مهدی جابری؛ بازار: این روزها تهیه نان در پاکدشت ناگهان با بن‌بست و پیچیدگی‌های عجیب همراه شده و تعداد زیادی از نانوایی‌ها در حالت تعطیل یا نیمه فعال به سر می‌برند؛ تا جایی که خرید و تهیه نان برای اکثر خانواده‌ها تبدیل به یک دغدغه مهم و چالش بزرگ شده است.
این مشکل از صبح روز دوشنبه هفته گذشته آغاز شد و مردم پاکدشت هنگام مراجعه برای خرید نان با درهای بسته نانوایی‌های دولتی مواجه شدند! برخی از این نانوایی‌ها نیز به رغم حضور کارکنان‌شان پخت نان نداشتند و علت این موضوع را کمبود سهمیه آرد دولتی اعلام می‌کردند.
از سوی دیگر نانوایی‌های آزادپز که در این شرایط با انبوه تقاضای خرید نان مواجه شده‌اند، به صورت تمام وقت فعالیت ندارند و ساعات کارشان را کاهش داده‌اند! حتی برخی از این نانوایی‌ها از شرایط ایجادشده سوءاستفاده می‌کنند.
روزانه ۶ کیسه آرد جوابگو نیست
بررسی‌های میدانی خبرنگار «بازار» نشان می‌دهد که روزانه تقریبا ۶ کیسه آرد با تعرفه دولتی تحویل نانوایی‌ها می‌شود که این میزان پاسخگوی نیاز مردم و فعالیت و درآمدزایی نانوایی‌ها نیست.
یکی از نانوایان پاکدشت در این باره می‌گوید: سهیمه آرد دولتی به میزان کافی به دستمان نمی‌رسد. بنابراین هر روز فقط به اندازه ۵ یا ۶ کیسه آرد، پخت نان داریم که فقط دو یا سه ساعت امکان فعالیت به ما می‌دهد.
وی در پاسخ به این سوال که علت اصلی کمبود سهمیه آرد چیست، اظهار داشت: ما علتش را نمی‌دانیم. ضمن اینکه خود من با برخی ادارات شهرستان مکاتبه داشته‌ام و هیچ پاسخ قانع‌کننده‌ای نگرفته‌ام.
این نانوا ادامه می‌دهد: جالب است که عده‌ای به طور تلویحی به من می‌گویند دزدی نکن! انصافا چگونه می‌شود با این ۶ کیسه آرد، دزدی کرد!؟
وی درحالی که یک ماشین حساب در دست دارد و حساب و کتاب می‌کند، می‌افزاید: من روزانه ۴۰هزار تومان از جیب خودم می‌گذارم تا نانوایی را سرپا نگه دارم. اما این مسیر را تا کجا می‌توانم ادامه بدهم؟ بالاخره وظیفه نهادهای دولتی پاکدشت است که این معضل را هرچه زودتر حل و فصل کنند. وگرنه شاید نانوایی‌ها به رغم میل باطنی در استانه شب عید مجبور به اخراج نیروهایشان شوند.
به جای نان، زعفران می‌فروشیم!
سراغ یک نانوایی دیگر می‌رویم. درهایش نیمه باز است. آقای جوانی که خودش را کارگر نانوایی معرفی می‌کند می‌گوید: با این شرایط اصلا سرکار آمدن نمی‌صرفد. اگر یکی دو هفته دیگر همینطور ادامه داشته باشد، من آخر سال اخراج می‌شوم.
وی تصریح می‌کند: ما این روزها از فروش نان درآمد نداریم و فقط مقداری زعفران، کشمش و توت خشک می‌فروشیم. البته فروش اینها نه مشتری چندانی در نانوایی دارد و نه درآمد خاصی.
این کارگر نانوایی ادامه می‌دهد: روزانه تقریبا دوساعت پخت داریم که یک صف طولانی برای خرید نان ایجاد می‌شود. آخر سر هم به خیلی‌ها نان نمی‌رسد و فحشش را ما کارگرها می‌خوریم! خب به من چه ارتباطی دارد که سهیمه آردمان ناچیز است؟
طاقچه بالای آزادپزها
محدود شدن فعالیت نانوایی‌هایی که از آرد سهیمه‌ای استفاده می‌کنند، شرایط کاسبی بهتر را برای نانوایی‌های آزادپز پاکدشت و البته سوءاستفاده برخی از آنها فراهم کرده است.
یک شهروند پاکدشتی هم به خبرنگار ما می‌گوید: اکثر نانوایی‌های دولتی تعطیل یا نیمه فعال هستند و برخی از آنها فقط یکی دو ساعت فعالیت دارند. نانوایی‌های آزادپز هم تا جایی که بتوانند از شرایط ایجاد شده سوءاستفاده می‌کنند.
وی می‌افزاید: آزادپزها دو-سوم هر تنور را به نان کنجدی اختصاص می‌دهند و آن را با قیمت بالاتری نسبت به نان ساده می‌فروشند. بنابراین مردمی که در صف‌های طولانی چندین نانوایی منتظر مانده‌اند چاره‌ای جز پذیرفتن این شرایط ندارند.
حذف نان خالی از سفره مردم محروم!
بخش قابل توجهی از ساکنان پاکدشت را مردمان آبرومند، غیرتمند و سختکوشی تشکیل می‌دهند که زندگی‌شان با قناعت و ساده‌زیستی سپری می‌شود.
یکی از ساکنان پاکدشت اظهار می‌دارد: به هرحال همه می‌دانند که شرایط اقتصادی و قدرت خرید مردم پاکدشت محدود است. بسیاری از مردم با همین نان خالی گذران زندگی می‌کنند و اگر نان را از سفره‌شان حذف کنیم چیز دیگری باقی نمی‌ماند.
این شهروند ادامه می‌دهد: انتظار ما از نماینده مجلس، اعضای شورا و مقامات دولتی شهرستان این است که درباره این مشکل مردم بی‌تفاوت نباشند اما جالب است که آنها در طول این یک هفته حتی یکبار درباره این موضوع مصاحبه و اظهارنظر موثر نداشته‌اند.
وی ادامه می‌دهد: در مظلومیت این مردم همین بس که یک هفته را بدون دسترسی مناسب به نان سپری کرده‌اند و هیچ رسانه‌ای تا امروز مشکل آنها را منتشر نکرده است. اگر فقط چنددرصد از این معضل در شهر تهران بود غوغایی در رسانه‌ها، مجلس و شورای شهر برپا می‌شد.
مدیرانی که نان پاکدشت را می‌خورند
با توجه به اینکه تقریبا یک هفته از بروز این مشکل در پاکدشت می‌گذرد، به نظر می‌رسد غم نان پاکدشتی‌ها برای برخی افراد که در سمت و عنوان‌شان، نام شریف پاکدشت را یدک می‌کشند و به عبارتی نان پاکدشت را می‌خورند، اهمیت چندانی ندارد. وگرنه باید در همان نخستین روز ایجاد مشکل، اقداماتی برای رفع آن انجام می‌شد.
اکنون با رسانه‌ای شدن موضوع کمبود آرد و نان در پاکدشت باید منتظر ماند و دید که مقامات شهرستان و نهادهای مرتبط، برای حل این مشکل در کمترین زمان ممکن چه تدبیری خواهند داشت.
نظر شما