محمدرضا یوسفی؛ بازار: پدیده کرونا بر اقتصاد جهانی تأثیر گذارده و موجب رشد نرخ بیکاری، منفی شدن نرخ رشد اقتصادی، افزایش تعداد فقیران، افزایش نابرابری و ... شده است.
به عنوان نمونه تا پایان خردادماه حدود ۲۸ میلیون نفر در آمریکا شغل خود را از دست دادند و همچنین در حالی که بسیاری از مشاغل تعطیل یا نیمه تعطیل شدند اما خدمات دیجیتالی و بهداشتی رشد زیادی کردند، در نتیجه توازن درآمدی جامعه به هم ریخت.
با وجود رشد منفی اقتصادی، ۱۹ درصد ثروت ۵ شرکت بزرگ آمازون، مایکروسافت، فیس بوک، برکشایر هاتاوی و اوراکل افزوده شده یعنی کرونا بیش از ۷۶ میلیارد دلار بر ثروت این شرکت‌ها افزود.
اما ایران وضعیتی متفاوت داشته است، زیرا پیش از کرونا مشکلات ساختاری و تحریم موجب افزایش نرخ ارز، کاهش صادرات، افزایش نرخ بیکاری، منفی شدن رشد اقتصادی، رشد جمعیت فقیران و افزایش نابرابری شده بود لذا کرونا موجب تشدید مشکلات یاد شده شد؛ البته کرونا موجب تغییر ترکیب جمعیت فقیران، تشدید شکاف فقر علاوه بر تشدید مشکلات پیش گفته شده است.
اکنون حدود ۵ ماه از اعلام ورود کرونا به کشورمان می‌گذرد و مراکز تحقیقاتی زیادی اعم از دولتی و غیردولتی به این موضوع پرداخته‌اند، همچنین دولت نیز در این راستا به اتخاذ سیاست هایی مبادرت کرده است.
اما مراکز علمی دینی به دلیل دغدغه‌های دینی باید بر حوزه‌های خاص تأکید داشته باشند که شش محور در این زمینه دارای اهمیت است که عبارت هستند از: «فقر»، «نابرابری»، «اصول اخلاقی در اقتصاد کرونایی»، «نحوه ورود نهادهای دینی» و «اقتصاد بخش سوم (وقف و خیریه)» و در نهایت «فساد».
مراکز علمی دینی در این مورد باید نخست به تبیین وضعیت موجود از زوایای یاد شده بپردازند و دوم به ارزیابی سیاست‌های اتخاذ شده دولت بپردازند؛ سوم، راهکارهای اصلاحی و تکمیلی خود را بیان کنند و چهارم سعی کنند موارد یادشده منتج به پیش نویس طرح و لوایح جهت ارائه به دولت و یا مجلس شود؛ پنجم، اثرات ماندگار کرونا را در دوره پس از کرونا پیش بینی و از اکنون تحلیل‌ها و پیشنهادهای خود را ارائه دهند.
برای این حرکت نیاز است که این مراکز در نگرش خود به امور تغییری ایجاد کنند.
نظر شما