بازار، گروه استان ها: یکی از مباحثی که در یک دهه اخیر، پای ثابت سال تحصیلی جدید است، گرانی لوازمالتحریر و لوازم مورد نیاز دانش آموزان به خصوص لباس و کفش و... است. والدین در آستانه سال تحصیلی باید به فکر تامین مایحتاج مورد نیاز دانش آموزان باشند. لوازمی که سال به سال گرانتر میشود.
معاون نظارت و بازرسی سازمان صمت استان سمنان از پایش و رصد بازار نوشت افزار و ملزومات مدارس استان خبر داده و در یک نشست خبری اعلام کرده که مردم تخلفات را به ۱۲۴ گزارش کنند و بازرسان اصناف و صمت نیز به مقابله با تخلفات خواهند پرداخت.
موضوعی که مهدی یحیایی به آن اشاره دارد این است که فروشندگان لوازم التحریر حتماً میبایست نرخ نامه را در مغازه نصب کنند وگرنه با آنها برخورد خواهد شد از سوی دیگر در آستانه بازگشایی مدارس طرح نظارتی نوشت افزار در استان سمنان در حال اجرا بوده و هدف از این اقدام مقابله با هر گونه سو استفاده احتمالی از خرید و فروش این ملزومات است.
وی با بیان اینکه ملزومات اداری و پوشاک نیز در سرتاسر استان سمنان مورد بازرسی و نظارت قرار میگیرد، افزود: اعمال نظارت پیشگیرانه میتواند ضمن جلوگیری از قاچاق به حمایت از تولیدات داخلی نیز کمک کند.
مردم با صمت تماس بگیرند
معاون نظارت، بازرسی و حمایت از حقوق مصرفکنندگان سازمان صمت استان سمنان با بیان اینکه جلوگیری از هرگونه کمبود و افزایش غیر منطقی قیمتها دیگر رویکرد این طرحها است، اعلام کرد: سرکشی از مدارس دولتی و غیر دولتی نسبت به رصد و پایش عملکرد مدارس در خصوص دریافت شهریه تحصیلی و سایر هزینهها از قبیل لباس فرم، سرویس ایاب و ذهاب نیز مشمول این طرح است.
فروشندگان لوازم التحریر حتماً میبایست نرخ نامه را در مغازه نصب کنند
یحیایی با بیان اینکه در صورت مشاهده تخلفات احتمالی با جدیت برابر قانون برخورد خواهد شد، تصریح کرد: تخلفات شامل مواردی نظیر گران فروشی، کم فروشی، عدم نصب قیمت و عدم صدور صورتحساب و غیره میشود لذا مردم در صورت مشاهده با شماره ۱۲۴ تماس بگیرند همچنین در این طرح گروههای کالایی پرمصرف، مراکز عمده و خرده فروشی لوازم التحریر، کیف و کفش و پوشاک را به طور ویژه مورد پایش قرار میگیرد.
مشکل اما اینجا است که مردم اعلام میکنند هیچ نرخ نامه ای مصوب در مغازههای لوازم التحریر یا ملزومات دانش آموزان نصب نشده است. از طرف دیگر اگر یک مغازه گران فروشی می کرد می توانستیم از مردم توقع داشته باشیم که مراتب را به ۱۲۴ اعلام و همچنین با ناظران همراه باشند. اما امروز صحبت از گرانفروشی نیست صحبت مردم گرانی است که این دو موضوع با هم تفاوت دارد.
بین گرانی و گران فروشی تفاوت است
موضوعی که یک لوازم التحریر فروش نیز به ان اذعان دارد. محمدی در گفتگو با خبرنگار بازار، میگوید: بحث اصلا گران فروشی نیست چرا که هیچ کس گران فروشی نمیکند ما مجبور هستیم که اقلام را گران تر بخریم و در نتیجه گرانتر هم بفروشیم و نام این گران فروشی نیست.
محمدی که سال ها است لوازم التحریر میفروشد می افزاید: گران فروشی یعنی جنسی ره ده هزار تومان بخرید و ۴۰ هزار تومان بفروشید اما جنسی که سال گذشته ۱۰ هزار تومان بوده و امسال ۲۵ هزار تومان خرید آن است و باید ۳۰ هزار تومان فروخته شود مصداق گران فروشی نیست بلکه مصداق گرانی است.
وی با بیان اینکه هر روز و حتی برخی روزها دوبار اصناف به سراغ ما می آید ساعتی همه چیز را بر هم میریزد و میرود دقیقا در همین کاسبی خراب ساعتی مزاحمت هم ایجاد میکنند و میروند اما خودشان هم می دانند که امروز اصلا بحث گرانفروشی نیست بلکه گرانی است. من مغازه دار اصلا بدم نمی آید که اقلام ارزان تر شود چرا که مشتری من بیشتر میشود. من از خدای خودم میخواهم که همه دفاتر ۱۰ هزار تومان باشند تا من به جای ۲۵۰ عدد دفتر دو هزار دفتر بفروشم آن هم با سود کمتر؛ برای کاسب که تفاوتی ندارد لذا ریشه گرانی را باید در جای دیگر جستجو کرد.
