بازار؛ وحید پورتجریشی: ورود رمزارزها به دنیای فناوری های مالی یا همان فینتک، اگرچه ۱۳ سال پیش امری جدی به حساب نمی آمد، اما با توسعه «وب ۳» و زیرساخت های مرتبط با آن از جمله صنعت بلاکچین و هوش مصنوعی، امروزه به یکی از مولفه های تاثیرگذار در اقتصاد بین الملل تبدیل شده است.
اما همچون هر مفهوم دیگری در حوزه اقتصاد و روابط بین الملل، موضوع رمزارزها و فینتک نیز دایره دربرگیری گسترده ای داشته و نمی توان به آن، به چشم یک تجارت ساده الکترونیک نگاه کرد. فناوری بلاکچین امروزه در صنایع مختلف از مدیریت توزیع گرفته تا صنعت داروسازی کاربردهای فراوان داشته و می توان گفت که این فناوری، به زودی تمامی جنبه های زندگی اقتصادی شهروندان جامعه مدرن جهانی را در بر خواهد گرفت که با توجه به پیشرفت روزافزون و دقیقه ای فناوری اطلاعات و ارتباطات، گریزی از شیوع مویرگی این فناوری در زندگی بشر نیست.
تاثیر فاز جدید امنیت دارایی های دیجیتال در روابط بین الملل
اگرچه سرقت رمزارزها از طریق فرآیندهای مختلف از جمله حملات سایبری و هکینگ موضوع جدید نبوده و سالانه هزاران مورد از این دست اتفاقات در سراسر جهان در حال وقوع هستند، اما خبرگزاری رویترز خبری مبنی بر دست داشتن هکرهای کره شمالی در حمله سایبری ماه ژوئن سال گذشته علیه شرکت آمریکایی «هارمونی وان» که از جمله ارزهای شناخته شده بازار است منتشر شد که می توان آن را نقطه عطفی در اقتصاد بین الملل دانست.
رویترز در گزارش خود به نقل از «اف بی آی» مدعی شد که حمله سایبری مذکور توسط هکرهای کره شمالی منجر به سرقت ۱۰۰ میلیون دلاری از شرکت آمریکایی هارمونی شده است. اف بی آی همچنین در بیانیه رسمی خود مدعی شده که کره شمالی از منابع مالی به دست آمده برای تامین مالی پروژه های ساخت موشک های بالستیک و توسعه برنامه هسته ای خود استفاده می کند.
انتشار این خبر فارغ از بُعد اطلاع رسانی آن، حاکی از رخدادی بزرگ در زمینه فناوری های مالی و البته روابط بین الملل است. چراکه در صورت تبدیل شدن این رخداد به رویه ای ثابت، نه تنها کارکرد تحریم های بین المللی وضع شده علیه کره شمالی، بلکه کارکرد تحریم شبکه بانکی و شبکه های مبادلات مالی مانند سوئیفت که طی سال های گذشته منجر به وارد آمدن فشارهای اقتصادی سنگین علیه این کشور شده بود، تا حد زیادی تقلیل خواهد یافت.
نکته اصلی اینجاست که سرقت ۱۰۰ میلیون دلاری از یک شرکت، نه تنها ضربه اقتصادی بزرگی به شهروندان سرمایه گذار در در آن شرکت وارد خواهد آورد، بلکه تداوم این روند، منجر به شکل گیری ضربات سنگین علیه اقتصاد ملی کشورها نیز خواهد شد. تصور کنید که در ایران، تعداد قابل توجهی از شهروندان برای خرید ارزهای دیجیتال، ریال پرداخت کرده و با حمله سایبری به صرافی های داخلی، این دارایی ها به سرقت رفته اند. در حقیقت، چندین میلیون دلار از ریال کشور که به شکل ارز درآمده بود به سرقت رفته که جایگزینی برای آن وجود نخواهد داشت. با این حساب، در این ماجرا علاوه بر شهروندان، اقتصاد دولتی و ارز رسمی بانک مرکزی آن کشور نیز مورد حمله سایبری قرار گرفته است.
