فاطمه شکرزاده؛ بازار: به سبب عروسی یکی از اقوام پایم به سالنهای آرایش بانوان کشیده می شود. سالنهای آرایشی که چندین طبقه را در بهترین نقاط شهر به کار خود اختصاص داده اند با مستخدمانی با لباس و تیپ یکسان که حاکی از درآمد بالا و سود سرشار صاحبان آن دارد.
برای گرفتن نرخ آرایش عروس باید به قسمت پذیرش مراجعه کرد و آرایشگر به خود زحمت نمی دهد رودررو با مشتری صحبت کند.
در برخی سالنها اتاق های جداگانه و در برخی دیگر طبقاتی مستقل به شاخه های مختلف در این رشته می پردازد. مشتری برای سشوار مو به طبقه اول می رود برای آرایش چهره طبقه دیگر و برای شینیون طبقه ای دیگر را باید با آسانسور بالا پایین کند.
از نزدیک که با مشتری ها صحبت کرده وارقام نجومی رد و بدل شده در این فضا را می شنوم مغزم سوت می کشد. برای یکی دو ساعت کار میکاپ و شینیون و هزار عنوان دیگر مبالغ چند میلیونی درخواست می شود بی آنکه توضیح مشخصی در قبال آن وجود داشته باشد.
به ویژه سالنهایی که قدری مشتری دارند چنان با ارقامی بالا در قله رقابت با هم صنفی های خودایستاده اند که قیمتهای مصوب به گرد آن نیز نمی رسد.
نرخ مصوب و کارشناسی آرایشگاههای زنانه چقدراست؟
برای به دست آوردن نرخ مصوب، اتحادیه آرایشگران به هیچ عنوان همکاری نمی کند.
رقیه علیزاده رئیس اتحادیه صنف آرایشگران بانوان اردبیل در میان صحبتهایش با خبرنگار بازار، تنها به نرخ ۲ میلیون تومانی برای آرایشگاه های درجه ممتاز اشاره می کند که با ارقام وصولی این سالن ها اختلاف ۵، ۸ و گاه ۱۲ میلیون تومانی دارد.
سازمان صمت اردبیل نیز پس از روزها تماس و پیگیری در کمال تعجب نهایتا از ارائه قیمتهای مصوب این صنف خود داری می کند.
سرانجام تنها لیستی از روابط عمومی اصناف گرفته می شود و در نگاه اول متوجه دلیل عدم ارائه آن توسط اتحادیه و سازمان صمت می شوم؛ نرخ تمامی شاخه های این رشته از بزک صورت گرفته تا بستن مو، رنگ، مش و کوتاهی در حال حاضر چیزی حدود ۲۰ تا ۳۰ برابر نرخ مصوب است. البته در برخی سالن های آرایشی اندکی کمتر و دربرخی دیگر بیشتر.
قیمت هایی فراتر از نرخ مصوب
گویا نظارتی در این خصوص وجود ندارد و مشاطه ها برای ساعتی قلم گرداندن بر روی دخترانی که رخت عروسی بر تن خواهند کرد و برخی نیز به اجبارعرف بر روی این صندلی می نشینند پولهای کلانی در خواست می کنند؛ آرایش عروس بین ۵ تا ۱۴ میلیون تومان در برخی سالن ها آن هم در شرایطی که نرخ ۸۰۰ هزار تومانی برای سالن های درجه ۳ و نهایتا ۲ میلیونی برای سالن های درجه ممتاز توسط کارشناسان به تصویب رسیده است.
نرخ های مصوب نیز در لیستی که از اصناف گرفته ایم و مربوط به سال گذشته است تنها در چند عنوان تعریف شده مثل رنگ، کوتاهی، سشوار و آرایش عروس و شینیون ... و متاسفانه برای مش و کاشت ناخن و لمینت و پاکسازی پوست و کراتین و فر و صافی مو و هزار عنوان دیگر که هرکدام برای گرفتن پول بیشتر و البته سود بیشتر است رقم مشخصی از سوی سازمان صمت و کارشناسان آن اعلام نشده است.
به راستی نقش بازرسین این سازمان در عدم تطابق این قیمت ها با نرخ های مصوب چیست؟ آیا اصلا بازرسی از طرف این سازمان بر قیمت آرایشگاه های زنانه نظارت دارد؟ و اگر هست چرا چنین ولنگاری و وضعیت رها شده ای را در تعیین قیمت برخی سالن ها شاهد هستیم؟ این گونه که پیداست بود و نبود کارشناسان نرخ گذاری و بازرسان این حوزه تاثیر چندانی در ضبط و ربط این حرفه نداشته و تفاوت چندین میلیونی در نرخ ها خود گواه این مطلب است.