ریشه گرانی در جای دیگری است
این درست موضوعی است که کارشناس اقتصادی نیز به آن اذعان دارد. حسن همتیان با بیان اینکه کسی در استان سمنان گران فروشی نمیکند بلکه موضوع مردم ما گرانی است، گفت: دولتها چه نهم و دهم و چه دولت روحانی و حتی رئیسی برای اینکه زیر بار گرانی نروند اعلام میکنند که با گرانفروشی مبارزه می کنند در صورتی که اصلا مطالبه مردم گرانی است نه گرانفروشی؛ و ریشه آن هم در شاهرود و سمنان و دامغان و گرمسار نیست بلکه در سیاستهای اقتصادی دولت در تهران است.
همتیان با بیان اینکه ما از بالا شاهد گرانی هستیم اما همیشه از پائین نظارت ها صورت گرفته است، بیان کرد: چهار دهه است که به همین دلیل ساده نمیتوانیم گرانی را مهار کنیم زیرا عامل گرانیها در بالا دست است اما دولت در پائین دست با آن مبارزه میکند. عجیب اینکه لوازمالتحریر فروشی که مثلا در دامغان کار میکند آخرین حلقه یک زنجیر بزرگ است که اصلا بودن و نبودنش در چرخه میلیارد ها تومانی لوازمالتحریر در کشور بی اثر است.
وی افزود: گشت اصناف و مبارزه با گران فروشی و ... در شهرستانهای کوچک نشان میدهد که دولت در مهار گرانی توان ندارد و می خواهد به این گونه توجیه فقدان برنامه ریزی در مقابله با گرانی را صورت دهد که البته بازهم تاکید کنیم مقصود دولت رئیسی نیست بلکه دو الی سه دهه است که این سیاست ها دیده می شود. لذا باید با گرانی در تهران مقابله کرد نه در دامغان؛
قیمت ها دو نیم تا سه برابر شده است
پدر یک دانش آموز با بیان اینکه خرید لوازم مورد نیاز شامل خودکار و دفتر، کیف و ... بدون لباس برای یک دانش آموز دختر پایه دهم ۷۶۰ هزار تومان درآمده است، به خبرنگار بازار، گفت: این منهای لباس و کفش و ... است که برای آنان نیز تقریباً یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان از معمولی ترین اقلام و از پائین ترین جای خیابان، هزینه کردیم.
ما از بالا شاهد گرانی هستیم اما همیشه از پائین نظارت ها صورت گرفته است
محمد صادق میری با بیان اینکه من یک فرزند پسر کلاس سومی هم دارم و عجیب اینکه تنها یک جامدادی برای او تهیه کردیم که بعدا در فاکتور ها مشاهده کردیم که قیمت آن را ۱۹۵ هزار تومان حساب کرده بود، تاکید کرد: متاسفانه بعداً متوجه قیمت این جنس شدیم و آن را پس دادیم عجیب تر اما اینکه ارزان ترین جامدادی که مغازه ها داشتند ۹۸ هزار تومان بود آن هم یک تکه پلاستیک یا یک تکه کیسه پارچه ای با زیپ؛
وی در ادامه می گوید: به وضوح امسال همه چیز نسبت به سال قبل که خودم برای بچه ها خرید کردم، دو نیم الی سه برابر شده است. وقتی این موضوع را به فروشندگان میگوییم اعلام می کنند که اقلام اولیه تولید لوازم التحریر گران شده است و آنان هم چاره ای ندارند.
مشت نمونه خروار مطالبات مردم
این مشت نمونه خروار از مسائلی است که مردم استان سمنان مطرح می سازند کارشناسان اما حمایت از تولید داخلی به خصوص کارخانه های لوازم التحریر که در همین استان سمنان مانند گرمسار، مشغول به تولید هستند را راهکار افزایش عرضه و در نتیجه کاهش قیمت می دانند موضوعی که نه تنها برنامه ای برایش نیست بلکه مشکلات تولیدی باعث شده تا تولیدگران ایرانی هم دچار مسائل خود شوند.
برای مقابله با گرانی اما دولت کارهایی را هم صورت داده است مثلا بحث اقلام یارانه ای یا پویش هایی که نهاد های مختلف از بهزیستی و ستاد اجرایی تا کمیته امداد و آموزش و پرورش دارند، تلاش می کند تا به خصوص برای دانش آموزان کم بضاعت خدمات خوبی را فراهم کند اما مشکل اینجا است که تکلیف آن پنج درصد دانش آموزان نیازمند و پنج درصد دانش آموزان بسیار متمول روشن است آن یکی تحت پوشش است و آن یکی بهترین ها را دارد اما مشکل ۹۰ درصد جامعه یعنی قشر متوسط است که نه تمول دارد و نه فقیر محسوب میشود لذا این گروه بیشترین فشار را متحمل شده است.
نظر شما