اختصاص ۲ درصد حقوق دولتی به بحث اکتشاف و زیرساخت‌ها

به گزارش بازار، سعید عسگرزاده درباره حقوق دولتی افزود: آنچه که در بحث اکتشافات و زیرساخت‌ها عقب هستیم، حاصل بی پولی و نداشتن بودجه است، ما نه تنها بودجه را از بخش‌های مهم معدنی دریغ کردیم بلکه اتفاق دیگری که در این حوزه رقم خورده افزایش حقوق دولتی است.

وی ادامه داد: دولت فکر کرده که در بحث حقوق دولتی یک منبعی از درآمد ایجاد شده است دولت می‌تواند سال به سال این منبع درآمدی را افزایش دهد، بر همین اساس عددی که در بحث حقوق دولتی در سال ۱۴۰۰ در نظر گرفته شد ۱۰ هزار میلیارد تومان بود یک دفعه به ۴۰ هزار میلیارد در سال ۱۴۰۱ رسید و برای سال ۱۴۰۲ نیز بحث ۱۲۰ هزار میلیارد تومانی است، چون دولت با نگاه درآمدی به آن نگاه می‌کند و متوجه نیست که این باید از بخش معدن بیرون بیایید و صرف خود معدن نیز شود که اگر این اتفاق نیفتد به مرحله‌ای خواهیم رسید که معدن دیگر توان ادامه حیات نخواهد داشت.

عسگرزاده گفت: یک بخش عمده‌ای از این اشکال به فرآیند تصمیم سازی بر می‌گردد، اکنون آنچه در بودجه ۱۴۰۱ آمده چیزی حدود ۲ درصد از درآمد حقوق دولتی به بحث اکتشاف و زیرساخت‌ها اختصاص پیدا کرده و این خیلی کم است.

وی افزود: در ماده ۱۴ تبصره ۵ و ۶ حقوق دولتی آمده که چگونه باید حقوق دولتی هزینه شود. در ماده ۶ قانون بودجه نیز آمده آنچه که درآمدهای ناشی از حقوق دولتی است بایستی در یکسری از بخش‌ها هزینه کرد و در حساب جداگانه‌ای نگهداری شود و هزینه کرد آن در جای دیگری تخلف محسوب می‌شود.

دبیر انجمن سنگ آهن ایران در ادامه به معادن سنگ‌آهن فراسرزمینی اشاره کرد و گفت: توجه به این معادن در دیگر کشورها، در معدنکاری روز ما مفید و مؤثر خواهد بود، زیرا ما را با دانش فنی و روز جهان آشنا خواهد کرد، اگر به‌دلیل تحریم‌ها از صنایع های‌تک و فناورانه به دور افتاده ایم شاید به این شیوه‌ها بتوانیم دانش فنی روز و تجهیزات و ماشین‌آلات جدید را به داخل کشور منتقل کنیم.

عسگرزاده افزود: بزرگترین ایراد آن، پُرریسک بودن کشورهایی مانند سوریه، عراق، افغانستان، ونزوئلا و یمن است که برای معدنکاری فراسرزمینی مورد توجه قرار گرفته اند و باید بتوان از ظرفیت دیگر کشورها نیز استفاده کرد.

وی ادامه داد: در بخش سنگ آهن در کشور از منابع و مواهب چندانی برخوردار نیستیم، شاید ذخایر بزرگی در اعماق زمین وجود داشته باشد و اکتشافات به این موضوع کمک خواهد کرد، اما تاکنون کسی به سراغ آن‌ها نرفته است.

عسگرزاده گفت: در بخش فرآوری سنگ‌آهن‌های کم‌عیار نیز با چنین شرایطی مواجه هستیم، موضوع پُرعیارسازی و استفاده از سنگ‌آهن‌های هماتیتی یک مسئله اقتصادی است و اگر روزی شرایط به‌گونه‌ای شود که بتوانیم به سراغ آن‌ها برویم، شاید تا ۲ برابر افزایش ظرفیت در حوزه سنگ‌آهن داشته باشیم.

وی افزود: اگر به نقطه‌ای برسیم که با راهکارهایی مثل ارتقای بهره‌وری، امکان رقابت با سنگ‌آهن وارداتی باشد، در این صورت تا مدت‌ها سنگ‌آهن موجود در کشور می‌تواند پاسخگوی نیاز صنعت فولاد باشد، اما تحلیل شرایط حاضر این صنعت نشان می‌دهد که از لحاظ قیمتی هنوز فاصله زیادی با دیگر کشورها داریم.

دبیر انجمن سنگ آهن ایران گفت: اکنون در استان مرکزی مدیریت موضوع احیاء واحدهای کوچک‌مقیاس از سوی ایمیدرو به انجمن سنگ‌آهن سپرده شده است و تاکنون سه واحد سنگ‌آهن هماتیتی در این استان به بهره برداری رسیده است.

عسگرزاده افزود: با در نظر داشتن معادن هماتیتی در استان هرمزگان و ظرفیت‌های استان مرکزی، پیش‌بینی می‌شود بیش از یک میلیارد تن ذخیره سنگ آهن هماتیتی در این دو منطقه وجود داشته باشد. مشکل اینجاست که تا وقتی که سنگ‌آهن ارزان و بدون دردسر در اختیار و دسترس واحدها قرار می‌گیرد، کسی به سراغ معادن هماتیتی نمی‌رود.

وی ادامه داد: هماتیت یکی از فراوان‌ترین انواع سنگ آهن است که از معادن مختلف استخراج شده و به همین خاطر ویژگی و خواص متفاوتی دارد. در گذشته بسیاری از معادن سنگ آهن هماتیت کشور به علت نبود فناوری به درستی مورد استفاده قرار نگرفته و به ظرفیت بالا نرسیده است.

عسگرزاده گفت: در قیاس با سنگ آهن وارداتی اگر ما به نقطه‌ای برسیم که وضعیت بهره وری و رقابت پذیری در صنعت زنجیره آهن و فولاد بتوان با سنگ آهن وارداتی و دنیا رقابت پذیر باشد در آن نقطه شک نکنید که وضعیت سنگ آهن ایران به حدی است که بتواند جوابگوی بخش فولاد باشد و تناسب عرضه و تقاضا برقرار شود.