امین رضازاده- بیش از ۲۵۰ معدن در مازندران ثبتشده که تنها حدود ۱۲۰ معدن فعال است و از این تعداد فقط ۸۰ معدن مسئول فنی دارند و مابقی از داشتن کارشناس فنی نیز محروم هستند.
وضعیت ناایمن معادن مازندران با بهکارگیری تجهیزات قدیمی و فرسوده ضرورت راهاندازی کمیته و پایگاه ایمنی را در استان که در گوشه و کنار آن معادن زیادی فعال است، الزامی میسازد و لازم است سازمان صنعت و متولیان امر در این زمینه پیشدستی داشته باشند.
ضرورت راه اندازی پایگاه ایمنی معدن
از سوی دیگر با توجه به اینکه دستگاههای متولی به دلیل مشغلهها فراوان به حوزه ایمنی در معادن چندان ورود پیدا نمیکند و هنگام بروز حادثه و اتفاقات ناگوار پای دستگاههای متعدد به آن باز میشود، بنابراین تشکیل کمیته و پایگاه ایمنی معادن و رصد دوره از معادن میتواند از تکرار فاجعه معدن یورت گلستان در مازندران جلوگیری و پیشگیری کند.
برداشتهای غیرمجاز از معادن نیز بر پیکره طبیعت بکر مازندران لطمه زده و ثروت خدادادی را به یغما میبرند درحالیکه باید با نقشهبرداری کامل از معادن روباز نسبت به برداشتهای آن نظارت دقیقتری صورت گیرد.
مجتمعهای معدنی نیاز مازندران
در حال حاضر در گوشه و کنار مازندران شاهد فعالیت معادن مجاز و غیرمجاز هستیم که با ایجاد مجتمعهای معدنی میتوان از فعالیت بسیاری از معادن بهصورت گسترده جلوگیری کرد و با این کار به ساماندهی معادن نیز پرداخت.
طرح ایجاد مجتمعهای معدنی بهویژه در زمینهٔ شن و ماسه در مازندران پیشینهای طولانی دارد که تاکنون به دلیل مقاومتهای اجرایی و اداری عملیاتی نشده است و ایجاد مجتمعهای معدنی در پل زغال و دشت نظیر چالوس، سرن تنکابن، تلمادره ساری، رستم کلای بهشهر و هلی چال آمل تاکنون نتیجهبخش نبوده است.
توپوگرافی بالا، شرایط سخت انتقال، دشواری تأمین آب موردنیاز در محدودههای مشخصشده برای ایجاد مجتمعهای معدنی تاکنون سبب شده این طرح در مازندران رنگ عملیات و واقعیت به خود نگیرد درحالیکه با ایجاد میتوان از بار مضاعف و هجمههای معدن کاران بر دوش طبیعت بکر مازندران کاست.
لازمه تدوین استراتژی معادن و صنایع معدنی در مازندران
بر همگان واضح و مبرهن است که اقتصادی بودن معادن سبب اشتغالزایی و رونق اقتصادی از یکسو و توسعه پایدار و متوازن از سوی دیگر خواهد شد، از اینرو برای دستیابی به چنین هدفی، استراتژی صنایع معدنی در استان باید طراحی و تدوین شود.
معادن بیشماری در حوزه زغالسنگ، فلورین، سرب، باریت، سیلیس، پوکه معدنی و سنگهای تزیینی در مازندران فعالیت میکنند که گرانی ادوات و تجهیزات و ماشینآلات معدنی نظیر کامیون و لودر سبب شده تا تعداد بالایی از معادن مازندران غیرفعال و یا غیراقتصادی شوند و باید به مشکلات محیط زیستی و منابع طبیعی و معارضان محلی نیز اشاره کرد.
در حال حاضر حجم ذخایر قطعی معدنی در مازندران بیش از یک میلیارد تن تخمین زده میشود اما به دلیل فرسودگی تجهیزات، نبود صنایع فراروی، بالا بودن هزینههای تعمیر و نگهداری فقط ۱۷ نوع ماده معدنی با ظرفیت ۲۲ میلیون تن در استان برداشت و استخراج میشود که زغالسنگ و فلورین عمده تولیدات را تشکیل میدهند.
در مجموع بخش معدنی به دلیل تکیه بر توان نیروهای داخلی و عدم وابستگی به خارج به عنوان مؤلفه مهم اقتصادی مقاومتی است که باید مورد توجه مسئولان قرار گیرد زیرا این بخش کمترین تأثیر را از تحریمها در زمانهای مختلف دارد و افزایش تولیدات از یکسو و صادرات فرآوردههای معدنی میتواند اوضاع نابسامان اقتصاد را سامان بخشد و برای رسیدن به چنین هدفی باید ضمن ساماندهی معادن و ارتقای ایمنی آن، به نوسازی تجهیزات و ادوات مورد نیاز این بخش نیز توجه ویژه شود.
تدوین سند چشمانداز معدنی و اجرای آن، تعیین نحوه برداشت مواد معدنی، اصلاح قوانین و دستورالعملهای نظاممهندسی معدن و هوشمندسازی آن نیز میتواند به توسعه بیشازپیش بخش معدنی کمک قابلتوجهی داشته باشد.
نظر شما