به گزارش بازار به نقل از صندوق بازنشستگی کشوری، اکبر افتخاری، مدیرعامل صندوق بازنشستگی کشوری در یادداشتی با عنوان "همسان سازی حقوق بازنشستگان؛ معادله انتظارات" نوشت:
۱-حقوق اکثر بازنشستگان متناسب با نیازهای آنان نیست.
۲-دولت برپایه قانون برنامه ششم توسعه موظف به متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان است.
۳-در شرایطی که ایران آماج سخت‌ترین تحریم‌ها قرار دارد و بحران کرونا نیز مشکلات را دو چندان کرده، منابع دولت برای همسان‌سازی حقوق بازنشستگان محدود است.
در برابر این سه گزاره، می‌توان دو رویکرد را در نظر داشت: نخست، همسان‌سازی کامل و افزایش یک‌باره حقوق بازنشستگان تا سطحی که رضایت کامل آن‌ها جلب شود و دیگر، افزایش تدریجی و تأمین نسبی مطالبات.
رویکرد اول اگرچه مطلوب است، اما در اوضاع و احوال کنونی ممکن نیست. بسیاری از کارشناسان اقتصادی معتقدند حتی اگر امکان افزایش کامل و یک‌باره حقوق بازنشستگان فراهم باشد، انجام این کار ممکن است برخی عوارض اقتصادی را پدید آورد و پس از مدتی اثرات مثبت افزایش حقوق‌ها را خنثی کند.
از این گذشته، راهکار اساسی این است که صندوق‌های بازنشستگی به جای تکیه بر دولت برای افزایش حقوق‌ها، به مولدسازی هرچه بیشتر دارایی‌ها و سرمایه‌های خود روی آورند و با ایجاد منابع درآمدی پایدار از وابستگی به بودجه دولتی بکاهند. اما این کار نیز در کوتاه مدت جواب نمی‌دهد.
بازنشستگان می‌پذیرند که مشکلات را یک شبه نمی‌توان حل کرد، اما می‌گویند: با این اوضاع و احوال اقتصادی و دشواری زندگی، اگر بخواهیم به انتظار بشینیم تا اقدامات صندوق بازنشستگی به نتیجه دلخواه برسد، زیر بار مشکلات خُرد خواهیم شد؛ مصداق این شعر که: آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟
در حالی که جمع بین انتظارات بازنشستگان و واقعیات کشور، کار ساده‌ای نیست، راه حل بینابینی این است که هرچه زودتر اقدام‌های اساسی را به‌منظور رهایی از وضع موجود به اجرا بگذاریم و تا زمانی که این اقدام‌ها به نتیجه برسد، مجموعه‌ای از برنامه‌های حمایتی را برای کاستن از مشکلات بازنشستگان تدارک ببینیم.
هدف‌گذاری صندوق بازنشستگی کشوری در سال نود و نه، ارایه یک سبد معیشتی و رفاهی است که ارزشی معادل سی تا چهل درصد متوسط حقوق‌ها را دارا باشد. این سبد شامل مواردی مانند افزایش دو برابری سقف پرداختهای بیمه تکمیلی، ارایه تسهیلات خرید و مجموعه ای از کالاها و خدمات تخفیف‌دار است.
شماری از بازنشستگان عزیز، تک تک این کارها را ناکافی می‌دانند، اما هرکدام از این‌ها تنها بخشی از یک سبد معیشتی هستند و باید کل سبد را در نظر گرفت. ضمن این‌که این سبد هنوز کامل نشده و به زودی تسهیلات جدیدی بدان افزوده می‌شود.
نظر شما