خبرگزاری بازار-پایداری محیط زیست مساله مهم این روزهای دنیا است. استفاده از انرژی به گونه ای که کمترین آسیب را به محیط زیست وارد کند و انتشار آلودگی اندکی داشته باشد، کلید این پایداری است. هدف اصلی از طرح های رشد پایدار اقتصادی هم تمرکز روی این مساله است که باید از ابزار و روشهایی برای تسریع نرخ رشد اقتصادی استفاده کرد که کمترین آسیب ممکن به محیط زیست وارد شود. این دیدگاه در شرایط کنونی که پدیده گرمایش زمین جهان را چالشهای زیادی روبرو کرده است بیش از پیش در میان پژوهشگران حوزه های مختلف مطرح است.
اما در سالهای اخیر کشورهای مختلف تلاشهای زیادی در این زمینه انجام داده اند. برخی بیشتر سرمایه گذاری کرده اند و برخی دیگر به این مساله بی توجهی کرده اند. حال سوال این جاست که آیا به اندازه کافی در این زمینه سرمایه گذاری و کار انجام شده است یا تا رسیدن به وضعیت ایده آل راه زیادی وجود دارد؟
کنسول انرژی جهانی برای مقایسه وضعیت کشورها برمبنای پایداری زیست محیطی از یک شاخص استفاده می کند و برای تهیه این شاخص هم سه فاکتور مهم را در نظر می گیرد. این سه فاکتور عبارتند از امنیت انرژی، تخصیص انرژی و پایداری محیط زیست.
فاکتورهای سازنده شاخص کدامند
امنیت انرژی به معنای ظرفیت موجود در کشور برای تامین نیاز انرژی امروز و آینده است. در واقع باید ظرفیتهای زیر ساختی به گونه ای باشد که در مورد توان کشور برای تامین نیازهای انرژی نسل آینده هم بتوان با اطمینان صحبت کرد. از طرف دیگر سیستم باید به گونه ای عمل کند که شوک های ناشی از نوسان قیمت سوختهای نیروگاهی یا شوک های ناشی از تغییر سوختهای نیروگاهی نتواند اختلالی اثر گذار و مهم در عرضه انرژی در کشور ایجاد کند.
بنابراین در این بخش از شاخص بیشتر در مورد کارایی مدیریت بخش تقاضا و منابع انرژی خارجی صحبت می شود. همچنین سطح قابل اعتماد بودن زیر ساختهای حوزه نیرو هم در این زمینه اهمیت زیادی دارد و روند مداوم و مستمر سرمایه گذاری در زیرساختها به منظور تامین نیازهای نسل های آتی هم مساله ای مهم است.
در بخش تخصیص انرژی به توانایی کشور برای تامین دسترسی به انرژی برق در تمامی بخشهای کشور و تداوم دسترسی به این انرژی بحث می شود. از طرف دیگر قیمت مناسب برق عرضه شده به مردم هم فاکتور بسیار مهمی است. در این بخش دسترسی همگانی به انرژی الکتریسیته و دسترسی به تکنولوژی و انرژی مورد استفاده برای پخت و پز مد نظر قرار می گیرد. از طرف دیگر سطح مصرف انرژی به عنوان شاخصی که نشان دهنده استانداردهای زندگی مردم یک منطقه است هم در این بخش اهمیت دارد.
موضوع دیگری که در تهیه این شاخص اهمیت زیادی دارد سیاستهایی است که در زمینه پایداری محیط زیست در کشورها اجرا می شود. گذر سیستم های انرژی یک کشور به سمت کاهش آسیبهای زیست محیطی یا از بین بردن این آسیبها مساله بسیار مهمی است. در واقع در این بخش به این سوال پاسخ داده می شود که در طول زمان چه مقدار برای تغییر سوختهای مصرفی در بخش نیرو یا دیگر بخشهای مصرف کننده انرژی سرمایه گذاری شده است و چه سهمی از نیروگاه های یک کشور با انرژی های غیر فسیلی کار می کنند. در این بخش مساله بهره وری و کارایی تولید انرژی هم مهم است به علاوه انتقال بهینه انرژی و توزیع مناسب آن به گونه ای که کمترین هدر رفت در این فرایندها وجود داشته باشد در زمره فاکتورهای تاثیر گذار در این بخش قرار دارد. کیفیت هوای کشور و سیاستهای اجرا شده در زمینه کاهش انتشار کربن هم تاثیر زیادی در این بخش دارد.
با استفاده از این فاکتورهای مورد مطالعه شاخصی بین صفر تا صد تهیه می شود که هر چه شاخص نهایی به ۱۰۰ نزدیک باشد، یعنی کشور سیاستهای انرژی پایدارتری دارد. در این مطالعه ۱۲۸ کشور مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته اند.
کشورهای برتر این فهرست کدامند
طبق این گزارش کشور سوییس به عنوان کشوری که بالاترین شاخص سیاستهای پایدار انرژی را دارد معرفی شده است. شاخص برای این کشور برابر با ۸۵.۸ درصد است . در بخشی از گزارش در مورد وضعیت سوییس آمده است: فاصله بین ۱۰۰ تا ۸۵.۸ نشان می دهد که کشورهای دنیا با ایده ال مورد نیاز دنیا فاصله زیادی دارند و جهان برای اینکه بتواند بحران زیست محیطی را هر چه سریعتر برطرف کند، باید این فاصله را کم کند.
دومین کشور این فهرست سوید است و کشورهای دانمارک و بریتانیا و فنلاند و فرانسه در جایگاه دوم تا ششم قرار دارند . کشورهای اتریش و لوکسامبورگ وآلمان و نیوزیلند در رده های هفتم تا دهم این فهرست قرار دارند. نکته جالب این است که کشورهای اروپایی در زمینه سیاستهای زیست محیطی بیشترین موفقیت را کسب کرده اند و بهترین سیاستها را برای حمایت از محیط زیست وضع و اجرا کرده اند. سهم بالای نیروگاه های فعال با انرژی های پاک در کشور فرانسه و سرمایه گذاری زیاد کشورهای اسکاندیناوی در این بخش تاییدی بر این ادعا است.
کانادا در این رده بندی جایگاه سیزده را دارد و شاخص سیاستهای پایدار زیست محیطی در این کشور برابر با ۷۸ است. شاخص سیاستهای پایدار زیست محیطی برای کشور امریکا برابر با ۷۷.۵ و برای ایتالیا برابر با ۷۶.۸ درصد است و این کشورها به ترتیب جایگاه پانزدهم و بیستم این فهرست را به خود اختصاص داده اند.
نظر شما