بهرام هاشمی؛ بازار: در سالی قرار داریم که آمیخته به شعار «تولید؛ پشتیبانیها، مانعزداییها» است اما به راستی رکن اصلی تولید چیست؟ آیا صرف فروش، تحقق شعار سال صورت میپذیرد؟
یکی از مسئولان مدتی پیش در یک مصاحبه گفته بود همه واحدهای تولیدی مشغول فعالیت بوده و مشکل اصلی آنها فقط فروش است، یاد این مثل قدیمی افتادم که «از کرامات شیخ ما این است/ شیره را خورد و گفت شیرین است!»
امروز اگر فروش نباشد تولیدی هم وجود ندارد؛ من اگر بتوانم خیلی کار کنم و سرمایه داشته باشم، برای یک سیکل کاری میتوانم تولید کنم بنابراین اگر فروش نداشته باشم کار میخوابد، کجا تولیدات را انبار کنم؟ از کجا سرمایه در گردش بیاورم؟ با گذشتن تاریخ مصرف کالا چه کنم؟ با کالاهای جدیدی که وارد بازار میشود چه؟ بنابراین باید گفت که امروز رکن اصلی تولید «فروش» و رکن اصلی بازار «قبول سفارش» است.
مقام معظم رهبری (مدظله العالی) اشاره کرده اند که وزارت امور خارجه و وزارت صنعت، معدن و تجارت باید برنامه ای را برای بازاریابی محصولات در نظر بگیرند؛ ایشان با ظرافت با این نکته اشاره کرده اند که ببینید مردم چه میخواهند؟ یعنی حرف اول و آخر فروش، مشتری مداری است و بازاریابی همین است!
ذکر این نکته هم در اینجا خالی از لطف نیست که در مورد قاچاق و فساد تاکید بر مبارزه داشتند که یک سهمی دولت دارد و یک سهمی مردم که کار کنید تا کالای قاچاق وارد کشور نشود.
اما به راستی حال که سخن از تولید داخلی به میان آید، برای ارتقای محصولات تولید داخلی باید چه قدم هایی برداشت؟
در صنعت هوافضا، سلولهای بنیادی و انرژی اتمی رشد چشمگیری داشته ایم که از دلایل آن میتوان به این مورد اشاره کرد که در هیچ کدام از این حوزهها چیزی به کشور ما داده نشد و ما با اعتماد به جوانان و خود باوری در این سه عرصه کار را از صفر شروع کردیم
در این جا باید چند نکته را عرض کنم؛ جالب است بدانید در صنعت هوافضا، سلولهای بنیادی و انرژی اتمی رشد چشمگیری داشته ایم، که از دلایل آن میتوان به این مورد اشاره کرد که در هیچ کدام از این حوزهها چیزی به کشور ما داده نشد و ما با اعتماد به جوانان و خود باوری در این سه عرصه کار را از صفر شروع کردیم، اما در صنعت خودروسازی کپی برداری میکنیم!
کشورهایی هستند که در طراحی خودرو حرف اول را میزنند، اشکالی ندارد که از علم آن ها استفاده کنیم، اما باید در واردات کالا، علم را خریداری کنیم نه کالا را؛ وقتی تکنولوژی خریداری کردیم، تعمیر و ارتقای آن کالا هم دست ما است، بدین ترتیب میبینیم که در خرید قطعه وابستگی وجود دارد و ارزش افزوده برای طرف مقابل بوده و این به دلیل آن است که علم را نمی آوریم.
درباره خودروی داخلی ارتقای کیفیت و خدمات توسط خودروسازان انجام می شود که باید مورد توجه قرار گیرد و در نهایت به مرور زمان قیمت تمام شده خودرو که شامل هزینه تحقیقاتی، مواد اولیه و هزینه انجام کار است، کاهش یابد و خودروساز و مصرف کننده هر دو سود ببرند.
مسئله دیگری هم که وجود دارد اینکه در برخی از دانشگاههای ما نظیر علم و صنعت، امیر کبیر و شریف دانشجویان خودروهای هیدرولیک و رباتیک ساختند اما به آن ها اجازه تولید انبوه و ورود به صنعت داده نشد، که باید دید علت تن ندادن به این موضوع چیست؟
نمی شود در «حمایت از کالای ایرانی» و «تولید، پشتیبانی ها و مانع زدایی ها» فقط قشر محروم این هزینه را پرداخت کنند، بلکه این موضوع باید برای همه باشد
ذکر این نکته نیز خالی از لطف نیست که بدانید در شرکتهای میتسوبیشی، تویوتا، هوندا و غیره اگر مدیری به غیر از این خودرو سوار شود، اخراج میشود! اما مدیران شرکتهای خودروسازی ما از خودروهای دیگر استفاده میکنند؛ بدین سان، نمی شود در «حمایت از کالای ایرانی» و «تولید، پشتیبانی ها و مانع زدایی ها» فقط قشر محروم این هزینه را پرداخت کنند، بلکه این موضوع باید برای همه باشد.