از سوی دیگر، رویه کنونی می تواند منجر به شکل گیری شبکه های سازمان یافته از سوی گروه های تروریستی همچون القاعده و داعش و حتی دزدان دریایی سومالی نیز شود؛ امری که به شکلی اجتناب ناپذیر، ساختار امنیت جهانی و ماهیت تهدیدهای شناخته شده علیه آن را تا حد زیادی تغییر خواهد داد و باید ساز و کارهایی جدید برای مقابله با این تهدیدات در نظر گرفت.
لزوم حمایت دولت ها از دارایی های دیجیتال
یکی از بزرگترین دلایل شکل گیری حملات سایبری علیه دارایی های ارزی را می توان رویکرد قهری بسیاری از دولت ها در قبال دارایی های دیجیتال و اصرار باطل آنها در نادیده گرفتن آنها دانست. این مورد درست مشابه همان رویکردی است که دولت ها در روزهای نخستین ورود شیوع کرونا به کشورهایشان اتخاذ کرده و نهایتا منجر به از دست رفتن جان هزاران نفر از شهروندانشان شد.
بدیهی است که صرافی های رمزارزی هر قدر به لحاظ دانش فنی غنی باشند، هیچگاه از امکانات دولت و بانک مرکزی کشورها که علاوه بر پول هنگفت، هزاران نفر نیرو و فناوری های پیشرفته نرم افزاری و سخت افزاری گسترده ای در اسخدام خود دارند، پیشی نخواهند گرفت. لذا توانمندسازی این صرافی ها و شرکت ها تنها از طریق حمایت قانونی دولت ها انجام خواهد شد.
اگرچه دخالت دولتی در وایت پیپیر اکثر ارزهای دیجیتال از جمله بیت کوین، امری نادرست به حساب آمده و ماهیت پیدایش آنها بر همین مبنا نهاده شده است، اما حمایت دولت از این بخش می تواند علاوه بر اشتغالزایی گسترده در هر کشور، منجر به ورود آن کشور به صنعت پر رونق و رو به توسعه فینتک و تبدیل شدن آن به یکی از هاب های منطقه ای مبادله دارایی های دیجیتال شود.
در حقیقت، نیمه پر این لیوان را نیز باید در نظر گرفت که در صورت حمایت صحیح دولتی از شرکت های رمزارزی و صرافی های داخلی، نه تنها ارزی از کشور خارج نخواهد شد، بلکه شهروندان فعال در این عرصه، خود به موتور محرک قدرتمندی برای ارز آوری از طریق مبادله دارایی های دیجیتال خواهند شد. این همان رویکردی است که کشورهایی چون سنگاپور، استونی، مالزی، تایلند ویتنام و کره جنوبی در پیش گرفته و موضوع عجیبی نیست.
توسعه اقتصاد دیجیتال، مستلزم آشتی دولت ها با دارایی های دیجیتال
اقتصاد دیجیتال درست مانند هر نوع اقتصاد دیگری ملزوماتی چون زیر ساخت های قوی اینترنت، دسترسی آزاد به اطلاعات و حمایت دولت ها داشته و نمی توان به صورت گزینشی با آن برخورد کرد. نمی توان مدعی شد که اقتصاد دیجیتال تنها به حوزه خاصی همچون فروشگاه های اینترنتی بوده و حوزه های دیگر آن را نادیده گرفت.
امروزه دارایی های دیجیتال علیرغم تمامی کم و کاستی های موجود در مسیر خود که بیشتر ناشی از نو بودن این صنعت است، در اکثر نقاط جهان به بخشی از اقتصاد جهانی تبدیل شده اند. حتی دولت کشورهایی چون آفریقای جنوبی، طی ماه های گذشته اقدام به توکنی سازی دارایی های خود نموده و در حال استفاده از صنعت بلاکچین در مدیریت اموال خود است. به همین دلیل است که بسیاری از رسانه های مطرح جهان و وب سایت های تحلیل بازار همچون TradingView، اقدام به راه اندازی سرویس های اختصاصی برای این دسته از دارایی ها کرده اند.
باید این نکته را در نظر داشت که در صورت آموزش صحیح و همگانی این نوع اقتصاد در قالب کمپینی ملی، نه تنها آسیبی به شهروندان و اقتصاد کشور وارد نخواهد شد، بلکه مبادله این دارایی ها می تواند زمینه را برای توسعه اقتصادی روزافزون کشور آماده سازد.
نظر شما