به گزارش بازار به نقل از اتاق تهران، سیدحسین سلیمی با اشاره به ارزش صادرات ایران به افغانستان گفت: صادرات ایران به افغانستان حدود ۲.۷ میلیارد دلار است و به نظر می‌رسد که همین میزان صادرات در سال جاری نیز به وقوع بپیوندد. در واقع هدف این است که این میزان صادرات را حفظ کنیم. چرا که کشورهایی نظیر ترکیه، چین و پاکستان در این کشور فعال شده‌اند و به هر حال بیم تصاحب سهم ایران از سوی این کشورها وجود دارد.
او با بیان اینکه سهم ایران در بازار افغانستان به حدود ۴۶ درصد می‌رسد، ادامه داد: افغانستان کشور غنی نبوده و حجم واردات آن حدود ۷ الی ۸ میلیارد دلار برآورد شده است و ایران هنوز بالاترین ضریب صادرات به این کشور را داراست. اگرچه ۲.۷ میلیارد دلار صادرات رقم قابل توجهی محسوب نمی‌شود اما نکته حائز اهمیت آن است که ۴۶ درصد واردات این کشور دردست ایران است.
او سپس به برخی تلاش‌ها برای حفظ ارزش کنونی صادرات به این کشور اشاره کرد و گفت: توسعه زیرساخت‌ها در گمرکات در تسهیل صادرات و افزایش آن بسیار موثر است؛ برای مثال، مساله‌ای که در مرز دوغارون وجود داشت و منجر به کندی حرکت کامیون‌ها می‌شد، برطرف شد. یا در آتش‌سوزی که در این مرز رخ داد، چنانچه ایرانی‌ها به کمک نرفته بودند، خسارت‌ها بیشتر شده بود. توسعه زیرساخت‌ها از آن جهت حائز اهمیت است که کامیون ها وقتی وارد ایران می‌شوند، توقف‌شان بسیار کوتاه است؛ اما در آن سوی مرز به دلیل نبود امکانات، صف تشکیل شده و کامیون‌ها برای ترخیص کالاهایشان، دو الی سه روز معطل می‌شوند و این هزینه‌ها را افزایش می‌دهد. چنانکه کامیون‌داران، اغلب برای حمل کالا به افغانستان به دلیل همین توقف‌ها کرایه حمل را افزایش می‌دهند.
سلیمی با بیان اینکه «در جلسات مختلفی به مسئولان توصیه کرده‌ایم که مرزها را برای تسهیل واردات افغانستان از ایران مجهز کنند» توضیح داد: این اقدامات برای آن است که همین حد صادرات حفظ شود و کاهش نیابد. اما اگر هدف آن است که صادرات ایران به این کشور افزایش یابد، راهکار آن این است که ایران کمک کند، درآمد مردم افغانستان افزایش پیدا کند تا در این کشور تقاضا ایجاد شود. یکی از روش‌ها برای تحقق این هدف، کشت فراسرزمینی ایران در افغانستان است. در حال حاضر گوشت مورد نیاز کشور از کشورهایی نظیر استرالیا تامین می‌شود. در حالی که افغانستان هم مرز ایران بوده و از آب فراوان و کارگر ارزان برخوردار است. بنابراین علاوه بر دامداری، محصولات کشاورزی مورد نیاز کشور را نیز می‌توان در این کشور پرورش داد. در این صورت قدرت خرید مردم افغانستان نیز افزایش یافته و متقاضی واردات بیشتری خواهند شد.
رئیس اتاق مشترک ایران و افغانستان با بیان اینکه «این طرح را با نمایندگان مجلس نیز مطرح کرده‌ایم» ادامه داد: در حال حاضر، کارخانجات قند در مشهد با ۲۰ درصد ظرفیت فعالیت می‌کنند. در حالی که اگر چغندر قند موردنیاز این کارخانجات در افغانستان تولید شود و در اختیار این کارخانجات قرار گیرد، علاوه بر افزایش ظرفیت این کارخانه‌ها و افزایش درآمد کشاورزان افغانستانی، شکر تولید شده به سایر کشورها از جمله افغانستان نیز صادر می‌شود. در واقع می‌توان با وجود مساله کم آبی در ایران، کشت چغندرقند را با انتقال بذر و ماشین‌آلات به این کشور افزایش داده و صادرات شکر از ایران را رونق بخشید. این راهکار در مورد سایر محصولات نیز قابل پیگیری خواهد بود.
نظر شما