عباس جعفریهنر در گفتگو با خبرنگار بازار با بیان اینکه کارآفرینی در ویترین دستگاههای اجرایی نیست، گفت: کسی دغدغهمند کارآفرینی نیست چراکه کارآفرینی یک برنامه بلندمدت است و شاید به این دلیل است که اغلب به این موضوع بهصورت جدی ورود نمیکنند.
جعفریهنر بااشاره به اینکه یکی از مسائلی که کارآفرینی را در بر میگیرد اصول و مبنای کارآفرینی است، افزود: از برنامه سوم توسعهای کشور به سمت کارآفرینی روی آوردیم و از سال ۱۳۷۹ وارد گفتمان اقتصادی شدیم اما هنوز به جایگاه مدنظر خود نرسیده ایم.
وی با تاکید بر اینکه حتی هنوز نتوانستهایم تعریف واحدی برای کارآفرین داشته باشیم و به یک توافق جمعی برسیم تا بتوانیم شخص کارآفرین را با دیگر صاحبان کسبوکار تفاوت قائل شویم، افزود: تا زمانی که این سطح را تبیین نکنیم سیاستگذاریها جنبه جمعی پیدا میکند و زمانی میتوانیم کارآفرین را حمایت کنیم که این فرق را تشخیص بدهیم.
یکی از تهدیدهای کارآفرینی نبود انسجام است چراکه هیچ مرجع و متولی خاصی در کشور وجود ندارد که برای کارآفرینی سیاستگذاری کند
وی با بیان اینکه وقتی ارزشافزوده را به کسبوکار اضافه میکنیم بخشی از کسبوکارها با عنوان کارآفرینی جدا میشوند، ادامه داد: یکی از تهدیدهای کارآفرینی نبود انسجام است چراکه هیچ مرجع و متولی خاصی در کشور وجود ندارد که برای کارآفرینی سیاستگذاری کند و متأسفانه هنوز سیاستگذاری وارد مقوله کارآفرینی نشده و کارآفرینی را با بقیه کسبوکارها یکی میدانند.
این کارشناس اقتصادی با تاکید بر اینکه دستگاههایی که در فرایند تولید و کسبوکار و کارآفرینی فعالیت دارند هنوز با هم ارتباط صحیحی ندارند و هر کدام بهصورت جزیرهای کار میکنند و از بخشنامهها و قوانین بانکی هیچگونه اطلاعی ندارند، گفت: یک نوآور نمیداند باید به کجا مراجعه کند.
وی با بیان اینکه یک صندوق خطرپذیر نداریم که این افراد را حمایت کنند بلکه همه دستگاههای مرتبط همان برخوردی را با کارآفرین دارند که با بقیه کسبوکارها دارند و برای آنها تسهیلگیری نمیکنند که منشأ آن نبود مرجع و سیاستگذاری برای این مقوله است، گفت: دانشگاههای نسل چهارم که وظیفه پرورش کارآفرین دارند هم فقط در حد جلسه برای رفع تکلیف کار میکنند.
بسیاری از تفکرات کارآفرینی باید از آموزشوپرورش آغاز شود که در آنجا هم اقدام خاصی در این زمینه صورت نمیگیرد
جعفریهنر باتاکید بر اینکه بسیاری از تفکرات کارآفرینی باید از آموزشوپرورش آغاز شود که در آنجا هم اقدام خاصی در این زمینه صورت نمیگیرد، گفت: ابتدا باید به شاخصهایی برسیم که کسبوکار کارآفرینانه را از بقیه کسبوکارها مجزا کند.
جعفریهنر بابیان اینکه به دو دلیل استقبال زیادی از کارآفرینی در کشور نمیشود، گفت: یکی به این دلیل که هیچ دستگاهی نیست که از ترس از کارآفرینان حمایت کند و دومی به خاطر نبود جایگاه لازم است.
وی با بیان اینکه دو دهه است که تمام فعالیتهایی که انجام میدهیم در سمت و سوی ارتقای جایگاه کارآفرینی است تا کارآفرینان میل بیشتری به این کار داشته باشند، گفت: کارآفرینان معمولاً تنها هستند و با کوچکترین مانعی به مشکل بر میخورند در حالی که اگر همانقدر که از کارمندان دولت حمایت میشود از کارآفرینان هم حمایت شود بهطورقطع میل به کارآفرینی در استان و کشور بالا میرود.
نظر شما