بازار؛ گروه صنعت: صنعت چرم ایران از صنایع با قدمت کشور است که این روزها مانند دیگر صنایع با مشکل واردات مواد اولیه مواجه است. در این راستا «بازار» گفت و گویی با «علی حسن زاده، رئیس انجمن چرم ایران» انجام داده است که در ادامه می خوانید.
* صنعت چرم ایران الان چه وضعیتی دارد؟
در حال حاضر بحث تعطیلی و جریان کرونا روند عادی تولید و فروش چرم را از بین برده است و آینده بازار قابل پیش بینی نیست. به عبارت دیگر تا جایی که مصرف است و بازار هم دارد تولید داریم اما قائدتا مصرف پایین آمده است.
*از نظر پوست گاوی و گوسفندی چه شرایطی داریم؟
با توجه به اینکه گوشت گوسفندی در کشور مصرف بیشتری دارد قائدتا دام گوسفندی کشور بیشتر از گاو است، با این وجود مصرف کیف و کفش و کمربند از پوست گاو است. در نتیجه تولید با پوست های استحصالی گاوی داخل جوابگو نیست. در حقیقت مصرف ما سالانه حدود ۱۲۰ تا ۱۴۰ میلیون فوت است در صورتی که پوست گاوی داخلی مجموعا به ۷۰ میلیون فوت هم نمی‌رسد لذا از نظر پوست گاوی کمبود داریم.
مصرف ما سالانه حدود ۱۲۰ تا ۱۴۰ میلیون فوت است در صورتی که پوست گاوی داخلی مجموعا به ۷۰ میلیون فوت هم نمی‌رسد لذا از نظر پوست گاوی کمبود داریم
*وضعیت واردات پوست گاوی چگونه است؟
سازمان دامپزشکی سنگ اندازی می کند مثلا می گوید ذبح شرعی باشد در صورتی که در بحث پوست ذبح اصلا مطرح نیست به دلیل اینکه خود دام ذاتا پاک است و با کشتار پوست آن نجس نمی شود. حتی اگر نجس هم شود در دباغی به قدری شسته می شود و مواد خورده می شود که پاک می شود.
*از نظر کیفی چرم تولیدی ایران الان چگونه است؟
استانداردهای ثابتی روی چرم نمی توان گذاشت اما چرم هایی با کیفیت های مختلفی در کشور تولید می شود. مثلا نوع چرم کفشی که پای بانوان است قطعا با چرم مصرفی برای تولید کفش مردانه فرق دارد اما هر دو در کشور تولید می شود. اما در مجموع امروز نمی گوییم در سطح درجه یک های دنیا هستیم اما در حد خود قابل قبول است و در چند سال اخیر هم بهبود یافته است.
*آیا کشورهای دیگر خواهان چرم ما هستند یا خیر؟
برای خواستن چرم از سوی مشتریان داخلی و خارجی دو گزینه مهم است؛ یکی بحث قیمت است که به دلیل مناسب بودن قیمت چرم های داخلی ما کشورهایی خواهان هستند. از سوی دیگر چون نژاد گوسفند ایران یکی از نژادهای برتر در دنیا است در نتیجه محصول خوبی از آن تولید می شود مثل چرم لباسی که می بینید در کشور تولید می شود به همین دلیل مورد دیگری که چرم ما را می خواهند این موضوع است.
قیمت پوست و برتری نژاد گوسفند ایران؛ دو عاملی است که باعث می شود چرم ما در دنیا خریدار داشته باشد
*حجم تولید پوست گوسفندی کشور سالانه چقدر است؟
در سال حدود ۱۵ میلیون پوست گوسفندی داریم که بارها گفته ایم با استفاده از آن می توان برای ۱۵ هزار نفر اشتغالزایی کرد. بنابراین به جای اینکه مواد اولیه صادر کنیم به سمت تولید محصول برویم و یک ارزش افزوده ۲۰ تا ۲۵ برابری داشته باشیم. در حالی که الان چرمی که صادر می شود سالامبور و وت بلو است که نهایتا ۱۷ تا ۱۸ درصد ارزش افزوده دارد بنابراین اصل ارزش افزوده را رها کرده ایم.
