زینب بین شیخ الاسلامی؛ بازار: همه گیری بیماری کووید-۱۹ آنچنان تاثیرات شگرفی را در مکانیزم های اجتماعی ایجاد کرده است که مدت مدیدی طول خواهد کشید تا بتوان به دوران قبل از آن بازگشت. در این بین صنعت گردشگری که در خلال آن کارافرینی های اکوسیستمی شکل گرفته است دستخوش این تغییرات بوده و اقتصاد آن را درگیر حل و فصل مشکلات عدیده ناشی از همه گیری کرده است.
خسارت وارده ناشی از کرونا به صنعت گردشگری جهان حدود ۲.۴ میلیارد دلار بوده که سهم ایران در حدود ۳۲ میلیارد تومان تخمین زده شده است. در این مدت حدود ۴۴ هزار نفر در کشور شغل خود را از دست دادند و از این میان بیشترین سهم مربوط به حوزه مراکز اقامتی است.که این عدد بزرگ جبرانش نیازمند برنامه های بزرگ و عمیق و هم افزایی تمامی بخش های ذی ربط در این صنعت برا برون رفت از این بحران است.
سناریوی های پیش رو در احیای گردشگری
استفاده از تجربیات سایر کشورها که توانسته اند با آزمون و خطا در بخش های مختلف این صنعت بازآفرینی سازو کارها را مطابق با استانداردهای ایمنی سازی و سلامت بکارگیرند. روش های جدید اسکان مسافران، مقررات هتل ها و مراکز تفریحی هرکدام می تواند اقتصاد را به سمت و سویی ببرد که قابلیت خود ترمیمی داشته باشد.
سناریوی درون بخشی واکسن یکی از مهمترین عوامل کمک کننده به فعال شدن صنعت گردشگری است. البته چیزی که بسیار پررنگتر جلوه می کند وضعیت معیشت مردم خواهد بود، مهمترین عامل رشد گردشگری، کنترل قیمت ها و بهبود وضع معیشت مردم است. همچنین با برقراری ارتباط بین المللی و دعوت از گردشگران خارجی می توان امیدوار به رونق گردشگری داشت.
سناریوی صبر توام با تدبیر
برگشت به دوران قبل کرونا نیازمند صرف زمان در پی واکسیناسیون حداکثری و ایمن سازی خواهد بود. درآمد صنعت توریسم و گردشگری بیشتر متکی به شکل مستقیم آن است.یعنی سفر از شهری به شهر دیگر و کشوری به کشور دیگر .لذا با وجود مقررات جهانی و داخلی در خصوص سفر این نکته مهم خواهد بود که با برداشته شدن مقررات ویا تعدیل در آن میتوان به صورت مرحله ای به وضعیت قبل در طی زمان برگشت.
سناریوی کاهش ایران هراسی
این موضوع را می بایست از طریق رفتارهای حرفه ای و فعالیت موثر در شبکه های مجازی از بین برد و آن را کم رنگ تر کرد.برجسته کردن نقاط مثبت کشورو ارائه الگوهای درست رفتاری از جمله ایجاد اعتماد و حس امنیت به عنوان زیربنای این صنعت کمک درخورد توجه ای به هجمه های جهانی خواهد نمود. ضرورت ایجاد آمادگی های روانی در مردم برای پذیرش گردشگر و از سویی در جهان باید از نظر روانی آماده شود، زیرا بسیاری از کشورها اطلاع دارند که ایران دوران همه‌گیری سختی را پشت سر گذاشته است. در نتیجه باید درباره اینکه ایران از نظر کرونا کشوری امن است، اطلاع‌رسانی شود مخصوصاً بعد از اتفاقاتی که در کشور افغانستان افتاده است.
نشان دادن کهن تمدن های ایران به سایر کشورها و مناطق تاریخی که قدمتی چندین هزارساله دارند.وجود پایگاه های زیارتی برای مسلمانان از جمله مشهد مقدس و شهر قم و... می تواند گردشگران زیارتی را از اقصی نقاط جهان به سمت ایران بکشاند.
سناریوی ضد تبلیغات منفی به قولی " یک فرد راضی می‌تواند چهار نفر را راضی کند و یک فرد ناراضی می‌تواند ۱۱ نفر را ناراضی کند" یعنی تبلیغات منفی تاثیر بیشتری دارد.
در حوزه آموزش گردشگری و تبلیغات می بایست گام های بزرگی برداشته شود.زیرا عدم وجود نیروی انسانی متخصص در این حوزه صدمات زیادی را به صورت تبلیغات منفی نشان خواهد داد. پایش استعداد های متقاضیان این حرفه و ایجاد پایگاه داده برای استفاده فعالان گردشگری از منابع انسانی آموزش دیده و با مهارت می تواند وفاداری گردشگران را موجب شود و از طریق تبلیغات دهان به دهان و سنتی نیز موجب رشد در این صنعت و پیامد آن اقتصاد گردد.
رونق اقتصادی از طریق نیروی کار حرفه ای داوم و استمرار بیشتری خواهد داشت که آن هم تفکیک افراد در حوزه تبلیغات و ارائه خدمات به صورت مستقیم می باشد.به عنوان مثال شرایط ایمن سازی مسافران در تورهای گردشگری در مواجه با کرونا که ممکن است دیگران را نیز مبتلا کند نیازمند وجو نیروی متخصص در این حوزه است تا موجب نگردد که تبلیغی منفی صورت پذیرد.به نوعی سالم آمدن و سالم برگشتن خودش یک ابزار کارآمد در تبلیغات مثبت برای فعالان این صنعت خواهد بود.
سناریوی دولت سیاست گذار
وزارت گردشگری می تواندبا تسهیل ورود گردشگران در راستای فعالیت بخش خصوصی در این حوزه به عنوان راهبر عمل نماید زیزا فعالین این صنعت به علت ذی نفع بودن خودشان می توانند سایر امور را انجام دهند.برگشت دوباره مراکز تفریحی و توریستی و تور لیدرها و رستوران و هتل ها به چرخه گردشگری لازمه اش دولت تسهیل گر و محرک می باشد. سناریوی نهایی، عزم ملی احیا میسر نخواهد شد مگر با مشارکت همه جانبه دولت و مردم دراز بین بردن موانع که مهمترین آن بهبود معیشت مردم در داخل برای ایجاد رغبت به مسافرت و واکسیناسیون حداکثری و کنترل در مرزهای کشور است.
تمامی موارد ذکر شده به همتی بلند نظرانه و حرفه ای احتیاح دارد که اولاً اقتصاد بصورت همگن در روند رشد قرار گیرد که خواه ناخواه رفاه مردم را در بر خواهد داشت. و همین امر به منزله گامی نخست در رونق گردشگری نمود عینی خواهد داشت. لذا به عنوان بخش پایانی این نوشتار صنعت گردشگری که با بخش های متنوع از جمله گردشگری سلامت، گردشگری ورزش، گردشگری ماجراجویانه و..... نیازمند احیای دوباره است و آن اتفاق رخ نمی دهد مگر با همپوشانی فعالیت های بخش دولتی و بخش خصوصی.
نظر شما