تهمینه غمخوار؛ بازار: بیست و دومین نمایشگاه بین المللی مخابرات، فناوری اطلاعات و راه حل های نوآورانه (تلکام) در محل دائمی نمایشگاه های بین المللی تهران با شعار «مخابرات؛ تحول دیجیتال و توسعه پایدار» در اوایل ماه جاری برگزار شد.
نمایشگاه تلکام ۱۴۰۰ پس از یک وقفه دو ساله، در سال تولید، پشتیبانیها و مانع زدایی ها با حضور شرکتهای برجسته فناوری، دانش بنیان و اپراتورها با ارائه تخصصی خدمات و دستاوردهای نوین و انجام مذاکرات بی تو بی، از سوی فعالان، دست اندرکاران و شرکت های حوزه مخابرات و فناوری های ارتباطی و همچنین علاقه مندان به جدیدترین محصولات فناوری مورد بازدید قرار گرفت.
شرکت های دانش بنیان در این نمایشگاه با ارائه محصولات و رونمایی از محصولات جدید خود، نشان دادند که به آخرین فناوری های روز جهان نزدیک شده در حالی که وابستگی آنها به مواد اولیه خارجی کاهش یافته است. همچنین آنها با حضور خود یادآور شدند که برخی از محصولاتشان حتی پیشرفتهتر از نمونه های خارجی است.
در همین راستا و بر اساس اهمیت برگزاری نمایشگاه، خبرنگار بازار گفتگویی را در حاشیه تلکام ۱۴۰۰، با «علی نکویی» مدیر فروش شرکت دانش بنیان آموت دانش آسیا ترتیب داده که در ادامه می خوانیم:
* در ابتدا خود را معرفی کرده و توضیح بدهید که حوزه فعالیت خاص شرکت شما در چه زمینه هایی است؟
از سال ۱۳۸۸ استارت تولید محصول «ساتر استون» زده شد که پس از گذشت دو سال، نمونه اولیه آن عرضه گردید. مکانیزم کاری این شرکت بررسی این مسئله بود که امواج الکترومغناطیس و موبایل تا چه حد برای بدن انسان مضر است و چه آسیبهایی را وارد می کند. واقعیت این است که در عصر تکنولوژی به هر اندازه که جلوتر حرکت می کنیم، ۳G به ۴G و سپس ۵G تبدیل شده و این G ها بیشتر می شود در حالی که قدرت بازه فرکانسی که از بدن ما نیز عبور می کند، افزایش میابد.
بیشتر شدن این قدرت، اثرات تخریبی زیادی بر بدن انسان دارد. بر همین اساس، شرکت آموت دانش آسیا با تولید محصول خود برای اولین بار در جهان اختراعی را به نام خود ثبت کرد که از طریق این محصول، اثرات مخرب امواج الکترومغناطیس از تمام بدن پاک شود، زیرا نه امکان جذب این امواج و نه دفع آن وجود دارد.
* جنابعالی به تولید خود به عنوان نخستین اختراع در جهان اشاره کردید، این محصول چه ویژگی هایی دارد و از چه موادی ساخته شده است؟
ساتر استون از قالب نقره ساخته شده و جنس تراشه داخلی آن که به صورت های تک فرآوری و پلمپ شده است، از کریستال طبیعی می باشد. این محصول پرتابل و کم وزن به عنوان آویز استفاده می شود. تا پیش از تولید این محصول، مجموعه ای دستبندها از جمله دستبندهای انرژی (امریکن گلوبال) که با قیمت گزاف ۳۰۰ الی ۴۰۰ دلار به ایران وارد می شد.
علاوه بر آن، در برخی از شرکتهای نتورک هم تعدادی از گردنبندها وارد شده بود که مکانیزم موثری نداشت. اما با این محصول که ۳۵۰ تست انسانی مستقیم بر روی آن انجام شد، اعضای شرکت این ادعا را به اثبات رساندندکه افرادی که از سردردهای میگرنی، دردهای عضلانی، فشارخون بالا، بی خوابی و عدم تعادل در کنار داشتن استرس و فشارهای عصبی، رنج می برند، با استفاده از این محصول می توانند این مشکلات را با وجود تشعشعات الکترومغناطیس از بدن خود از بین ببرند.
همه می دانیم که تمامی گلبولهای قرمز خون دارای بار مثبت و منفی هستند، زمانی که امواج الکترومغناطیس به آنها ساطع می شود، این بارهای مثبت و منفی، تغییر پیدا می کنند. با این تغییر، کند شدن حرکت و گردش خون رخ می دهد و عوارضی را ایجاد می کند. بر همین اساس، استفاده از این محصول موجب می شود که آب بدن به دیفالت خود باز گردد، گلبولهای قرمز دچار تغییر بار نشوند و عدم تعادل رخ ندهد. همچنین، استفاده از این محصول باعث می شود که امواج بر روی گوش میانی و مخچه اثرگذار نباشد.
