به گزارش بازار، پس از گذشت ۲ سال از خشکسالی گسترده ۲۰۲۰ در اروپا که باعث شد سطح رود راین در آلمان به پائین‌ترین حد در قرن اخیر برسد، رویکرد آلمان در کاستن از مصرف آب در بخش صنعت و کشاورزی این کشور را بار دیگر در صدر وارد کنندگان محصولات آب بر قرار داد.
بر اساس آمار و ارقام اولیه از سطح تولید و مبادلات تجاری محصولات کشاورزی در اروپا، آلمان همچنان خریدار بزرگ محصولات جالیزی تولید شده در اروپا و خارج از این قاره است و انگلیس، با خروج از اتحادیه، به روند افزایش واردات محصولات آب بر شدت بخشیده و تا رده دوم پیش رفته است.
تقریباً نیمی از کل مساحت آلمان (۴۷.۷ درصد) زمین کشاورزی است و نسبت به وسعت جغرافیایی، حدود ۵ برابر ایران دسترسی به آب شیرین دارد، اما سال گذشته که ایران در جمع صدر نشینان جهانی صادر کننده هندوانه قرار گرفت، آلمان بزرگترین وارد کننده این محصول بود و به نظر می‌رسد که امسال هم، این جایگاه را حفظ کرده است.
آلمان همزمان با صدور ۶۰ میلیارد متر مکعب آب مجازی در سال، که عمدتا شامل کالاهای فراوری شده یا گلخانه‌ای است، بیش از ۱۰۰ میلیارد متر مکعب آب مجازی از طریق محصولات آب بر وارد می‌کند و این اختلاف ۴۰ میلیارد متر مکعبی، این کشور را در میان ۲۰۰ کشور جهان، در رده نخست وارد کنندگان خالص آب مجازی قرار داده است.
این رقم بدان معنی است که آلمان، بیش از امریکا و چین محصولات آب بر وارد می‌کند.
نگاهی به تعامل آلمان با گل‌های سر سبد محصولات جالیزی یعنی گوجه فرنگی و هندوانه به شکل آشکارتری رویکرد این کشور در قبال محصولات آب بر را نشان می‌دهد.
در مورد گوجه فرنگی؛ آلمان بطور میانگین، سالانه حدود ۶۰ میلیون دلار صادرات دارد و گوجه فرنگی را در رده هشتصدمین محصول صادراتی خود قرار داده، اما هر سال بطور متوسط ۱.۵۹ میلیارد دلار گوجه فرنگی وارد می‌کند تا پس از امریکا، در جایگاه دوم بزرگترین وارد کنندگان گوجه فرنگی در جهان باشد.
اغلب مشتریان آلمان، چه در صادرات و چه در واردات اعضای اتحادیه اروپا هستند.
درباره هندوانه و خربزه نیز که از دیرباز در ضرب المثل‌ها رسما "آب" محسوب می‌شدند و این سال‌ها تبدیل به نماد آب مجازی شده اند، کشورهای توسعه یافته و در صدر آن‌ها آلمان، همین رویکرد را دارند. نگاهی به فهرست صادرکنندگان و وارد کنندگان بزرگ هندوانه در جهان نشان می دهد که کشورهای توسعه یافته، واردات از کشورهای دیگر را به تولید در داخل، حتی در گلخانه‌هایی که کمتر از ۳ درصد آب را مصرف می‌کنند، ترجیح می‌دهند.
تجارت خالص هندوانه و خربزه آلمان در سال گذشته منهای ۲۶۷.۸ میلیون دلار بود که این کشور را بالاتر از امریکا و کانادا و در صدر خریداران بزرگ جهان قرار می‌دهد.
با نگاهی به آمار و ارقام مبادلات کشورها در سازمان تجارت جهانی، سازمان خواربار و کشاورزی، بانک جهانی و سایر بنگاه‌های اقتصادی می‌توان دید که آلمان در بازار سایر محصولات آب بر کشاورزی مانند انواع سبزیجات تازه، منجمد، آب پز یا بخارپز، خشک شده، مخلوط و ... در جمع خریداران عمده جهان قرار دارد و اغلب اقلام صادراتی آن، کالاهای فراوری شده از همین محصولات (رب، سس و ...) هستند.
دلیل این رویکردها، اهمیت آب است.
حتی اروپا، قاره سرسبز غنی از آب نیز با کمبود آب مواجه است و از آغاز قرن بیست و یکم، خشکسالی‌های نسبتا شدید، به شدت بر کشاورزی این قاره اثر گذاشته است. گرمای غیرمعمول سال ۲۰۰۳ باعث مرگ حدود ۷۰۰۰۰ نفر در اروپا شد، اما آنچه برای ساختار اقتصادی این قاره تکان دهنده بود، زیان ۱۵ میلیارد یورویی ناشی از خشکسالی بود که در سال‌های بعد نیز تکرار می‌شد. به گفته کارشناسان، آنچه که در ۲۲ سال گذشته رخ داد، خشک‌ترین دوره اقلیمی در ۲۰۰۰ سال گذشته اروپا بوده است.
خشکسالی سال ۲۰۲۰ و دمای بالای بی سابقه کشاورزان آلمان، فرانسه، بریتانیا و هلند را تا مرز ورشکستگی کشاند و سطح رودخانه راین، مادر آلمان، به پایین‌ترین حد خود در تاریخ رسید و حرکت کشتی‌ها و حمل بار در برخی بخش‌های آن تقریبا غیرممکن شد. سنگ گرسنگی همان سال در لابه (الب) جمهوری چک نمایان شد و هنوز هم هشدار می‌دهد که آب، کم است.
از همین رو، کاهش کشت محصولات آب بر و وارد کردن آن‌ها از کشورهای دیگر، به عنوان راهی برای جبران بخشی از این کمبود آب با جدیت دنبال شد تا دانوب یا راین و الب یا لابه فرتوت‌تر ازین نشوند و نان تولید کنند.
هدف اصلی اروپا از کاهش تولید و صادرات محصولات جالیزی و فراهم کردن فضای بیشتر برای افزایش تولید محصولات اساسی، حراست از منابع آبی ارزشمندی است که حفظ آن برای کشور ما به مراتب حیاتی‌تر است و از همین رو، اجرای الگوی کشت که سه شنبه گذشته رونمایی شد، اهمیتی مضاعف می‌یابد.
نظر شما