بازار؛ گروه بین الملل: در دو بخش پیشین مقاله شورای روابط خارجی اروپا تحت عنوان «نزدیکی با آمریکا، کنترل و مهار روسیه، و دور نگه داشتن چین: چگونه اروپایی ها در دنیای رقابتی حرکت می کنند؟» گفته شد که اتحادیه اروپا احتمالاً با تصمیمهای راهبردی دشواری روبرو خواهد شد: حمایت از امریکا در رقابت ژئوپلیتیکی خود با چین، مجازات چین به خاطر حمایت از روسیه و یا بازسازی روابط با مسکوی بعد از جنگ؛ یعنی، در حالی که روابط اروپا با روسیه دستخوش یک مشکل واقعی شده، پس از پایان جنگ اوکراین، اروپایی ها احتمالاً در مورد روابط بلندمدت خود با مسکو اختلاف نظر خواهند داشت.
ترجمه بخش سوم را در ادامه می خوانیم.
در آوریل ۲۰۲۳، شورای خارجی اروپا یک نظرسنجی در ۱۱ کشور عضو اتحادیه اروپا از جمله اتریش، بلغارستان، دانمارک، فرانسه، آلمان، مجارستان، ایتالیا، هلند، لهستان، اسپانیا و سوئد انجام داد تا جایگاه شهروندان اروپایی در جهان امروز مشخص شود. پس از این مطالعه، این دو کارشناس در شورای روابط خارجی اروپا اعلام کرد که هنگامی که ما نظرسنجی خود را در بهار ۲۰۲۱ انجام دادیم، میراث ترامپ و تصاویر ساختمان کنگره مورد حمله توسط شورشگران، عمیقاً در اذهان مردم اروپا جا افتاده بود.
در حالی که نیاز به همکاری استراتژیک با ایالات متحده در نتایج نظرسنجی آنها کاملاً وجود داشت، هیچ کشور عضو اتحادیه اروپا ایالات متحده را عمدتاً «متحد» تلقی نکرده که منافع و ارزش های اروپایی را به اشتراک بگذارد. احساس اتحاد در کشورهایی مانند لهستان و دانمارک بیشتر آشکار بود، اما حتی در این کشورها نیز پاسخ دهندگان عمدتاً ایالات متحده را به عنوان شریک ضروری در نظر می گرفتند. در آلمان و اتریش هم بیش از ۲۰ درصد از مردم، ایالات متحده را به عنوان «رقیب» قلمداد کرده اند.
اما زمانی که به سمت سال ۲۰۲۳ حرکت می کنیم، این تصویر به طور قابل توجهی متفاوت است. اکثریت در دانمارک و لهستان، ایالات متحده را «متحد» اروپا می دانند که در هلند، سوئد و آلمان نیز دیدگاه برجسته ای است. در اتریش و آلمان، کسانی که ایالات متحده را رقیب و یا دشمن خود می دانند، اکنون تنها ۶ درصد را تشکیل می دهند. در بلغارستان نیز بیش از ۱۰ درصد از مردم، آمریکا را دشمن می دانند.
از طرفی، جنگ روسیه علیه اوکراین شاهد بازگشت رهبری ایالات متحده به اروپا بوده و بر همین اساس، به نظر میرسد رهبران و مردم اروپا به طور یکسان از پذیرش این موضوع خوشحال بودهاند. با این حال، سه چهارم پاسخ دهندگان موافق هستند که اروپا نمی تواند همیشه به ایالات متحده تکیه کند، و باید مراقب توانایی های دفاعی خود باشد؛ در حالی که کمتر از یک دهم معتقدند که ایالات متحده همیشه از اروپا محافظت خواهد کرد. بنابراین، اروپایی ها در خصوص توانایی های دفاعی خود نیازی به نگرانی ندارند.
این افزایش نسبت به نظرسنجی انجام شده در نوامبر ۲۰۲۰ قابل مشاهده است، علیرغم این واقعیت که در آن زمان، ترامپ هدف ناتو را زیر سوال می برد و تهدید به خروج ایالات متحده از این ائتلاف می کرد. این افزایش به ویژه در مجارستان، هلند و آلمان مشهود بوده است.
