۱۲ آذر ۱۳۹۹ - ۱۰:۰۰
آیا آینده از آن بیت کوین است؟ | ناگهان چیزی به نام دلار آمریکا نخواهد بود
چشم‌اندازی سیاه برای سیستم‌های پولی

آیا آینده از آن بیت کوین است؟ | ناگهان چیزی به نام دلار آمریکا نخواهد بود

امروزه بیت کوین تقریباً شبیه طلا در آمریکا بسیار مهم و پررنگ شده است اما هیچکس نمی‌خواهد در کشوری زندگی کند که در آن بیت کوین برای پرداخت‌ها حیاتی باشد.

بازار؛ گروه بورس/ رمزارزها: کوین دسک در گزارشی به آینده نقش رمزارزها پرداخت و نوشت: ساتوشی ناکاموتو مخترع رمز ارز بیت کوین در نظر داشت که بیت کوین فقط برای پرداخت ‌های آنلاین استفاده شود و بیت کوین هرگز به عنوان یک گزینه پرداخت اصلی مدنظر قرار نگرفت.

کوین دسک می‌نویسد: مانع اصلی پذیرش بیت کوین به عنوان پول نقد، تغییرات شدید و احتمالاً سودآور بهای آن است. ترن هوایی ارزش بیت کوین قرار نیست متوقف شود. که یعنی تنها راه برای پرداخت با بیت کوین (BTC, +۱.۷۷%) آن است که ارزهای قابل اعتماد مردم که دهه‌ها است کاربرد دارند متوقف شوند. تنها در آن زمان است که دومین و سومین روش پرداخت محبوب مثل بیت کوین می‌توانند وارد بازی شوند.

بیت کوین در حال جایگزین شدن سیستم سنتی پرداخت در آمریکاست

در اینجا داستان کوتاهی را می‌آوریم تا نشان دهیم زیرساخت ‌های پرداخت آمریکا چطور به آرامی از بین می‌روند و بیت کوین جایگزین آنها می‌شود. همه ما می‌دانیم که آمریکا از نظر ایدئولوژیکی دچار اختلاف است. این آشفتگی هم در رسانه ‌های سنتی و هم رسانه ‌های اجتماعی نمایان است و بسیاری از محافظه‌کاران به سمت پارلر می‌روند و لیبرال‌ها همچنان به توییتر چسبیده‌اند.

بانک‌ها و پردازشگرهای پرداخت هم میدان این اختلاف شده‌اند. مثلاً فعالان با موفقیت توانسته‌اند پردازشگران کارت‌ها را تحت فشار بگذارند تا خدمات نشر برتری‌جوی کانتر کارنتز، فروشگاه پراودبویز و شبکه اجتماعی گب را که خودش را حامی آزادی بیان می‌داند اما بسیار مسموم است، کاهش دهند

آنچه تا سال ۲۰۲۶ حاصل می‌شود اکوسیستم تفرقه‌آمیز پردازشگرهای پرداخت است. نیمی از این سیستم به شرکت ‌های مالی و غیرانتفاعی جمهوری خواهان خدمات می‌دهد و نیم دیگر به شرکت ‌های دموکرات‌ها متصل است. هر بانک یا پردازنده‌ای که سعی کند بی‌طرف بماند طرد می‌شود زیرا دوست دشمن من، دشمن من است.

دنیایی را تصور کنید که در آن این اختلافات عمیق‌تر شود. فرض کنید برخی از پردازشگران پرداخت تصمیم بگیرند همه مشتریانی را که بیش از حد جمهوری‌خواه هستند محروم کنند. در سال ۲۰۲۳، وال‌استریت ژورنال از سوی بانکی که آن را به شبکه ‌های ویزا و مسترکارت متصل کرده است تحریم می‌شود. شرکت‌هایی با مدیران حامی ترامپ مثل هوم‌ دیپات و گویافودز هم خدمات بانکی را از دست می‌دهند.

در مقابل، فعالان جمهوری‌خواه هم به مؤسسات مالی فشار می‌آورند تا شرکت ‌های دموکرات‌ها را تحریم کنند. در سال ۲۰۲۴، چندین بانک بزرگ توافق می‌کنند که حساب ‌های اعتباری کلینیک ‌های سقط جنین را ببندند.

