به گزارش بازار، «امیرحسین کاوه» افزود: از سال های ۸۵ و ۸۶ که بورس فلزات در کشور راه اندازی شده مباحثی همچون قیمت، قیمت گذاری، کشف قیمت و همچنین عادلانه و غیر عادلانه بودن قیمت فولاد بر سر زبان هاست.
وی اظهارداشت: حال سئوال اینکه چرا به تازگی این بحث ها به جراید و رسانه ها کشیده می شود برای اینکه از پشتوانه سهامداران بورسی نیز برخوردار است.
عضو اتاق بازرگانی تهران و فعال در صنعت فولاد گفت: شرکت های فولادی بزرگی در بورس حضور دارند که هرگونه کاهش یا افزایش قیمت می تواند در سودآوری این شرکت ها اثر داشته باشد.
وی در ادامه با اشاره به اینکه مردم امروز به شدت از گرانی ها گلایه مند هستند، افزود: این گرانی شامل تمامی کالاها و خدمات از جمله آهن و فولاد نیز می شود.
کاوه بیان داشت: کشور از یک طرف با گرانی فولاد رو به روست و از سمت دیگر شرکت های فولادی مرتب تبلیغات می کنند تولید فولاد در شرایط حاضر چند برابرنیاز مصرف داخلی است و در ضمن تولید فولاد صد درصد بومی و هیچ ربطی به وابستگی قیمت های دلاری یا واردات ندارد.
وی ادامه داد: با این وجود سئوالی که در ذهن آحاد جامعه ایجاد می شود اینکه اگر تولید فولاد در کشور صددرصد بومی و ارتباطی به تنش های ارزی ندارد ودر عین حال تولید دو برابر نیاز مصرف داخلی است پس چرا قیمت فولاد روز به روز بر مدار افزایشی و همینطور از قیمت های جهانی بالاتر رفته است!؟
عضو اتاق بازرگانی تهران و فعال در صنعت فولاد گفت: در حال حاضر انتظارمی رود حاکمیت دیدگاه نظارتی خودرا داشته باشد و اگر می تواند ابزارهای نظارتی خود را گسترش دهد.
وی افزود: چیزی که اکنون نیاز است اینکه ابزارهای نظارتی گسترده تر باشدو عامل نشود که این امتیاز یا رانت از یک بخش زنجیره به بخش دیگری منتقل شود.
کاوه تصریح کرد: همه در زنجیره فولاد متفق القول هستند اگر شیوه نامه یا دستور العملی نوشته می شود نتیجه ارزانی و کنترل آن کالایی باشد که ارزانی را مصرف کننده نهایی حس کند و سودش را آن ببرد.
وی یادآورشد: اینجاست که نیاز به دستورالعمل، شیوه نامه و امثالهم دارد نه اینکه فقط بخشی را کنترل و بخش دیگر را رها کنند.
نظر شما