بازار؛ گروه بین الملل: یکی از مهمترین بازارهایی که بعد از شروع درگیری های روسیه و اوکراین با تنش روبرو شد بازار محصولات کشاورزی بود. از یک طرف قیمت محصولات کشاورزی تولید شده در این دو کشور افزایش پیدا کرده است و از طرف دیگر کشورهای مختلف به دلیل نگرانی از کاهش حجم محصولات کشاورزی در بازار یا افزایش تورم موانعی در مسیر صادرات تولیدات خود ایجاد کردند. سیاستی که به خودی خود به تشدید تورم در بازار محصولات کشاورزی انجامید.
نشریه اینسایدر در گزارش اخیر خود نوشت: «درگیری های روسیه و اوکراین سبب شد تا صادرات گندم و روغن آفتابگردان در دنیا کاهش یابد. این دو کشور از بزرگترین تولیدکنندگان دو محصول کشاورزی مذکور بودند و درگیری ها باعث شد هم توان صادرات را از دست بدهند و هم با هدف تامین نیاز داخل از صادرات جلوگیری کنند. این شرایط باعث تشدید سرعت افزایش قیمت در بازار محصولات کشاورزی شد و تورم مواد غذایی را افزایش داد.»
اما این تنها یک روی سکه افزایش قیمت محصولات کشاورزی و فراورده های غذایی در دنیا است. در روی دیگر سکه سیاستهای دیگر کشورها قرار دارد که برای تامین نیاز مردم موانع دیگری در مسیر تجارت آزادانه محصولات کشاورزی ایجاد کردند.
اینسایدر در ادامه گزارش خود نوشت: «از اوایل ماه آوریل امسال کشورهای اندونزی، آرژانتین و قزاقستان هم با هدف کنترل تورم مواد غذایی در داخل موانعی در مسیر تجارت محصولات کشاورزی ایجاد کردند. اندونزی در هفته های اخیر صادرات انواع روغن های گیاهی خوراکی را کاهش داد و هدف از اجرای این طرح اولویت قرار دادن نیاز مردم کشور اعلام شد. اجرای این سیاست در کشوری که بزرگترین تولید کننده روغن های گیاهی خوراکی در دنیا است می تواند به معنای فشار بیشتر به قیمت این محصول در بازار جهانی و تشدید تورک در بازارروغن های گیاهی باشد.»
اندونزی تنها یک نمونه است. دیگر کشورها هم در ماه های اخیر به منظور تامین نیازهای داخلی از این سیاست استفاده کردند. به عنوان مثال کشورهای هند و ویتنام که از تولید کنندگان بزرگ برنج در جهان هستند اخیرا اعلام کردند صادرات برنج را محدود می کنند زیرا تامین نیازهای داخلی و تلاش برای کاهش فشار اقتصادی به مردم برای آنها از اولویت بالاتری برخوردار است.
روسیه هم یک پنجم صادرات گندم دنیا را دارد، اخیرا خبر از کاهش صادرات و حفظ ذخایر گندم برای تامین نیاز داخلی داده است. سیاستی که می تواند در میان مدت و بلند مدت باعث گرسنگی و فقر غذایی در دنیا شود و بحران های سلامتی به همراه بیاورد.
با وجود اینکه در بسیاری از رسانه ها از این سیاستها به عنوان ابزارهای مناسب برای حفاظت از اقتصاد داخلی و کاهش فشار اقتصادی و غذایی به مردم کشورها نام برده شده است اما اقتصاددانان شرایط ایجاد شده در دنیا را نگران کننده می دانند. آنها بر این باورند: «در طول تاریخ اجرای سیاستهای حفاظتی از اقتصاد داخلی و مانع تراشی در مسیر تجارت همیشه آسیب رسان بوده است و هیچ گاه باعث تقویت نرخ رشد اقتصادی در کشوری نشده است.»
از طرف دیگر سازمان ملل در مورد موج جدید گرسنگی و فقر در دنیا هشدار داد و تاکید کرد با تشدید تورم مواد غذایی در دنیا نمی توان به اهداف توسعه انسانی که پیشتر برای آن تلاش می کردیم نزدیک شویم. افزایش نرخ فقر در کشورهای در حال توسعه و کم درآمد کاملا مشهود است و هر روز بر شمار گرسنگان دنیا اضافه می شود.
سازمان ملل بر این باور است تنها زمانی می توان از این بحران عبور کرد که شرایط سیاسی و ژیوپولتیکی دنیا آرام شود، جنگ پایان یابد و سران سیاسی و اقتصادی دنیا برای گذر از روزهای سخت اقتصادی با هم همراه شوند.
نظر شما