* در حالی که نقش شرکتهای دانش بنیان و فناوری در توسعه اقتصاد کشورهای پیشرفته دنیا روز به روز پررنگ می شود، اما در ایران با وجود تاکید رهبری بر توسعه اقتصاد دانش بنیان و گسترش حوزه فناوریهای نوین، هنوز نقش شرکتهای دانش بنیان به درستی تبیین نشده و راه طولانی تا تحقق اقتصاد دانش بنیان در پیش است. ارزیابی شما از این موضوع چیست؟
متاسفانه در طولهای سالهای گذشته آن حمایت و پشتیبانی لازم از سوی دولت نسبت به شرکتهای دانش بنیان صورت نگرفته است. حتی با وجود تاکید رهبری در خصوص حمایت از مخترعین و دانش بنیانها، به هنگام رسیدن به مراحل و پروسه اجرا، حمایتهای دولتی کم رنگ و ناپدید می شود.
برای مثال، مخترعینی وجود دارند که برای تولید یک محصول، در حالی که هم زمان طولانی و هم انرژی زیادی را صرف کرده اند، قصد تجاری سازی آن را دارند. این مخترعین به دنبال سرمایه گذارانی برای انجام این کار می گردند. در همین راستا، زمانی که به مراکز رشد و شتاب دهنده ها مراجعه می کنند، علاوه بر در اختیار گذاشتن تیم خود برای آن مرکز، از آنها خواسته می شود که سهام بسیار بزرگی از طرف استارتاپها تحویل داده شود تا سرمایه و بودجه ای شامل طرح آنها شود. در اینجا و در همین مرحله، یک توقف کاری برای آن مخترع و یا استارتاپ ایجاد می شود.
مشکل شرکتهای دانش بنیان این است که استراتژی بازار، تیم اجرایی و قیمت نهایی محصول آن شرکت، توسط مرکز رشد و یا شتاب دهنده چیده و تعیین می شود
مشکل و سد دوم این است که آن مراکز خواستار این مسئله هستند که آنگونه که خودشان تمایل دارند و مقرر میکنند، تیم یک استارتاپ یا دانش بنیان وارد فعالیت شود؛ به طوری که استراتژی بازار، تیم اجرایی و قیمت نهایی محصول آن شرکت، توسط آن مرکز رشد و یا شتاب دهنده چیده و تعیین شود.
متاسفانه، تک تک این مسائل در تمام مراکز شتاب کشور وجود دارد در حالی که بی شک، شتابدهندهها و مراکز رشد یکی از بازیگران اصلی فضای استارتاپی و رشد و توسعه نوآوری و فناوری در کشورها هستند.
بسیاری از مواقع، شرکتهای دانش بنیان به این مراکز مراجعه کرده و با سنگ اندازی های آنها مواجه می شوند که برای نمونه باید با مارکتینگ خاصی کار کنند و شبکه های اجتماعی آنها باید به طریقی که خود آن مراکز تعیین میکند، جلو رود در حالی که تیم آن مارکتینگ تعیین شده از سوی مرکز فاقد صلاحیت انجام فعالیتهای تخصصی علمی و فناوری است و بیشتر این اقدامات از سوی مراکز رشد جنبه نمایشی داشته است.
واقعیت این است که مرکز رشدی وجود ندارد که حمایت کاملی را از شرکتهای دانش بنیان ارائه دهد
واقعیت این است که مرکز رشدی وجود ندارد که حمایت کاملی را از شرکتهای دانش بنیان ارائه دهد. مگر در ایران به چه میزان طرح و ایده فناورانه و امکان تجاری سازی آنها وجود دارد؟ همان ایده های مطلوبی که هم میتوانند با تجاری سازی و صادرات به کشورهای دیگر موجب ارزآوری و کسب درآمد در کشور شوند، مورد حمایت قرار نمی گیرند.
کشورهای دیگر از جمله امریکا در کنار سرمایه گذاری و حمایت از طرحهای مخترعین خود، اختراعات کشورهای دیگر را جمع آوری و بر روی آنها سرمایه گذاری کرده، آنها را تجاری سازی می کند و موجب درآمد برای اقتصاد کشور می شود در حالی که به همان کشورهایی که نخبگان آنها به این کشور آمده اند، با قیمت گزاف صادر می کند. همواره این سوال از سوی دانش بنیانها وجود دارد که چرا در ایران فضا و حمایتی برای طرحها و ایده های فناورانه مناسب وجود ندارد؟
* آیا تا کنون محصول شما به کشوری صادر شده است؟
نکته نخست این است که این محصول به تازگی نهایی شده است، اما زمانی که شرکت قصد صادرات محصول را به ترکیه داشت، آنها خواستار تولید محصول در تیراژ بالا و چند میلیونی بودند. بر همین اساس، شرکت مجبور شد تا در ارومیه کارخانه ای را در جهت ارتقاء تولید در تیراژ بسیار بالا احداث و راه اندازی نماید. شرکت با کشورهای عمان و ترکیه وارد مذاکرات اولیه شده و عقد قرارداد صورت گرفته است. اما میزان سفارش بسیار بالا است و بر همین اساس شرکت باید بتواند به تعهدات خود پایبند باشد.
نظر شما