یاسمن بلوردی؛ بازار: صنعت گیاهان دارویی اگرچه چند سالی است احداث شده است و اقداماتی نیز در این حوزه انجام گرفته است اما به گفته کارشناسان این صنعت نیازمند حمایت همه جانبه دولت است. دکتر علی صالح نیا، کارآفرین و مدیر شرکت داروسازی خُرَمان دارو است که در منطقه لرستان در زمینه گیاهان دارویی فعالیت میکند. در ادامه گفت و گوی ما را با این فعال صنعت گیاهان دارویی می خوانید.
علی صالح نیا در ابتدا می گوید: در حال حاضر بیش از ۴۰۰ قلم گیاه دارویی و معطر در منطقه زاگرس وجود دارد و ما روی دو نوع گیاه «مورد و مرزه» کار می کنیم. درواقع از سال ۷۳ شروع به کار کردیم اما ۱۰ سال اول کارهای مطالعاتی انجام دادیم تا امروز که کارها به نتیجه رسیده است و درحقیقت از سال ۸۰ تا به امروز فعالیت جدی داشتهایم.
صالح نیا میافزاید: با راه اندازی این کسب و کار در حال حاضر بالغ بر ۱۰۰ نفر بطور مستقیم در کارخانه مشغول به کار شدهاند و حدود ۱۵ هکتار کشت داریم. اما حجم مصرفی ما و مصرف کشور با این سطوح محدود تامین نمیشود و بایستی بسیار روی آن کار شود تا نیازها برطرف شود. روند کاری ما نیز به این صورت است که این دو گیاه را کشت میکنیم و سپس آنها را تبدیل به داروهای مختلف میکنیم. به عنوان مثال از گیاه مرزه برای تولید داروی ضد التهاب و ضد عفونت یا به عبارتی برای داروهای بیماریهای التهابی و عفونی استفاده میکنیم. البته باید بدانیم که دارو مثل طلا می ماند و بستگی به سلیقه زرگر و نوع مدلی که از ان طلا بسازد دارد. به این معنا که از یک گیاه تنها برای تولید یک دارو استفاده نمیشود و ممکن است بر اساس نیاز جامعه در ساخت چندین نوع دارو از یک گیاه خاص استفاده شود.
اسانس آویشن صنعتی کیلویی ۱۰۰ هزار تومان است اما اگر قرار باشد از گیاه استخراج شود کیلویی ۳ میلیون تومان میشود پس سازندهها از عدم توجه سازمانهای نظارتی استفاده میکنند و سعی میکنند از این مواد استفاده کنند و سود شان را ببرند!
این فعال صنعت گیاهان دارویی در خصوص حجم سرمایه گذاری برای راه اندازی کسب و کار خود می گوید: ما برای راه اندازی این کار حدود ۲۰ میلیارد تومان سرمایه گذاری کرده ایم اما اینکه یک شرکت به طور همزمان کار تحقیق، کشت و فرآوری را با هم انجام دهد بسیار سخت است و گاها اصلا مقدور نیست اما در حال حاضر ما این کار را فقط در حد نیاز خود انجام میدهیم.
حجم تولیدات گیاهان دارویی ما تنها ۵ درصد نیاز کشور است
صالح نیا خاطرنشان میکند: کشاورزان گیاهان دارویی ما تمام قد نیستند و متولیان امر و کشاورزان این قضیه را جدی نمیگیرند. از سوی دیگر هیچ کس هم از مسئولان مربوطه پاسخی نمیخواهد که برفرض آیا فلان وزیر توانسته است این کار را سامان بدهد یا خیر.
وی میگوید: علاوه بر این اگر بررسی کنید که شرکتهای دارویی که تولید داروی گیاهی دارند چند درصدشان مواد اولیه خود را از داخل تامین میکنند، خواهید دید که تعدادشان کم هستند. اما مثلا یک نفر که از خارج مواد میآورد در این جا فرموله میکند، به اسم مواد داروی گیاهی میفروشد و سودش را هم میبرد اما کسی که میخواهد درست کار کند کار برای وی گران در میآید. به عنوان مثال اسانس آویشن صنعتی کیلویی ۱۰۰ هزار تومان است اما اگر قرار باشد از گیاه استخراج شود کیلویی ۳ میلیون تومان میشود پس سازندهها از عدم توجه سازمانهای نظارتی استفاده میکنند و سعی میکنند از این مواد استفاده کنند و سود شان را ببرند!