آنچه تا سال ۲۰۲۶ حاصل می‌شود اکوسیستم تفرقه‌آمیز پردازشگرهای پرداخت است. نیمی از این سیستم به شرکت ‌های مالی و غیرانتفاعی جمهوری خواهان خدمات می‌دهد و نیم دیگر به شرکت ‌های دموکرات‌ها متصل است. هر بانک یا پردازنده‌ای که سعی کند بی‌طرف بماند طرد می‌شود زیرا دوست دشمن من، دشمن من است.

اختلافات به عمق ساختار پرداخت آمریکا می‌رسد
حتی در این سطح از تفرقه هم جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها می‌توانند با هم معامله کنند. تا زمانی که مسترکارت و ویزا بی‌طرف بمانند و هم به پردازنده ‌های جمهوری‌خواه و هم دموکرات اجازه اتصال به شبکه‌هایشان را بدهند، دلارها می‌توانند در این شکاف ایدئولوژیک جاری شوند.

اما در سال ۲۰۲۹، فعالان دموکرات به ویزا فشار می‌آورند تا بی‌طرفی خود را خاتمه دهد و به پردازنده ‌های جمهوری‌خواه خدمات ندهد. ناگهان، شرکت ‌های جمهوری‌خواه دیگر ویزا کارت قبول نمی‌کنند. سال بعد مسترکارت حامی جمهوری‌خواهان می‌شود. همه شرکت ‌های دموکرات از شبکه مسترکارت حذف می‌شوند.

حالا آمریکا به دو شرکت کارتی انحصاری تقسیم شده است. مشتریان، اگر بخواهند هم از فروشگاه ‌های جمهوری‌خواه و هم دموکرات خرید کنند باید هر دو کارت را داشته باشند. خریداران دموکرات‌ها با خجالت مسترکارت خود را مخفی می‌کنند و مشتریان جمهوری‌خواهان هم ویزا کارت خود را مخفی می‌کنند تا دوستان و خانواده‌شان نفهمند که از دشمن خرید کرده‌اند.

تا سال ۲۰۳۱، اختلافات به عمق ساختار پرداخت آمریکا می‌رسد. بی‌طرفی بانک مرکزی آمریکا، که از دوازده بانک منطقه‌ای تشکیل شده است به پایان می‌رسد. مدیرعامل و هیئت مدیره بانک مرکزی شهر کانزاس، که همگی جمهوری‌خواه هستند، به صورت یکجانبه تصمیم می‌گیرند که جلوی دسترسی بانک ‌های دموکرات به فِدوایر را در منطقه خود بگیرند. منطقه کانزاس شامل ایالت ‌های کانزاس، وایومینگ، نبراسکا، کلورادو و اوکلاهما است.

هیچکس نمی‌خواهد در کشوری زندگی کند که استفاده از بیت کوین برای پرداخت‌ها حیاتی است

هیچکس نمی‌خواهد در کشوری زندگی کند که استفاده از بیت کوین برای پرداخت‌ها حیاتی است. وقتی کسی می‌خواهد از بانک خودش به بانک دیگری پول واریز کند، در نهایت این مبلغ باید در فدوایر جابجا شود. با قطع خدمات بانک ‌های دموکرات و مشتریان آنها از سوی مرکز اصلی، بانک مرکزی کانزاس عملاً دسترسی آنها به سیستم بانکی آمریکا را قطع می‌کند.

بانک آتلانتا هم که جمهوری‌خواه است یک ماه بعد رویه بانک کانزاس را در پیش می‌گیرد. در مقابل بانک ‌های مرکزی سان‌فرانسیسکو و بوستون هم بانک ‌های جمهوری‌خواهان را از شبکه فدوایر خارج می‌کنند و تمام شرکت ‌های جمهوری‌خواه حوزه آنها هم از روند بانکی خارج می‌شوند.

