بازار؛ گروه کشاورزی: جمعیت جهان رو به افزایش است و کارشناسان معتقدند برای تامین غذای این جمعیت رو به افزایش یکی از بهترین پروتئین هایی که می توان استفاده کرد پروتئین سفید است و پروتئین ماهی نیز سالم ترین ها است. با این تفاسیر صنعت پرورش آبزیان جهان در راستای چنین هدفی رو به توسعه است و ایران نیز طی چند دهه اخیر سعی کرده از این صنعت جا نماند. با این وجود پرورش آبزیان با چالش های بسیاری همراه است و پرورش دهندگان متناسب با شرایط فعلی سعی دارند خود برطرف کننده موانع و چالش ها باشند.
زمان برگشت سرمایه در بخش پرورش میگو بسیار طولانی است
هادی خلیجی یکی از پرورش دهندگان میگو است که بحث سرمایه در گردش را پیش می کشد و به بازار می گوید: مهمترین دغدغه پرورش دهنده ها الان سرمایه در گردش است به خصوص اینکه مواد اولیه برای تولید خوراک بسیار بالا است و به تبع قیمت خوراک نیز بالا است از سوی دیگر هزینه های جاری بسیار سرسام آور است و این خود نقدینگی بالایی می طلبد.
خلیجی افزود: از سوی دیگر در بخش پرورش میگو یکی از مشکلات اصلی پرورش دهنده ها، طولانی بودن زمان برگشت سرمایه است.
وی ادامه داد: در واقع من پرورش دهنده میگو بخش کوچکی از سرمایه خود را هنگام فروش محصول در بازار داخل دریافت می کنم و بخش دیگر با پس از انجام صادرات می گیرم و به اصطلاح بعد از اتمام پروسه صادرات پول برگشت داده شود که این برگشت پول زمانبر است.
برای رفع موانع تولید آبزیان تولیدکننده و صادر کننده باید یک زنجیره ارزش تشکیل بدهند
علی اکبر خدایی دبیر اتحادیه تولید و صادر کننده آبزیان کشور اما معتقد است اصلی ترین چالش پرورش دهندگان این حوزه فرهنگی است.
وی به بازار می گوید: به نظر بنده یک مشکل اصلی مشکل داخلی است؛ یعنی یک فرهنگی نزد پروش دهندگان هست که فکر می کنند صادر کننده یا فعال بازار به نوعی کلاه سر آنها می گذارد!
خدایی افزود: واقعیت این است که تولیدکننده و بازاری هر کدام سهم خودشان را دارند البته بنده منکر نمی شوم که ممکن است مشکلاتی هم وجود داشته باشند اما این چالش را باید خودشان حل کنند و بپذیرند هر شخصی که می خواهد با آنها مذاکره کند برای گول زدن آنها نیست.
وی خاطر نشان کرد: به عبارت دیگر تولید کننده ها فقط باید تولید کنند و تمرکز شان را روی ارتقای تولید و بهره وری و افزایش راندمان بگذارند.
خدایی ادامه داد: از سوی دیگر برای رفع یکسری مشکلات موجود در این حوزه، تولید کننده ها باید به سمتی بروند که با صادرکننده ها یک زنجیره ارزش تشکیل بدهند چرا که فقدان زنجیره ارزش در مجموعه های تولیدی باعث شده قیمت تمام شده آنها بسیار بالا برود که آزار دهنده است. در حالی که اگر زنحیره های ارزش ایجاد شود می تواند مشکلات شان تا حدود زیادی حل کنند.
وی در خصوص نگاه منفی پروش دهندگان و صیادان به سازمان شیلات و عدم همراهی با آنها نیز اظهار داشت: ما به تولید کننده ها حق می دهیم از عملکرد شیلات گلایه داشته باشند چون این سازمان دیگر اقتدار سابق را ندارد و به تبع نمی تواند نقش خود را درست ایفا کند.
خدایی افزود: این در حالی است که تا پیش از این رئیس سازمان شیلات مستقیم با رئیس جمهور مرتبط بود و مسائل را لحظه ای حل می کرد اما در طول زمان از اقتدار سازمان شیلات کاسته شد و منابع اش کم شد.
