بازار- این روزها بازار حرف و حدیث در رابطه با حال خوب اقتصاد ایران حسابی داغ است. بعد از اینکه ۲۰ بهمن امسال مرکز آمار ایران نرخ رشد اقتصادی ایران بدون در نظر گرفتن نفت را صفر اعلام کرد، فرهاد دژپسند وزیر اقتصادی و دارایی گفت که «بخش کشاورزی در اوج رشد اقتصادی است و بخش صنعت هم در ۹ ماهه امسال، حدود ۷ و نیم درصد رشد نشان می‌دهد و علائم دیگر هم نشان از رشد اقتصادی مثبت در بخش غیر نفتی دارد.» یک روز بعد از این اظهار نظرها مرکز پژوهش های مجلس رشد اقتصادی بدون نفت امسال را ۱,۸ درصد پیش بینی کرد. اما اعلام آمار و حرف و سخن در رابطه با وضعیت خوب اقتصاد ایران به همین جا ختم نشد و حسن روحانی رییس جمهوری دیروز طی سخنانی اعلام کرد که همه شاخص های اقتصادی ایران مثبت است.
این گفته ها اما در شرایطی مطرح می شود که برخی نمایندگان مجلس حداقل هزینه های سبد معیشتی خانوار را ۷ میلیون تومان اعلام کرده و می گویند که حدود ۸۵ درصد جامعه کارگرها زیر خط فقر هستند. صاحبان بنگاه های اقتصادی هم از رکود شدید در کسب و کار گله می کنند. وضعیت صنعت ساخت و ساز هم چنگی به دل نمی‌زند و بسیاری از واحدهای خدماتی در حال تعطیلی هستند. حالا این سوال پیش می آید این است که چرا با وجود اینها مسئولان بر این باورند که اقتصاد ایران در مسیر توسعه قرار گرفته است.
هادی حق شناس اقتصاددان در پاسخ به این سوال به بازار می گوید: در سال های گذشته ایران روزانه حدود ۱.۵ میلیون بشکه و سالانه ۵۵۰ میلیون بشکه نفت صادر می کرد. اگر بهای هر بشکه نفت را ۶۰ دلار در نظر بگیریم متوجه می شویم که چیزی حدود ۳۳ میلیارد دلار یا به عبارت دقیق تر ۴۶۲ هزار میلیارد تومان از درآمد ایران کاسته شده است.
او با اشاره به آمار اعلامی از طرف مرکز آمار مبنی بر رشد منفی ۳۷.۵ درصدی در بخش نفت، گفت: رشد ما در نفت به قدری منفی است که سایر بخش های اقتصاد هر چقدر بهبود پیدا کنند، وضعیت اقتصادی ایران هنوز نامساعد تلقی می شود و شرایط زندگی مردم و بنگاه های اقتصادی قابل تعریف نیست.
این اقتصاددان ادامه داد: با وجود تحریم‌ها و شرایط سخت اقتصادی کشور، مقداری سخت است که اقدامی در جهت بهبود بیشتر نرخ رشد اقتصادی صورت گیرد، زیرا اکنون صادرات نفت ما که نقش بسزایی در افزایش تولید ناخالص داخلی دارد، نسبت به گذشته کاهش پیدا کرده است.
نظر شما