در حالی که اروپاییها تعامل قوی دولت بایدن در اوکراین را دلیلی برای آرامش نمیدانند، به شدت احساس می کنند که باید ظرفیت خود را برای اقدام در حوزه امنیتی و دفاعی افزایش دهند
بنابراین، اروپاییها تعامل قوی دولت بایدن در اوکراین را دلیلی برای آرامش نمیدانند. برعکس، آنها به شدت احساس می کنند که باید ظرفیت خود را برای اقدام در حوزه امنیتی و دفاعی افزایش دهند. این نتایج باید به همه آن سیاستمدارانی که نگران هستند اطمینان دهد که نمی توانند هزینه های اضافی برای قابلیت های نظامی را که اکنون قریب الوقوع به نظر می رسد، به مردم منتقل کنند.
در ماه مارس، ینس استولتنبرگ دبیرکل ناتو، از کشورهای عضو خواست تا افزایش هزینههای دفاعی خود را تسریع بخشند، زیرا تنها هفت کشور از ۳۰ کشور ناتو به هدف فعلی خود یعنی صرف ۲ درصد از تولید ناخالص داخلی خود برای دفاع در سال ۲۰۲۲ دست یافتهاند. در عین حال، اروپایی ها اتکای خود به آمریکا برای امنیت را خطرناک نمی بینند.
همانطور که در بالا نشان داده شد، به طور متوسط ۴۷ درصد، این رابطه را دارای مزایای بیشتری نسبت به خطرات آن می دانند؛ در حالی که تنها ۱۵ درصد برعکس فکر می کنند. در حالی که به طور متوسط اکثریت موافق هستند که اتحاد فراآتلانتیک در مورد انتخاب مجدد ترامپ ضعیف تر خواهد بود، آنها معمولاً این سناریو را بعید می دانند.
این موضوع نشان میدهد که اگرچه آنها ممکن است از سرمایهگذاری در قابلیتهای دفاعی اروپا حمایت کنند، اما در مورد نیاز به انجام فوری یا به عنوان یک اولویت متقاعد نشدهاند.
دیدگاه اروپایی ها در مورد تأثیر دولت آینده ترامپ بر اتحاد امنیتی اروپا با ایالات متحده
نزدیکی اروپا به ایالات متحده به معنای تمایل به حمایت از امریکا در برابر چین در درگیری فرضی بر سر تایوان نیست.
اگر درگیری بین ایالات متحده و چین بر سر تایوان رخ دهد، به طور متوسط، تنها حدود یک چهارم مردم اروپا تمایل دارند که کشور آنها طرف آمریکا را بگیرند، در حالی که اکثریت مایلند بی طرف بمانند
علیرغم دخالت آمریکا در ایستادگی در برابر روسیه، تعداد کمی از اروپاییها معتقدند که باید به ایالات متحده لطف کنند. اگر درگیری بین ایالات متحده و چین بر سر تایوان رخ دهد، به طور متوسط، تنها حدود یک چهارم آنها تمایل دارند که کشورشان یا اروپا طرف آمریکا را بگیرند، در حالی که اکثریت واضح مایلند بی طرف بمانند. آمریکاییها بیشترین حامیان را در میان مردم سوئد، لهستان، هلند و دانمارک پیدا میکنند، اما حتی در این کشورها، اکثریت (یا ۴۹ درصد در مورد سوئد) بیطرفی را انتخاب میکنند.
بنابراین، به نظر نمیرسد اروپاییها با دیدگاه بسیاری از استراتژیستهای آمریکایی مبنی بر اینکه جناح شرقی ناتو و رویکرد ایندو_پسیفیک و اقیانوس آرام دو صحنه به هم پیوسته هستند (مثلاً به دلیل همکاری روسیه و چین) موافق نیستند.
آنها ظاهراً این واقعیت را نیز در نظر نمی گیرند که اگر اروپایی ها سیگنالی را نشان دهند که می خواهند از مناقشه ای که برای ایالات متحده مهم است دور بمانند، برای تصمیم گیرندگان آمریکایی دشوارتر خواهد بود که به نفع حفظ دخالت امریکا در اروپا رأی دهند.
واکنش اروپا به درگیری احتمالی بین ایالات متحده و چین بر سر تایوان
در این راستا، این مسئله مهم است که آیا مردم، ایالات متحده را متعلق به اروپا و کشورشان را «متحد» یا «شریک» می دانند یا خیر. کسانی که امریکا را «متحد» میدانند، نسبت به کسانی که ایالات متحده را صرفاً «شریک» میدانند، در مورد جنگ با چین بر سر تایوان، بسیار مایلند که طرف آمریکا را بگیرند. بنابراین، سیاستگذاران اتحادیه اروپا و ایالات متحده باید به طور فزاینده ای در مورد میزان اتحاد خود شفاف باشند.
نظر شما