حال این روند در درکشورهای اروپایی به چه صورت است؟ در اروپا، خودرهای لکسوس یا تویوتا روز اول که خریداری میشوند گران تر از روز دوم هستند! روز اول وارد بازار شده و طبق نظر استفاده کنندگان این خودرو خطای آن احصاء میشود تا برطرف گردد، اما در کشور ما معکوس است! نمایندگان مجلس باید در این حوزه ورود کرده و تصمیمات جدی اتخاذ کنند، حمایت ما از خودروسازان به جهت قطعه سازانی است که در کارخانهها فعالیت میکنند و نان آور یک خانواده اند و گرنه کم کاری برخی مسولان قابل اغماض نیست.
اما به راستی نقطه آغازین «حمایت از کالای ایرانی» و «تولید، پشتیبانی ها و مانع زدایی ها» کجا است؟ پاسخ این سوال را با ذکر مثال عرض میکنم؛ کشور سنگاپور وضعیت بسیار نابسامانی داشت و گفته میشد قابل اصلاح نیست «لی کوان یو» رئیس جمهور این کشور در اقدامی با بهاء دادن به معلمها و نهادینه کردن فرهنگ حمایت از آنها اقدامات قابل توجهی برای اصلاح کشور انجام داد.
یا در کشور مالزی، چشم انداز ۲۰ ساله ای داشتند که به چهار برنامه پنج ساله تقسیم شده بود که برای هر سال یک برنامه عملیاتی داشتند، یعنی هر روز تک تک افراد برنامه مشخص عملیاتی داشتند! جالب است بدانید زمانی ما از واحدهای صنعتی این کشور بازدیدی داشتیم که برخی از شرکتها نظیر میتسوبیشی پروتون را راه اندازی کرده بودند و ۲۰روز هم از برنامه عملیاتی جلوتر بودند؛ آنها معتقدند اگر از برنامه عقب بمانند هر روز عقب تر خواهند ماند چرا که منابع و زمان عناصری است که قابل اضافه شدن نیست بر همین اساس بفرهنگ سازی و آموزش عناصر مهمی است، ضمن اینکه مردم و مسئولان باید هر دو به یک میزان در این راستا گام بردارند.
حال اگر این سیستم حداقلی در تولیدات ما اجرا شود، بسیاری از مشکلات در این بخشها حل میشود ضمن اینکه مشتری مداری، فروش محوری و تعیین جایزه برای تولید کنندگان از مواردی است که به ارتقای کیفیت کمک میکند.
تاریخ و تمدن ساز بودن، تولید ثروت ملی و فرهنگ سازی از دیگر مواردی است که در سایه حمایت و خرید کالای ایرانی حاصل میشود
اما به راستی دستاوردهای «حمایت از کالای ایرانی» و «تولید، پشتیبانی ها و مانع زدایی ها» چیست؟ اصالت فرهنگ ایرانی- اسلامی و نقش تعیین کننده آن با تولید و صادرات کالای ایرانی یکی از مهمترین دستاوردها است، تاریخ و تمدن ساز بودن، تولید ثروت ملی و فرهنگ سازی از دیگر مواردی است که در سایه حمایت و خرید کالای ایرانی حاصل میشود.
یکی از تبعات بسیار مهم نیز این است که علیرغم اینکه کشور خود را از از تهاجمات سیاسی، امنیتی به ویژه امنیت غذایی حفظ میکنیم، تولید ثروت هم صورت میگیرد، لذا میتوان این طور گفت که وقتی اقتصاد قوی باشد همه چیز در سایه آن قوت خواهد گرفت.
و حال در این مسیر برای استان همدان باید گفت که اولویتهای سرمایه گذاری در استان باید مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد تا اگر سرمایه گذاری مراجعه کرد نتیجه این تحقیقات در اختیار وی قرار گیرد.
همچنین باید از واگرایی بپرهیزیم و ایجاد همگرایی به معنای واقعی صورت پذیرد و تا جایی که امکان دارد دولت، واحدهای صنعتی و تولیدی را در مسائلی نظیر مالیات، بیمه و اعطای وامهای کم بهره حمایت کند.
البته در مورد اشتغال روستایی حمایتهای خوبی در حال شکل گیری و انجام است که انتظار میرود این مورد سهم بیشتری را کسب کند.
نظر شما