دولت نباید منتظر باشد تا مثلا یک شرکت بیاید و با انجام تحقیقات علمی اثبات کند که با اضافه کردن سالانه ۲۵۰ گرم مرزه به غذای هر مرغ گوشتی هم کیفیت گوشت بالا میرود، هم عفونی نمیشود و هم متابولیک های عفونی و دارویی را وارد بدن مصرف کنندگان نمیکند بلکه باید خود دست به کار شود و صنعت گیاهان دارویی را احیا سازد
این فعال صنعت گیاهان دارویی در خصوص تکنولوژی مورد استفاده در این صنعت نیز میگوید: از نظر فنی در زمینه گیاهان دارویی کم و کسری نداریم چون صنایع ما برعکس کشاورزی ما خوب پیشرفت کرده است. به همین دلیل برای این کار یکسری دستگاه های آنالیز استفاده میشود که طبیعتا از شرکتهای معتبری باید خریداری شود اما از نظر فناوری شرکتهای داخلی خوب کار میکنند و توانمندی این را دارند که هزار تن و هکتارها گیاهان دارویی را پوشش بدهند و تبدیل به کالای قابل مصرف کنند.
وی در پاسخ به این سوال که حجم تولیدات گیاهان دارویی سالانه در کشور چقدر است می گوید: تولیدات ما ۵ درصد نیاز کشور و توانمندی خود ما است چون مواد طبیعی استفاده میکنیم و باید کشت کنیم که زحمات زیادی دارد. درواقع ما وابسته به کشورهای خارجی و یا داخلی نیستیم که مواد مورد نیاز ما را به طور کامل داشته باشند.
پروسه سالم سازی گوشت مرغ یک پروسه ملی است
این کارآفرین حوزه گیاهان دارویی میگوید: ما با استفاده از گیاه مرزه دارویی تولید کردهایم که برای سلامت غذایی کشور فوقالعاده حیاتی است. به طوری که حتی اگر پودر مرزه را وارد خوراک مرغ کنیم دیگر نیاز به استفاده از یک گرم آنتی بیوتیک ندارند. این در حالی است که سالانه میلیونها تومان مواد سمی خریداری می کنیم که عفونتهای طیور را کنترل کنیم اما اگر فقط ۱ دهم همین هزینه را صرف کشت گیاهان دارویی کنیم و به خوراک مرغداریها اضافه کنیم قطعا مرغهای پرورشی آلوده، عفونی و مسموم نمیشوند. به این ترتیب هم عملکردشان بالا می رود و هم گوشت سالم تولید میشود اما متاسفانه گوش کسی به چنین مساله مهمی بدهکار نیست.
صالح نیا ادامه میدهد: برای این میزان مرغی که در کشور پرورش داده میشود بالای ۵۰ هزار هکتار کشت مرزه نیاز است تا در خوراک شان اضافه شود اما تحقق آن توان مالی زیاد و همت بالایی میخواهد و ما به تنهایی نمیتوانیم آن را انجام بدهیم چرا که به قول معروف برای یک مملکت مملکتی باید کار کند!
دولت باید هزینه کند که مرغ سالم دست مردم برسد، البته با این کار خودش از سود آن بهره مند میشود چون در سیکل درمان دو تا سه برابر فرایند سالم سازی غذا باید هزینه بپردازد
وی با بیان اینکه پروسه سالم سازی گوشت مرغ یک پروسه ملی است، میافزاید: دولت باید همت کند و کمکهای ویژه ای به این موضوع کند چون هزینه تحقیقات سنگین است و هیچ شرکت خصوصی وامهای ۳۰ تا ۴۰ درصدی را صرف تحقیقات نمیکند چون قطعا به صرفه شان نیست. درواقع دولت نباید منتظر باشد تا مثلا یک شرکت مانند ما بیاید اثبات کند که با اضافه کردن سالانه ۲۵۰ گرم مرزه به غذای هر مرغ گوشتی هم کیفیت گوشت بالا میرود، هم عفونی نمیشود و هم متابولیک های عفونی و دارویی را وارد بدن مصرف کنندگان نمیکند. به عبارت دیگر در کارهای زیربنایی سازمانهای خاصی باید اقدام کنند اما کمتر چنین چیزی دیده می شود؛ یعنی همه علاقمند هستند و تشویق میکنند اما جایی که باید هزینه شود معذوریتهایی دارند.
صالح نیا در پایان با بیان اینکه دولت باید هزینه کند که مرغ سالم دست مردم برسد، تاکید میکند: البته با این کار خودش از سود آن بهرهمند میشود چون در سیکل درمان دو تا سه برابر فرایند سالم سازی غذا باید هزینه بپردازد.
نظر شما