بازار؛ گروه استانها: تولیدیهای مشهد مقدس تأمینکننده نیاز ۵۰ درصدی بازار کشور هستند و تولیدات آنها بازارهای کشورهای همسایه ازجمله عراق، افغانستان و ترکمنستان را هم تسخیر کرده است اما با شیوع ویروس کرونا و تعطیلی مدارس و نیز انسداد مرزها این کالاهای تولیدشده مدت مدیدی است که در انبارها بر رویهم انباشتهشده و مشتری برای فروش آن پیدا نمیشود.
رکود حاکم در بازار در حالی سراجان و تولیدکنندگان کیف و کفش را می آزارد که این روزها باید افزایش بیرویه قیمتها و مواد اولیه را نیز به آن اضافه کنیم و لذا همین موضوعات موجب شده تا بسیاری از تولیدکنندگان خراسانی کرکره کارگا های خود را پائین کشیده و هم چنان به دنبال راهکاری برای فروش اجناس تولید شده باشند.
در همین راستا با حسین اصغر ثابتی رئیس اتحادیه سراجان مشهد مقدس طی گفتوگویی دوستانه مشکلات و درخواستهای این صنف را موردبررسی و واکاوی قراردادیم.
* چند کارگاه تولید کیف در مشهد داریم و کرونا چند کارگاه را به تعطیلی کشانده است؟
در حال حاضر حدود یک هزار و دویست عضو داریم که از بین آنها ۴۰۰ الی ۵۰۰ نفر تولیدکننده هستند و میتوان گفت، کرونا باعث ورشکستگی ۹۰درصد از تولیدکنندگان و فروشندگان در مشهد شده است.
البته پیش از پیدا شدن سروکله کرونا هم وارد شدن کیفهای خارجی تأثیر خیلی منفی روی بازار کار ما گذاشت در حدی که خیلی از تولیدکنندگان کنار گذاشته شدند.
بازار کیف مشتری ندارد" height="397" src="https://media.tahlilbazaar.com/d/2021/05/09/4/76292.jpg" width="600" />
* جایگاه مشهد در تولید کیف و کوله در کشور چیست؟
با تلاشهای بسیاری مشهد قطب کیف ایران شناختهشده بود و در تولید کیفهای کوله و رنگی مدارس ازنظر کیفیت حرف اول را در کل کشور مشهد میزد و ۵۰ درصد از نیاز کل کشور را مشهد تأمین میکرد اما متأسفانه به دلیل شیوع کرونا در حال حاضر بازار حالوروز خوبی ندارد.
* آیا صادرات به سایر کشورها نیز داریم؟
بله.حدود ۱۵ درصد از کیفهای تولیدشده مشهد به کشورهای همسایه مانند عراق افغانستان و ترکمنستان صادر میشد که با انسداد مرز ها این بازار را هم از دست دادیم.
بعد از کرونا میزان فروش کیف برای دانش آموزان به علت تعطیلی مدارس در داخل کشور کاهش یافت همچنین به علت محدودیتها برای حضور زائران این بازار به شدت مورد تهدید قرار گرفت.قبل از بیماری کرونا، فروش کیفهای کوله برای دانش آموزان و فروش چمدان و کیف برای زائران همچنین صادرات رونق خوبی داشت که در حال حاضر تمامی این بازار را از دست دادیم.
* بیشترین عامل تأثیرگذار در رکود بازارچه بوده است؟
ازآنجاییکه کرونا باعث محدودیتها و تعطیلی مدارس شد و همچنین مجالس و سفرها کاهش پیدا کرد،روی بحث تولید و خریداری کیف تأثیر زیادی گذاشت و میتوان گفت کرونا بزرگترین ضربه را نسبت به سایر صنوف به صنف ما زده است چراکه کیف برای مردم نیاز ضروری نیست و همچنین قدرت خرید مردم نیز پایین آمده است.
از طرفی قیمت تمامشده کیفهای داخل بازار ،خیلی گران شده است. زیرا با توجه به اینکه پارسال هم کرونا وجود داشت، جنسهای قبل نیز در بازار مانده است و در انبار دپو شده است و کمکم به فروش میرسد.
* در حال حاضر برای تهیه مواد اولیه با چه مشکلاتی روبرو هستید؟
دقیقا یکی از مهمترین مشکلات در این حرفه افزایش قیمت مواد اولیه تولید کیف است که بسیار گران شده و از طرفی هیچگونه نظارتی بر روی قیمتها نیست.
این در حالی است که ۵۰ درصد از مواد اولیه تولید کیف خارجی و ۵۰ درصد آن داخلی هست و متأسفانه آن ۵۰ درصد هم خارج از استان هست و نظارتی روی قیمت آن وجود ندارد به همین دلیل به قیمتهای دلخواه به فروش میرسد.
*چه موادی در کار شما پرمصرف است و قیمت این مواد اولیه نسبت به پارسال چقدر گران شده است؟
مواد اولیه شامل پارچه روی کیفهای مدارس، کیفهای مسافرتی و چمدان و هم چنین چرمهای مصنوعی بیش از ۵۰ درصد افزایش قیمت داشته است.
مثلاً پارچههای ایرانی که متری حدوداً ۱۲ هزار تومان بوده است الآن به متری ۲۷ هزار تومان رسیده است و دیگر مواد اولیه ازجمله زیپ و سرزیپ است که مثلاً زیپ که طاقهای ۱۲۰ هزار تومان بوده است در حال حاضر به طاقهای ۲۴۰ هزار تومان رسیده است و بهطورکلی میتوان گفت همه مواد اولیه دو برابر شده است.
* راهکارهای شما برای خروج از این بحران چیست؟
ازنظر من مهمترین راهکار برای جلوگیری از این بحران حمایت دولت و بازاریابی برای فروش و صادرات است.
برخی صنایع دیگر با توجه به میزان درآمد و ذخایری که داشتهاند، تا حدودی توانستهاند در مقابل عواقب شیوع این ویروس ایستادگی کنند اما این صنعت که تا پیش از شیوع بیماری کرونا مشکلات زیادی را به دوش میکشید، اکنون وارد بحران بسیار جدیتری شده که اگر توجهی به معضلات این صنعت نشود، شاهد از بین رفتن چرخه صنعت سراج خواهیم بود.
با توجه به وضع کنونی بازار و جمع شدن بسیاری از واحدها و کارگاهها، حمایت دولت بسیار ضروری است.
* آیا خواستهای مشخصی دارید؟
خواسته ما از دولت این است که برای درد های این صنف و تولید کنندگان مرهمی باشد. با توجه به اینکه فروشندگان و تولیدکنندگان ما از شروع کرونا آنگونه که باید فروش نداشتهاند و بازار کار آنها راکد بوده است شامل عفو مالیاتی بشوند تا تشویقی باشد برای ادامه کار و تولید ملی و فروش گرچه حق آنها نیز هست اما اگر دولت مالیات سالهای ۹۸ و ۹۹ را دریافت نکند، برای ادامه راه تشویقی خواهد شد.
حمایت دیگری که دولت میتواند انجام دهد، بستههای حمایتی یا همان وامهای طولانیمدت با کارمزد کم است.
نظر شما