طاهر خیری*؛ بازار: داشتن نیروی انسانی ماهر و با دانش از مهمترین مؤلفه‌های توسعه اقتصادی و مهم تر از آن اشتغال پایدار محسوب می‌شود. آموزش و تربیت نیروی انسانی ماهر مورد نیاز جامعه در بخش‌های مختلف و متناسب با نیاز بازار تنها با مهارت آموزی و کارآفرینی میسر است.
حلقه مفقوده نظام آموزشی در مدارس و دانشگاه‌های ایران داشتن مهارت حداقلی در یک زمینه و روحیه کارآفرینی است. سیستم آموزشی در کشور ما متأسفانه کاریاب تربیت می‌کند تا کارآفرین. دانش آموز و دانشجو طی چند سال فقط مطالب نظری و نه کاربردی یاد می‌گیرد که پس از چند سال مطالب فراموش می‌شوند چرا که هدف دانشجو و دانش آموز از درس خواندن گرفتن نمره و اخذ مدرک است.
این چرخه معیوب و غلط آموزشی ادامه دارد و جوانان تحصیل کرده اما فاقد مهارت، پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه به دنبال کار اداری و پشت میز نشینی هستند. این جوانان محصول نظام آموزشی هستند که فقط حفظ مطالب کتاب و گرفتن نمره را در مقاطع مختلف تحصیلی ترویج کرده است.
واقعیت این است تا نظام آموزش و تربیت نیروی انسانی تغییر نکند نظام فکری نوجوانان و جوانان تغییر نخواهد کرد. در ژاپن از ابتدای نظام آموزشی به کودکان یاد می‌دهند که شما تنها سرمایه کشور هستید و با فکر خلاق و مهارت خود ژاپن را می‌سازید.
کسب مهارت و دانش در دنیای امروز یک ضرورت و باید است و انتخابی جز این وجود ندارد. در غیر این صورت در بازار رقابتی کسی به سراغ افراد فاقد مهارت نخواهد رفت. کسی که مثل آچار فرانسه از خود کارآمدی و کارایی نشان دهد موفق و پیشرو خواهد بود. دانایی، توانایی است و داشتن مدرک دانشگاهی صرف بدون مهارت در بازار کار برای یک جوان فایده‌ای نخواهد داشت.
با اینکه خروجی نظام آموزشی کشورمان افراد ماهر با روحیه کارآفرینی نیست، اما بودند و هستند کسانی که از صفر شروع کردند و به شعار خواستن توانستن است جامعه عمل پوشیدند. آنها نترسیدند و اراده کردند و برای خود کسب و کاری زدند که امروز صاحب برند هستند و برای صدها نفر نیز اشتغال زایی کردند. به واقع در قاموس این کارآفرینان خود ساخته غیر ممکن وجود ندارد و هر کاری با داشتن اراده و تلاش ممکن است.
مرحوم سید رضا مقیمی اصل صاحب کارخانجات تولیدی مهر اصل یکی از کارآفرینان پرتلاش شهر تبریز بود که می باید الگویی برای جوانان جویای کار باشد. البته در آذربایجان شرقی و تبریز کم نیستند افرادی مثل زنده یاد مقیمی اصل که تلاش کردند، سختی‌ها و ناملایمات آنها را ناامید نکرد و در نهایت به خواسته خود رسیدند. به یقین اگر مراکز تولیدی مانند شیرین عسل، آناتا یا قاینارخزر در سپهر صنعت استان می‌درخشند و برای جوانان این خطه فرصت شغلی فراهم کرده اند به پشتوانه مدیران کارآفرین شأن هستند.
به نظر می‌رسد افراد کارآفرین در راه اندازی کسب و کار با مشکلات بسیاری مواجه می‌شوند. بوروکراسی اداری و پروسه طولانی کسب مجوز موانعی پیش پای افراد کارآفرین هستند که باید رفع شوند. علاوه بر حذف شرایط غیر ضروری در راه اندازی کسب و کار، کارآفرینان به مشوق‌هایی مثل پرداخت تسهیلات کم بهره با باز پرداخت طولانی مدت و یا تخصیص مکانی برای راه اندازی واحد تولیدی احتیاج دارند که می‌تواند تسهیل گر کارآفرینی باشد.
*روزنامه نگار
نظر شما