ناگهان دیگر چیزی به اسم دلار جهانی آمریکا وجود ندارد. شبکه پرداختی که زمانی تمام آمریکا را به هم متصل می‌کرد از هم می‌پاشد

در سال ۲۰۳۳، بانک مرکزی سان‌فرانسیسکو تمام پرداخت ‌های ورودی از سوی بانک ‌های کانزاس و آتلانتا را معلق می‌کند. ناگهان دیگر چیزی به اسم دلار جهانی آمریکا وجود ندارد. پولی که در حساب ‌های جورجیا و فلوریدا و اوکلاهما وجود دارد قابل انتقال به کالیفرنیا یا واشنگتن نخواهد بود و بالعکس. شبکه پرداختی که زمانی تمام آمریکا را به هم متصل می‌کرد از هم می‌پاشد.

فروپاشی زیرساخت ‌های پرداخت آمریکا فقط گوشه‌ای از فرقه بندی بزرگ‌تر جامعه آمریکا بر اساس خطوط ایدئولوژیک است. بخش ‌های کلیدی دیگری از زیرساخت ‌های آمریکا هم از هم می‌پاشند: دادگاه‌ها، نهادهای اجرای قانون و نظام آموزشی. جابجایی انسانی بزرگی رخ می‌دهد و خانواده ‌های جمهوری‌خواه به ایالت ‌های جمهوری‌خواه و خانواده ‌های دموکرات هم به ایالت ‌های دموکرات کوچ می‌کنند.
 

زندگی تجاری هنوز هم ادامه دارد
امّا زندگی تجاری هنوز هم ادامه دارد. دموکرات‌ها در مناطق خود با دموکرات‌ها تجارت می‌کنند و جمهوری‌خواهان هم بین خودشان تجارت دارند. آنها احتمالاً به شبکه ‌های اعتباری محلی تکیه می‌کنند. اعتبار، که بر پایه اعتماد است، مؤثرترین روش برای انجام تبادلات است.

حالا اگر دموکرات‌ها یا جمهوری‌خواهان بخواهند خارج از منطقه خود تجارت کنند چطور؟ هر گروه کالاهایی را تولید می‌کند که طرف دیگر به آن نیاز دارد. و هیچ کدام هم به یکدیگر اعتماد ندارند و نمی‌توانند از این اعتماد بهره بگیرند.

ممکن است دوباره مثل دهه ‌های ۱۶۹۹ و ۱۷۰۰ استفاده از نقره و طلا رایج شود. یا شاید بیت کوین به ارز محبوب آمریکا برای معاملات بین گروهی تبدیل شود. حسن بیت کوین، مانند طلا این است که به اعتماد متقابل وابسته نیست. تاجران بدبین هم نگران خوش‌قولی طرف مقابل نخواهند بود.

اما اگر زیرساخت ‌های الکتریکی و مخابراتی آمریکا از هم بپاشد، آیا استفاده از بیت کوین برای مردم ممکن خواهد بود؟

این فرض افراطی است اما می‌توان تصور کرد که مردم با استفاده از انرژی خورشیدی مشکل برق را حل می‌کنند. برای دسترسی به شبکه بیت کوین هم واسطه‌ها سعی می‌کنند رادیوهای قدیمی را سرهم کنند تا بتوانند به شبکه ماهواره‌ای بیت کوین بلاک استریم متصل شوند. اگر بازماندگان اِی‌تی‌اندتی و وریزون بتوانند سرویس اینترنت نصفه و نیمه‌ای هم فراهم کنند، آن وقت می‌توان از شبکه ‌های غیرمتمرکز برای دسترسی به اینترنت استفاده کرد.

کوین دسک در پایان می‌نویسد: احتمالاً این آینده شوم هرگز رقم نمی‌خورد. امروز، بیت کوین، تقریباً شبیه طلا، در گمانه‌زنی ‌های آمریکاییان نقش یافته است. بیایید امیدوار باشیم که به همین شکل هم بماند. هیچکس نمی‌خواهد در کشوری زندگی کند که در آن بیت کوین برای پرداخت‌ها حیاتی باشد.

کد خبر: ۵۷٬۶۵۴

اخبار مرتبط

اخبار رمزارزها

    برچسب‌ها

    نظر شما

    شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha