به گزارش بازار، محمد عبدهزاده رئیس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق تهران گفت: براساس اطلاعات موجود در سامانه کدال بورس از سال ۱۳۹۷، نرخ استهلاک صنایع داروسازی در حوزه ماشین آلات از نرخ سرمایه گذاری بیشتر شده است یعنی ماشین آلات این صنعت به سرعت مستهلک میشود و شرکتهای داروسازی بدلیل اختلاف نرخ ارز و کمبود نقدینگی توان خرید خطوط جدید و بازسازی ماشین آلات را ندارند.
عبده زاده در پاسخ به پرسش خبرنگار خبرگزاری صداوسیما در خصوص چالشهای آینده صنعت دارو با پیشی گرفتن نرخ استهلاک از نرخ سرمایه گذاری افزود: سال گذشته کمبود سرم داشتیم که با ریشه یابی علل آن مشخص شد که چند کارخانه قدیمی تولیدکننده سرم که به صورت شبانه روزی فعالیت میکردند به دلیل نیاز کشور نه فرصت بازسازی خطوط داشته اند و نه سرمایه گذاری جدیدی در زمینه سرم سازی انجام شده است. سوددهی پایین، هزینههای جابجایی و اقتصادی نبودن محصول، انگیزه را برای سرمایه گذاری در آن حوزه کاهش میدهد.
وی ادامه داد: وقتی یک تولید کننده برای احداث یک کارخانه داروسازی و توسعه خطوط جدید باید همه هزینه هایش را به نرخ روز و ارز آزاد پرداخت کند و کالایی را تولید کند که برای قیمت گذاری آن ماهها در نوبت بماند بنابراین این سرمایه گذار به جای دارو در زمینه دیگری سرمایه گذاری میکند.
رئیس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق تهران به چالش این روزهای صنعت دارو اشاره کرد و گفت: وقتی یک شرکت یا مجموعه ساختار سوددهی خود را از دست میدهد آن صنعت مستهلک میشود، چیزی که هم اکنون گریبانگیر صنعت داروست که با مستهلک شدن، روز به روز واردات سهم تولید را میگیرد و با ارزبری بالا و قیمت چند برابری مصرف کننده، اختلال در تامین به موقع دارو را در پی دارد.
به گفته رئیس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق تهران کمبود دارویی حال حاضر مصداق همین مستهلک شدن صنعت داروسازی و قیمت گذاری دستوری و تخصیص ارز است که با کنارهم قرار گرفتن این مسائل در عمل تامین پایدار و آرامش خاطر بیماران برای تامین دارو با خطر مواجه میشود که مصادیق آن در داروخانهها مشهود است.
وی با بیان اینکه نه تنها در صنعت داروسازی بلکه در کل تولید کسی متقاضی ارز چند نرخی نیست، افزود: ارز به همه اجزای تولید تعلق نمیگیرد و به یک قلم ماده موثره تعلق میگیرد که ارزش آن در بهای تمام شده حدود ۳۰ درصد است و حدود ۷۰ درصد بهای تمام شده متاثر از نرخ تورم کشور و نرخ ارز آزاد است.
عبده زاده گفت: تصوری که از حوزه بهداشت و درمان در دولت وجود دارد این است که به دلیل اینکه به بخشی از اعضا ارز تعلق میگیرد فکر میکنند قیمت تمام شده هم باید ثابت نگه داشته شود در صورتی که بقیه عوامل تولید همچون حقوق، دستمزد، بسته بندی، هزینههای آزمایشگاهی و ماشین آلات تابع نرخ روز ارز و نرخ تورم کشور است و این فاصله میان بهای تمام شده و قیمت ارائه شده که در طول سال افزایش مییابد در عمل باعث میشود حاشیه سود شرکتها شکننده شود و توان حفظ و نگهداری وضع موجود را نداشته باشند یعنی حمایت لازم از صنعت صورت نمیگیرد.
به گفته رئیس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق تهران؛ در برنامه هفتم توسعه هیچ بحثی نه تنها برای توسعه صنعت داروسازی وجود ندارد بلکه برای حفظ زیرساختهای موجود هم چیزی دیده نشده است.
وی گفت: از طرفی میگویند دارو کالای راهبردی است، ولی از طرف دیگر نگاهی که به صنعت داروسازی وجود دارد نگاه راهبردی و توسعه محوری نیست.
نظر شما