های چین بسیار زیاد است، مانند اقتصاد رو به زوال، بیکاری بالا در میان جوانان و خاکستری شدن جمعیت. انتقال مسالمت آمیز قدرت رهبری حزب یک چالش بلندمدت است. جانشین شی کی خواهد بود؟ حزب چگونه می تواند انتقال آرام قدرت را تضمین کند؟ در حالی که دولت چین به توانایی خود در تمرکز منابع برای انجام کارهای بزرگ می بالد، برخی دیگر اشاره می کنند که فاقد کنترل و تعادل است که منجر به فساد، سوء مدیریت منابع و سوء استفاده از قدرت می شود.

خودپسندی باید با فروتنی فرهنگی جایگزین شود؛ فرآیندی از خودکاوی و انتقاد از خود همراه با میل به یادگیری از دیگران

عادات قدیمی نگاه کردن به کشورها از دریچه ایدئولوژی سیاسی به سختی از بین می رود. تغییر طرز فکر برای واقع بینانه و منطقی بودن لازم است. اشاره کردن با انگشت به سمت دیگران کمکی به حل مشکلات در خانه نمی کند. خودپسندی باید با فروتنی فرهنگی جایگزین شود؛ فرآیندی از خودکاوی و انتقاد از خود همراه با میل به یادگیری از دیگران.

آمریکا و چین نمی توانند یکدیگر را شکست دهند و بزرگترین دشمنان خودشان هستند. هم چین و هم ایالات متحده کشورهای مغرور هستند، اما باید متواضع باشند و آماده باشند وضیت خود را بهبود بخشند.