عدم دسترسی کافی صیادان به صید در صیادی پره
سیامک بارویی دیگر فعال این حوزه بخش مشکلات صیادان را متوجه سازمان شیلات و دیگر سازمان مربوطه می داند و به بازار می گوید: بر اساس آنچه صیادان به ما می گویند حجم صید نسبت به سالهای گذشته روال کاهشی دارد که به نظر می رسد باید با سیاست گذاری هایی که برای جایگزینی آبزیان صورت می گیرد در نظر گرفته شود و تعداد قابل توجهی بچه ماهی در دریاها تزریق شودتا بتوانند از آن صید کنند.
بارویی افزود: با توجه به اینکه در صیادی «پره» که ما با آن در ارتباط هستیم صیادان نهایتا یک تا دو کیومتر در آب می روند و به جاهای عمیق تر نمی روند لذا قابلیت صید را ندارند و منطقه مانورشان تنها در حوزه ساحلی است بنابراین باید تمهیداتی اندیشیده شود تا در دوره صید به صیدی مناسب دسترسی داشته باشند.
وی تصریح کرد: به نظر بنده اگر سیاست گذاری باشد که این تزریق اولیه بچه ماهی درست انجام شود و صیادان بتوانند بسیاری از کارهای شان را بهتر جلو ببرند چون بسیاری از آنها وقتی صحبت می کنیم می گفتند اگر به این نحو باشد دیگر نمی توانیم سالهای آینده صید کنیم.
این فعال صنعت شیلات خاطر نشان کرد: بر اساس آنچه شنیده می شود بحث رهاسازی بچه ماهی انجام می شود اما عدد و ارقامی که مد نظر است تا صیادان بتوانند برداشت قابل قبولی داشته باشند نیست.
وی ادامه داد: با این وجود در جریان هستیم چند تعاونی با همکاری یکدیگر یک محیط حوزچه مانند ساخته اند که بچه ماهی ها را پرورش می دهند تا در آب رهاسازی کنند. البته این عزیزان مشکل سرمایه دارند و چندان نمی توانند در این مورد هزینه کنند.
بالا بودن قیمت تمام شده و پایین بودن قیمت فروش گریبانگیر پرورش دهندگان شده است
از سوی دیگر مسعود نجف پور دیگر فعال صنعت شیلات معتقد است قیمت های تمام شده اصلی ترین چالش های این بخش است.
نجف پور به بازار می گوید: مهمترین چالشی که در حال حاضر پرورش دهندگان ماهی با آن روبرو هستند در واقع بحث قیمت تمام شده بالا و قیمت فروش پایین است.
وی ادامه داد: از سوی دیگر عدم تخصص در پرورش ماهی ها کار را بسیار برای آنها سخت کرده است چون وقتی با پرورش دهنده ها صحبت می کنیم غالبا دغدغه شان این است که نمی دانند از چه کسی باید مشاوره بگیرند.
این فعال صنعت خاطر نشان کرد: به عبارت ساده تر مشکل اینجا است که در مزارع پرورشی کسی در کنار پرورش دهنده ها نیست که به صورت فنی و علمی به آنها مشاوره بدهد.
وی با اشاره به اینکه دادن چنین مشاوره ای غالبا وظیفه سازمان شیلات است افزود: متاسفانه شنیده ها حاکی است سازمان شیلات از لحاظ علمی هیچ افزوده ای به پرورش دهندگان اضافه نمی کنند و صرفا اکثر به صورت تجربی یاد گرفته اند.
نجف پور ادمه داد: در حال حاضر شاید دو-سه شرکت باشد که بصورت علمی پیش می روند اما شامل کلیه پرورش دهندگان ماهی کشور نمی شود و غالبا هیچ مشاوره ای از جایی نمی گیرند.
وی تصریح کرد: از سوی دیگر پرورش دهندگان در تامین داروهای مختلفی که برای بیماری های مختلف آبزیان استفاده می کنند مشکل دارندت چرا که یا بسیار گران قیمت است یا اصل آن اصلا پیدا نمی شود.
نظر شما