نقش اتحادیه آریشگران زنان در راستای هماهنگ سازی قیمت های سالن آرایشی
رقیه علیزاده رئیس اتحادیه صنف آرایشگران بانوان اردبیل می گوید: تا زمانیکه مردم به نرخ های دریافتی اعتراض و شکایتی نداشته باشند ما به موضوع ورود نمی کنیم.
وی ضمن قبول کردن فاصله بسیار زیاد نرخ مصوب و قیمت درخواستی سالن های آرایشی می گوید: در واقع بانوان ما خود طالب خدمات با این نرخ هستند و آرایشگران قبل از آغاز کار خود، ابتدا با مشتری برسر قیمت با آنان به توافق می رسند.
علیزاده از زبان آرایشگران مختلف مطلبی را عنوان می کند که ذهنم را به چالش می کشد و می گوید: دیده شده که جاری یا خواهر شوهرعروس به آرایشگر مراجعه کرده و گفته اند یکی دو میلیون بیشتر از نرخ آرایش عروس پرداخت می کنم به شرطی که میکاپ و شنیونم بهتر از آرایش مو وصورت عروسمان باشد.
با شنیدن چنین صحبتهایی انگشت حیرت به دندان می گیرم یعنی اگر آرایش عروس ۱۰میلیون باشد شخصی حاضر می شود ۱۲ میلیون پرداخت کند تا چهره اش فقط اندکی زیباتر از چهره عروس باشد؛ و این سوال که به کجا میرویم ما؟
یلدا یکی از آرایشگرانی است که هم صحبت خبرنگار بازار می شود.
آرایشگاه در یکی از کوچه های یکی شهرک های اردبیل واقع شده است. دستش فرز است و در کار خود تبحر دارد.
او نرخ میکاپش را ۲۰۰ هزار تومان عنوان می کند و نرخ شینیون را ۱۲۰ هزار تومان. در مقایسه با سالن های دیگری که پرس و جو کرده ام بسیار ارزان است.
نرخ سالن های آرایشی که به صورت میدانی پرس و جو کرده ام برای مهمانان عروسی – و نه برای عروس- حداقل از یک میلیون شروع می شود و تا ۵ میلیون تومان ادامه دارد.
هزینه ۱۲ میلیون تومانی تنها برای چشم و هم چشمی
بیشتر با یلدا صحبت می کنم؛ از یکی از مشتریانش صحبت می کند که برای دو ساعت حضور در یک عروسی به سبب چشم وهم چشمی با بستگان نزدیک خود ۴ میلیون تومان برای یکی دو ساعت میهمانی به آرایشگر خود پرداخت کرده بود.
حال جای تعجب است که برخی بانوان چگونه بر خود روا می بینند مبالغ کلانی را بابت چیزی بپردازند که بیشتر از یکی دو ساعت دوام نداشته و تنها به مشتی آب و لختی صابون بند است؟ آنهم در چنین شرایط سخت اقتصادی که بیشتر مردان زیر بار فشار معیشت و انواع و اقسام قرض و قوله دست و پا می زنند و مشاغل خود را از دو شیفت به سه شیفت افزایش داده اند آن هم در استانی که متوسط درآمد سرانه آن تنها نصف متوسط درآمد سرانه کشوری است.
در مقابل زنان و دخترانی که روزانه ۱۰ ساعت کاری پشت دستگاه های پر سر و صدا در محیطی سخت و خشن در کارگاههای تولیدی می ایستند و نهایتا در آخرماه چیزی حدود یک و نیم تا ۲ میلیون تومان دستمزد می گیرند تا گوشه ای از مخارج خانه را به دوش بکشند.
افرادی هستند که تنها در ازای دوسه ساعت کار آنهم در محیطی کاملا زنانه و به دور از خشونت و سختی کار قلم بر می دارند و با استفاده از سرخاب، سفیداب و رنگ و لعاب با یک حساب سرانگشتی روزانه ۲۰-۳۰ میلیون تومان در آمد دارند.
گفتنی است کشور ایران در مصرف لوازم آرایشی جزو پر مصرف ترین کشورهاست اما بهتر است برای رهایی افکار نسل جدید از بند آرایش های افراطی چاره ای اندیشید.
نظر شما