*چرا چرم ما به صورت سالامبور و وت بلو فقط صادر می شود؟
کشوری که تولید کفش دارد مسلم است که تولید چرم هم دارد در نتیجه از من نوعی چرم خریداری نمی کند بلکه مواد اولیه (پوست) خریداری می کند. در واقع کشورهایی مانند هند و ترکیه نیز که کفش می سازند چرم تمام شده را از کشور خودشان تامین می کنند و از دیگر کشورها چرمی خریداری نمی کند اما در عوض از سوی دولت های‌شان حمایت می شوند تا بتوانند ادامه بدهند. به عنوان مثال دولت ترکیه هزینه ماشین آلات صنعتگران صنعت چرم را به صورت وام کم بهره و بلا عوض تامین می کند تا سرپا بماند. برعکس ایران که دولت اگر بفهمد کسی کالایی یا محصولی صادر می کند با او روبه رو می شود و همین امر نیز باعث می شود تولید ما هر روز تحلیل برود.
از سو دیگر یکسری کشورها هستند مثل آلمان، فرانسه و انگلیس که به سمت های-تکنولوژی(فناوری های پیشرفته) رفته اند و در نتیجه روی کارخانه کفش سرمایه گذاری نمی کند و کفش آماده از دیگر کشورها وارد می کنند. در حقیقت یک برنامه ریزی جامع دارند و به جای اینکه مثلا مانند کشورهای صاحب نفت، یک بشکه نفت را ۴۰ دلار بفروشند با بهره گیری از های‌تکنولوژی یک موبایل می سازند و در بازارهای جهانی به قیمت ۳۰۰ تا ۷۰۰ دلار می فروشد. در بحث چرم و کفش هم همین گونه است و این دست از کشورها به جای اینکه وقت صرف تولید چرم و کفش کنند کفش را وارد می کند و از کشورهای صاحب نام کیف و کفش خریداری می کند.
بر خلاف ایران، دولت ترکیه هزینه ماشین آلات صنعتگران صنعت چرم را به صورت وام کم بهره و بلاعوض تامین می کند تا سرپا بماند
*چند ماده اولیه در صنعت چرم به کار می رود و چه میزان در داخل تولید می شود؟
در صنعت چرم حداقل ۴۰ نوع مواد مصرفی داریم که مسلما همه آنها در ایران ساخته نمی شود. الان دنیا تبدیل به یک دهکده شده است و هر کشوری نهایتا ۵ ماده اولیه را با بالاترین کیفیت تولید می کند، در نتیجه شاهد هستیم که یک کشور در حالی که صادرکننده یک نوع ماده اولیه خاص است صادر کننده مواد دیگری نیز است. ما نیز در ایران برای واردات مواد اولیه چالش های بسیاری داریم از جمله اینکه مواد اولیه را با کدام ارز باید وارد کنیم، چه چیزی تولید کنیم، با این مواد وارداتی کفش تولیدی چقدر در می آید، توان مصرف کنندگان برای خرید محصولات تولیدی ما چقدر است و غیره.
*نیاز وارداتی ما در بخش مواد اولیه چه میزان است؟
ما فقط بخشی از مواد اولیه و یکسری مواد شیمیایی که در داخل تولید نمی شود را وارد می کنیم. به این ترتیب گاهی ۵۰ تا ۶۰ درصد برخی مواد را باید وارد کنیم، البته با گران شدن دلار یکسری جوانان ترغیب شده اند این مواد را در داخل بسازند و حتی با برخی مواد خارجی جایگزین کنیم.
لازم به ذکر است که ما نیز با واردات زیاد موافق نیستیم لذا اگر امروز شروع کنیم قطعا زودتر به تکنولوژی آن می رسیم و بهتر از فردا است که اقدام به تولید در داخل کنیم.
نظر شما